ΣΑΝ ΑΔΕΙΕΣ ΚΑΜΑΡΕΣ

Μέ τή θάλασσα φορεμένη ὣς τά μισά

σέ μέρη δίχως θεούς

σάν  ἂδειες κάμαρες

ΖΗΣΙΜΟΣ ΛΟΡΕΝΤΖΑΤΟΣ

HOUSTON,ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ

ΓΛΩΣΣΑ ΑΔΙΑΒΑΣΤΗ

Η ἀπόφαση τοῦ Κωνσταντίνου νά χωρίσει  Ἀνατολή καί Δύση εἲτανε ὑποσυνείδητη καί μεταφυσική

Οἱ βυζαντινοί καλόγεροι καί ἀσκητές  ἀπό δρόμους πού δέν καταλάβαιναν οἱ ἂλλοι

Πήρανε τό σῶμα τοῦ θεοῦ καί τό ξαπλώσανε πάνω στόν ἐπιτάφιο τῆς ζωῆς τους

Καί πίσω ἀπ' τά συντρίμια τῆς Ἑλλάδας τόν Ἑβραιοχριστιανισμό τά Ἑρμητικά καί τό πέταμα τοῦ Πλωτίνου

Για νά ξαναπιάσει τό σκοινί πού κρεμόταν ἀπό τόν οὐρανό μονάχα ἀφηρημένα

Δίχως τό καράβι τοῦ κόσμου νά ξανασκίσει τίς θάλασσες  μέ τούς θεούς δεμένους στά πανιά του

Πιάσανε νά ζωγραφίζουν ἢ νά ἀνιστορᾶνε τό δικό τους τόν παντοκράτορα καί τους ἁγίους

Σὲ τρόπο ποὺ οἱ ἂλλοι λέγανε πὼς ἂν ξέρανε ἀνατομία καὶ προοπτικὴ θὰ κάνανε καλύτερα καὶ φυσικότερα

Ἑνὼ γιὰ τοὺς βυζαντινοὺς αὐτὰ εἲτανε ἂχρηστα ἐπειδὴ  θέλανε  νὰ ἀναπαραστήσουν μιὰ ὑπερφυσική ἀλήθεια ἢ ὁραμα

Καὶ  ἡ φυσικὴ ἀνατομία καὶ προοπτικὴ τοὺς εἲταν ἐμπόδιο γιὰ νὰ ἀντιγράψουν τὴν ὑπερβατική φαντασία τους

Ποὺ ἒπρεπε νὰ τὸ κατανικήσουνε γιὰ νὰ κάνουν ἀληθινὰ θρησκευτικὴ τέχνη ὃπως τὴ βλέπουμε στοὺς βυζαντινοὺς



Καὶ κάθε μεγάλη τέχνη ποὺ ξέρουμε εἲναι θρησκευτικὴ γιατὶ ὃταν χάσει τὴ μεταφυσικὴ σημασία της

Ἀπομένει τέχνασμα ποιητικὸ ἢ αἰσθητικὴ ὃπως τὸ βλέπουμε καθαρὰ στοὺς σημερινοὺς

Ἐνὼ οἱ μαγικοὶ πολιτισμοὶ δὲν ἒχουνε σχεδὸν τίποτα σὲ ὁλόκληρο τὸν κύκλο τῆς καθημερινῆς διαδρομῆς τους

Ποὺ νὰ μὴν εἲναι ἱερὸ δηλαδὴ γραμμένο σὲ γλῶσσα ἀδιάβαστη σήμερα ποὺ τὴ βλέπουμε μόνο στὶς τέχνες τῶν χωρικῶν

ΖΗΣΙΜΟΣ ΛΟΡΕΝΤΖΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ "ΜΙΚΡΑ ΣΥΡΤΙΣ"

  

ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

ὃλοι 
οἱ δρόμοι 
τοῦ πνεύματος 
πρἐπει 
νά περάσουν
 ἀπό τό σῶμα

ΖΗΣΙΜΟΣ ΛΟΡΕΝΤΖΑΤΟΣ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Ἂν ὁ πολιτισμός δέ φαίνεται σέ ὃλα ὃσα κάνουμε 

τότε δέν εἲμαστε πολιτισμένοι.

Ζήσιμος Λορεντζάτος

Ο ΕΞΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ

 SINGAPORE

Για την επιστήμη μπορεί να σημειώσει κανένας πως μετά την έκρηξη του ατόμου βρέθηκε πάλι μπροστά στο πρόβλημα του εξανθρωπισμού της,και πως έχει τώρα να σκεφτεί σοβαρά πάνω στο χωρίο  του Φαίδωνα 9,όπου ο Σωκράτης τοποθετεί για πρώτη φορά το πρόβλημα λέγοντας πως στα νιάτα του επιθυμούσε με θαυμασμό τη θετική επιστήμη,ταύτης της σοφίας,ήν δη καλούσι περί φύσεως ιστορίαν,για να καταλήξει πιο κάτω στο περιφρονητικό συμπέρασμα πως η μέθοδος αυτή δεν μπορεί να οδηγήσει πουθενά χωρίς την απαραίτητη ψυχική ή πνευματική επιστήμη,τη του βελτίστου αιρέσει,που θα έδινε κάποιο νόημα και θα έβαζε κάποιο σκόπιμο φραγμό στις τυφλές δυνάμεις που βλέπουμε  σήμερα να εξουσιάζει ο σύγχρονος άνθρωπος.Παραμελώντας ατροφική την ψυχή της,η ανθρωπότητα κινδυνεύει τώρα να καταστραφεί από την υπερβολική δύναμη που άφησε να δώσει στο σώμα της μια δικαιοδοσία δυσανάλογη με τη φύση και με τα μέτρα του ανθρώπου.

ΖΗΣΙΜΟΣ ΛΟΡΕΝΤΖΑΤΟΣ,ΜΕΛΕΤΕΣ-ΤΟΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣ,ΤΟ ΕΚΦΡΑΖΕΣΘΑΙ  

ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΚΕΝΤΡΟ

Αν είναι η ποίηση και οι  άλλες τέχνες να βλαστήσουν πάλι κάποτε ή να ξαναπάρουν την κανονική διάστασή τους, θα πρέπει να απαρνηθούν απόλυτα την αντικανονική πορεία και την γραμμή που τράβηξαν μακρυά  από το χαμένο κέντρο ή την ουράνια ρίζα, που έκανε κάποτε να τρανέψουν.

 ΖΗΣΙΜΟΣ ΛΟΡΕΝΤΖΑΤΟΣ