ΤΟ ΝΕΡΟ

Το νερό αλάνθαστο γνωρίζει

το βάρος εκείνου που βυθίζεται.

Με όργανα υψίστης ακριβείας

εκχέει μιαν απίστευτα ακριβή(ως

το πολλοστημόριο) και δίκαιη ποσότητα.

Μια ισόποση έξωση,σαν παραχώρηση

για καθετί βαρύτερο.

(Η αρχή του ειδικού βάρους ως σύνεση

αυτοφυής.Ως βούληση αυτόφωρη.)

Από πριν γνωρίζει το εκτόπισμα.

Καθρεφτίζει το σώμα του

και το θυμάται.

Θυμήσου:

Είσαι εκείνο που σου επιστρέφει.

Εκείνο που του εμπιστεύτηκες.

Εκείνο που,εκτοπίζοντας,σε υψώνει

και σε κρίνει.

ΜΑΝΟΛΗΣ ΠΡΑΤΙΚΑΚΗΣ-ΤΟ ΝΕΡΟ,ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ 2002

ΑΠΟΣΤΕΙΡΩΜΕΝΗ ΕΜΦΙΑΛΩΣΗ

Του σώματός σου ο χρόνος υποθηκευμένος σε αποστειρωμένη εμφιάλωση.Ένα συνεχές ληξιπρόθεσμο.

ΜΑΝΟΛΗΣ ΠΡΑΤΙΚΑΚΗΣ,απ'το βιβλίο "Ο μεγάλος ξενώνας"ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ,2006

ΤΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΗΡΙΑ

Μοῦ εἶπε:
ὃλη τή νύχτα χθές ἀγγελοκρούσματα.
Ὃλη τή νύχτα στό παράθυρό μου λέξεις-ἀγγελοπετριές.
Μοῦ εἶπε μαζί γράφουμε τώρα.
Ἐγώ χτυπῶ τά πλῆκτρα.Αὐτοί ὑπαγορεύουν.
Ὃμως βαθύτερα μέ τά ὀστά μου
θά ταιριάξω τά σανσκριτικά τοῦ παραδείσου
Μέ τά ὀστά μου:αὐτό τό ἂγαλμα πού μοῦ ἀντιστοιχεῖ.

Ὁ θάνατος θέλει δέ θέλει θά τραβήξει
τίς λινάτσες τῆς σάρκας.Θέλει δέ θέλει
θά κάμει τ' ἀποκαλυπτήρια.

Μανόλης Πρατικάκης-ΤΑ ΔΥΣΕΥΡΕΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ,
Λεπτομέρειες ἀπό τή ζωή καί τό θάνατο τοῦ ποιητῆ Νίκου Καροῦζου