Ὃλοι ὃσοι εἲμαστε ἀπόψε τώρα
ἐδῶ,οἱ ἂλλοι που δε τους βλέπουμε ἐμεῖς,ὃσοι πέρασαν πρίν ἀπό ἐμᾶς και ὃσοι θα
γεννηθοῦν το κατόπι μας,θα σταθοῦν διστακτικοί
μπρός στα πράγματα ,θα σκύψουν ἀναπάντητοι πάνω ἀπ’ το μυστήριο τῆς ὓλης.Ἐπ’ αὐτοφώρω αὐτήν δεν
θα την συλλάβει κανείς.Εἶναι μια σφίγγα.Στά
ἀνθρώπινα λόγια ,δεν θα χωρέσει ποτέ το ἀληθινό ὂνομά της.
Μολαταῦτα ὁ ἀνθρώπινος
ρόλος δεν εἶναι κι ἒτσι μικρός.Ἂν πάνω μας
ὑψώνεται ἡ άπροσμέτρητη κορυφή τοῦ ἀσύλληπτου,κάτω ἀπ’τά πόδια μας χάσκει τά
βάραθρο μιᾶς δίχως ὃρια πτώσης.Ἂν δεν ἒχουμε μέν τά χρυσᾶ φτερά τῶν ἀρχάγγελων,δεν
δαγκώνουμε ὃμως το ἒδαφος στον πυθμένα
τοῦ σκότους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚΑΡΙΜΠΑΣ,ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΖΩΗ
