BITTER END

Στέκει επιστροφή;
φώτα σαλεύουν
σε ανημέρωτα πρόσωπα
ξημερώνει;
ή όνειρο οδηγείται στο χαμό;
λάσπες και χυμένες μπογιές στα αξημέρωτα
στο bitter end
έμεινε όλη η σκουριά

ΤΑΞΙΔΙ

Σήμερα ἡ μπόρα πέρασε

θά μᾶς σηκώσει ο Θεός

θά μᾶς φιλήσει

θά γίνουμε παιδιά του

Γιῶργος Σαραντάρης

ΕΣΧΑΤΗ ΠΤΩΧΕΙΑ

Την ἀπαρχήν τῶν ἐθνῶν,ὁ οὐρανός σοι προσεκόμισε,τῶ κειμένω Νηπίω ἐν φάτνη,δι’άστέρος τους Μάγους καλέσας,οὓς και κατέπληττεν,οὐ σκῆπτρα και θρόνοι,ἀλλ’έσχάτη πτωχεία,

Τι γαρ εὐτελέστερον σπηλαίου;

Τι δε ταπεινότερον σπαργάνων;

Έν οἷς διέλαμψεν ὁ τῆς Θεότητος σου πλοῦτος.

Κύριε δόξα σοι.

ΥΠΑΚΟΗ,ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

ΤΡΥΦΕΡΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

Δέν εἶναι πάντα τό νερό σαν ξόδι καί ἡ κίνηση;

Δέν εἶναι μιά μακρόσυρτη κηδεία τό ποτάμι

καί οἱ λιτανεῖες τῶν ἢχων ἀνάμεσα

σέ σκονισμένα γιασεμιά καί τριαντάφυλλα;

Σοῦ γράφω λοιπόν...

Οἱ ἂγγελοι θά γίνουν ἐπιθετικότεροι

κι ὃλο τό Σύμπαν ἀπό κάποιο δρόμο φρικαλέο

θα χωρέσει κάποτε σέ μιά δαχτυλήθρα.

Ὃ,τι στό στήθος μοιάζει μέ κειμήλιο

θέλω νάν τό πετάξω.

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ

ΜΙΚΡΕΣ ΚΗΛΙΔΕΣ

1.

Τα αδιέξοδα στήνονται μέσα στη θάλασσα

2.

απ'έξω έρχονται όλοι οι άνεμοι

3.

Μπροστά στον Κύριο

4.

σε στάση πληγής

ΕΞΟΝΤΩΣΗ

Και αφού σ'εξοντώσουν

θά'ναι ακόμη ωραίος

ο κόσμος εξαιτίας σου

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

Φωτογραφίες από San Gimignano,Italy

ΓΥΜΝΟ ΣΩΜΑ

Κατά βάθος

η σωτηρία μου

και ο κίνδυνος

είναι οι αισθήσεις

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ

ΜΙΛΩ

ΣΙΓΚΑΠΟΥΡΗ,ΩΡΑ ΑΝΕΦΟΔΙΑΣΜΟΥ

Μιλῶ γιατὶ ὑπάρχει ἕνας οὐρανὸς ποὺ μὲ ἀκούει 

Γιῶργος Σαραντάρης

ΣΙΝΔΟΝΗ Τ'ΟΥΡΑΝΟΥ

Από κόκκινο αίμα ο άγγελος έβγαινε
και χύνεται στη σινδόνη τ'ουρανού
μα η ρομφαία λάμπει
στίλβοντας τη δικαιοσύνη που είν'ο έρωτας.

ΚΑΡΟΥΖΟΣ ΝΙΚΟΣ

ΈΛΛΕΙΨΗ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Στάθηκε όλη μέρα ακίνητος

το νέο τον κατέβαλε

όταν άρχισε να γράφει

σκύβαλα πετούν

και ο σκύλος αλυχτά

πανομοιότυπα

βουβά σέρνει το κουβάρι 

ο διαχειριστής

κρατούν οι φύλακες τα δώρα

δεν είναι ακόμη η  ώρα

αποφαίνονται

είναι σκυφτή ακόμη

η σκοτεινή φιγούρα

όταν θα φύγουν 

και οι τελευταίοι συνδαιτυμόνες

θα προσφερθούν

οι υπερουράνιες μελωδίες

στα σφιγμένα χείλη

DRIFTING ΣΤΑ 200 ΜΙΛΙΑ

Έχει κάτι τόσο ευάλωτο

 το χνώτο

σε μια ανάσα 

που βαθαίνει στο χρόνο

επιβιώνω

που ταξιδεύει ελάχιστα

ρακένδυτη σχεδόν

στην απέραντη ερημιά

στην απέραντη βοή 

του ανείπωτου