Ἡ συνείδηση,ὡς δυναμική τοῦ ἐγῶ,οὐσιώνει τό πέραν τοῦ ἐγὼ ὡς συγκρουσιακή συνιστώσα του,εἶναι ἡ προνύμφη τῆς ὓβρης ποὺ ὑφαίνει τὸν ἱστό τῆς τραγωδίας.
ΕΚΤΩΡ ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ,ΒΡΑΧΕΑ ΚΑΙ ΜΑΚΡΑ-ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ/ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΛΟΓΟΣ,ΣΕΛ.76-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ 2005
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΟΙ ΧΑΡΑΔΡΕΣ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ
Σαν ήρθε η άνοιξη βάλανε οι άνθρωποι σε σιγαση τους ηχους και απ' τις εικόνες κράτησαν ότι τους έδενε με τη φύση όταν ήταν παιδιά: Τ...
-
Ὑπάρχουν ἂνθρωποι ποὺ «θεωροῦν» ὃτι ὁ ποιητὴς ἒχει φαντασία,εἶναι δηλαδή ἑνα σύννεφο ποὺ πιπαλᾶ πάνω σ’ἓνα ἂλλο σύννεφο.Ἡ ἀλήθεια εἶναι ... -
Αἱ μὲν ἐντολαὶ τοῦ Κυρίου διδάσκουσιν ἠμᾶς τοῖς μέσοις εὐλόγως χρήσασθαι πράγμασιν.Ἡ δὲ εὒλογος τῶν μεσῶν χρῆσης τὴν τῆς ψυχῆς καθαίρει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου