Η εκβαρβάρωση του ανθρώπου συντελείται απλά και ανύποπτα στις οθόνες των προσωπικών εκμυστηρεύσεων,όπως επίσης και στις αρένες με την ένταση που επιτείνει την βιαιότητα των χτύπων καθώς αντλείται το αίμα απ'την χαμηλότερη στην υψηλότερη στάθμη στο σώμα.Ο στείρος ανθρωπισμός θα οδηγήσει αργά ή γρήγορα στην απανθρωπιά της παντοδυναμίας,στην μονοσήμαντη κατανόηση της φύσης,στην επίκριση των σχεδίων του Θεού,στην εωσφορική υπερχείλιση των συναισθημάτων.
Το χάος της αβύσσου θα σβηστεί λίγο λίγο απ'τις μνήμες των ανθρώπων,αφού οδηγούνται και πάλι σε δρόμους χωρίς νόημα,σε σκότωμα της μνήμης,σε ταρίχευση των ωραιότερων ονείρων του δειλινού και σε φίμωση των ήχων της αυγής.
Το τέλος του David Bowie έφτασε ορμητικό,άφησε μια κούφια υπόσχεση στην οθόνη και μια φρικώδη αντανάκλαση στην ματαιότητα του υλισμού.Μηδέν και άπειρο όπως έλεγε και ο αυτόχειρας ποιητής.Μα τώρα ένα κρανίο και η προσκύνηση αυτού,η μεταμόρφωση ως θάνατος,η σκοτεινή ταλάντευση των κορμιών δίνουν το ξεκάθαρο στίγμα, καθώς ο αστέρας προτείνει το μαύρο,ως ουσιαστική αντιπαράθεση στο μέσα μας κλυδωνισμό.*
Και εμείς απέλπιδες μα όχι απόκληροι,καθώς πύλες Άδου συντρίφτηκαν ακούμε τον αιχμάλωτο του Κυρίου να φωνάζει:"Tί είναι Αυτός που δεν καταδικάζεται στα κατώτατα μέρη της γής,
και που κατέστρεψε σαν σκηνή την φυλακή του θανάτου;
Tί είναι Αυτός που τον δέχτηκα σαν όλους ως θνητό,
μα τον τρέμω σαν Θεό;"**
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:*:Εικόνες από Video clip του τραγουδιού "Blackstar"
**:Απόστιχο των Αίνων πλάγιου τετάρτου ήχου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου