ΤΡΑΓΩΔΙΑ

Ἡ συνείδηση,ὡς δυναμική τοῦ ἐγῶ,οὐσιώνει τό πέραν τοῦ ἐγὼ ὡς συγκρουσιακή συνιστώσα του,εἶναι ἡ προνύμφη τῆς ὓβρης ποὺ ὑφαίνει τὸν ἱστό τῆς τραγωδίας.

 

ΕΚΤΩΡ ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ,ΒΡΑΧΕΑ ΚΑΙ ΜΑΚΡΑ-ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ/ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΛΟΓΟΣ,ΣΕΛ.76-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ 2005

 

ΧΑΡΗ ΣΤΟΥΣ ΠΟΙΗΤΕΣ

Δεν είναι που υπάρχουν τα πράγματα έτσι που υπάρχουν,

αλλά που μπορούν να υπάρχουν και αλλιώς

χάρη στους ποιητές

ΕΚΤΩΡ ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ

ΠΑΦΛΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ

 Η ποίηση,όχημα εκ βαθέων,

παραβιάζοντας τα σύνορα του ελεγχόμενου λόγου,

αναγγέλλει τον παφλασμό του θαύματος.

ΕΚΤΩΡ ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ-Για την ποίηση

ΟΝΤΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΕΜΠΡΑΓΜΑΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Να είναι ενδογενής ιδιότητα
 του αντικειμένου 
το ότι "εμφανίζεται",
δηλαδή το ότι είναι αντιληπτό; 
ή είναι εξελικτικά αποκτημένη,
στο μάκρος του χρόνου,
ικανότητα του ανθρώπου
 να αντιλαμβάνεται επιλεκτικώς 
οντότητες του εμπράγματου κόσμου;

ΕΚΤΩΡ ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ

ΑΡΑΙΩΜΕΝΗ ΑΓΝΟΙΑ

Ω έλα να δεις

τί σκοτάδι στο λευκό

που να θαμάξεις

ΕΚΤΩΡ ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ

Θεριεύουν τα απομεινάρια
όγκοι απύθμενου θανάτου
και πέρα στο φως
βουρλίζεται ένα σκότος ανήμερο
περπάτημα στην υγρή απόγνωση
α!κίβδυλα λόγια
κρέμεσαι σ' αλυσίδες
αιωρούμενη ποίηση
πάνω στην άβυσσο

ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΟΥ ΙΩΣΑΦΑΤ

Ἀπ’ τοὺς νεκροὺς ποὺ εἲτανε ν’ ἀναστηθοῦνε

μόνο οἱ προκαρχηδόνιοι ἡδονιστὲς

οἱ ἑλληνίζοντες σημίτες

κ’ ἐκεῖνοι τῆς γραικίας οἱ ἀλιτήριοι

ποὺ ἀνέβαζαν τοὺς ναύλους,εἲρωνες

γυρίσανε τὶς πλάτες τους χλευαστικοί,

ρεμβώδεις.

ΕΚΤΩΡ ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ

ΤΑ ΜΑΧΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΚΙΡΚΗΣ

ΚΕΙΜΕΝΑ,ΑΘΗΝΑ 1981

ΠΡΩΤΟ ΣΥΝΝΕΦΟ

Ἒτσι πού μέ τό πρῶτο σύννεφο ἂφησες μόνα τους
στίς ἐρημιές  τ'ἀθάνατα
χάνεσαι σύψυχος

ΕΚΤΩΡ ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ

ΤΑΡΙΧΕΥΕΙΝ

Η δύναμη τους είναι να είσαι ανίδεος
να είσαι αφελής,να αμνηστεύεις,
να μην θυμάσαι που η εντολή από τους Κατεπάνω
είναι να συμφωνήσουνε ανακριτής κ' εισαγγελέας
να κηρυχτείς σε αφάνεια
να μπείς στο αρχείο,ή αν η χάρη τους...
να σ'αναλάβουνε ταριχευτές,
η διαιώνια τέχνη των λωρίδων.

ΕΚΤΩΡ ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ