ΤΑ ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΑ

 

Ἔτρεμε κάτωθεν τὰ καταχθόνια

σήμερον, ὁ ᾅδης καὶ ὁ θάνατος τὸν

Ἕνα τῆς Τριάδος· ἡ γῆ ἐκλονεῖτο,

πυλωροὶ δὲ ᾅδου ἰδόντες σε ἔπτη-

ξαν· ἡ κτίσις δὲ πᾶσα σὺν τοῖς

Προφήταις χαίρουσα ψάλλει σοι,

ἐπινίκιον ᾠδὴν τῷ λυτρωτῇ ἡμῶν

Θεῷ, τῷ καταλύσαντι νῦν θανάτου

τὴν δύναμιν. Ἀλαλάξωμεν καὶ βοή-

σωμεν τῷ Ἀδάμ, καὶ τοῖς ἐξ Ἀδάμ·

Ξύλον τοῦτον εἰσήγαγεν· ἐξέρχε-

σθε οἱ πιστοὶ εἰς τὴν ἀνάστασιν.

 Ὁ Οἶκος,Γ' ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

ΤΡΟΜΟΣ ΤΑ ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΑ

 

Ἂκουε,οὐρανέ,καί ἐνωτίζου  ἡ γῆ

Σαλευθήτω τά θεμέλια,ἐπιλαβέτω τρόμος τά καταχθόνια

ὃτι ὁ Θεός τε καί Κτίστης σαρκός εἰσέδυ πλάσιν,καί ὁ κραταιᾶ κτίσας  χειρί τήν πλάσιν

σπλάγχνον  ὁράται πλάσματος.

Ὢ βάθος πλούτου καί σοφίας  καί γνώσεως Θεοῦ!

ὡς ἀνεξερεύνητα τά κρίματα αὐτοῦ καί ἀνεξιχνίαστοι αἱ ὁδοί  αὐτοῦ!

ΜΕΓΑΛΕΣ ΩΡΕΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ,ΣΤ’ΩΡΑ

ΟΛΙΓΟΝ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΣ

 

Ἂνθρωποι τί μάτην ταραττόμεθα;

ὁ δρόμος βραχύς ἐστι,

ὃν τρέχομεν

καπνός ὑπάρχει ὁ βίος,

ἀτμίς καί τέφρα καί κόνις,

πρός ὀλίγον φαινόμενος,

καί ταχέως ἀχρειούμενος

 

διό Χριστῶ τῶ ἀθανάτω Βασιλεῖ βοήσωμεν

Τούς μεταστάντας ἐξ ἡμῶν ἀνάπαυσον,

ἒνθα πάντων ἐστίν,

εὐφραινομένων ἡ κατοικία ἐν σοί.

 

ΗΧΟΣ Γ’ΣΑΒΒΑΤΟ ΠΡΩΊ

Νεκρώσιμο στιχηρό τῶν Αἲνων