Η καρδιά ταυτίζεται με την ψυχή,με το πνεύμα,είναι ο πνευματικός τόπος,όπου ο άνθρωπος βρίσκει την ενότητά του,όπου ενθρονίζεται ο νούς του,όταν έχει πια θεραπευθεί από τα πάθη.Όχι μόνο ο νούς του,αλλά και όλο του το σώμα συγκεντρώνεται εκεί.
Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς λέει ότι η καρδιά είναι το όντως σώμα του σώματος,ένας τόπος όπου η ύπαρξη του ανθρώπου συσφίγγεται σαν κόμπος.
Όταν ο νούς και η καρδιά ενώνονται,ο άνθρωπος γίνεται κάτοχος της φύσεώς του και δεν υπόκειται πλέον σε εσωτερική διάσπαση ή διχασμό.Αυτή είναι η κατάσταση αγιότητας του θεραπευμένου ανθρώπου.Αντίθετα,στη φυσική και πεσούσα κατάσταση μας είμαστε διχασμένοι.Έχουμε μία σκέψη στη διάνοιά μας,αισθανόμαστε κάτι διαφορετικό με τις αισθήσεις μας και άλλο επιθυμούμε με την καρδιά μας.Ωστόσο,όταν ο νούς και η καρδιά ενωθούν με τη χάρη του Θεού,τότε ο άνθρωπος έχει μόνο μία σκέψη:τη σκέψη του Θεού,μία μόνο επιθυμία:τον πόθο για τον Θεό,και μία μόνο αίσθηση:τη νοερά αίσθηση του Θεού.
Αρχιμανδρίτου Ζαχαρία(Ζαχάρωφ),Ο Κρυπτός της Καρδίας Άνθρωπος,ΕΣΣΕΞ ΑΓΓΛΙΑΣ,2016
