Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 5 Ιουλίου 2021

ΑΣΤΕΡΙΣΜΩΝ,ΜΕΤΡΟ ΕΥΣΤΑΘΕΙΑΣ


Ξέρω

θα πρέπει

κάθε ουρανός  να μπεί σε τάξη

να καταστραφεί

κάθε αυθαίρετη κατασκευή

ανάμεσα

στα σκοτεινά νέφη

Να μένει η κουρδισμένη καδένα

          σε οριακή ευστάθεια

και όταν ξετυλίγεται

                  /δόντι/

               /δόντι/

του λογικού συναφούς η ευπρέπεια

να μην μπαίνει σε ρίσκο

το ασφαλές του θόλου

Eίναι ευθύνη μου το ξέρω

στην πύκνωση  των προσφερομένων φωτονίων

να καλύπτεται κάθε ρωγμή

των επιμέρους κυρτώσεων

ώστε οι εκρήξεις απ’την υπερχειλίζουσα ύλη

          αυστηρά ελεγχόμενες

                    \ ποτέ πρίν\

                         \ ποτέ μετά\

να καλύπτουν της πρόωσης

τις αμήχανες παύσεις - 

 

 Περιοδικό ΚΟΡΑΛΛΙ,150 Βραβευμένα ποιήματα  2020

1ος πανελλήνιος διαγωνισμός ποίησης

Πέμπτη 16 Ιουλίου 2020

ΔΗΛΩΣΗ ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑΣ


1.
Έχω στην φλόγα
περασμένα εικονίσματα,γύρω
σαν προσευχές κρέμονται
τα αδυνατισμένα πουλιά
στην ζεματισμένη πρύμη
αφήνωντας οχτάηχο δίπλα
στο ασώματο φως


2.
Γράφω
σέρνω ότι γράφω
πάνω στο χαρτί
αυλακώνω εκεί που θα σπείρουμε
το πρόσκαιρο αίμα
σκάβω λάκκο
θαμμένες οι συμβάσεις
 θα είναι πιό χρήσιμες

3.
Ξημερώματα
κατεβάσαμε σε SLOW
για αλλαγή καυσίμου
αποτινάζοντας το σκοτάδι καθώς οφείλαμε
χωρίς κενά στο ημερολόγιο
και αφύλαχτες βαλβίδες στα έγκατα του κοίτους
NOTICE OF READINESS
η ιεροτελεστία της ανατολής έχει παρέλθει
ο ήλιος αγέρωχος,ευθυτενής
αφαιρεί απ’τις σκιές τον ρύπο των ενοχών
διαβεβαίωση άφιξης πιλότου 10 και 50
στροφές μηδέν
ελαττώθηκε συγχρόνως
 και της ψυχής ο κλυδωνισμός.


Δημοσιευμένο στον ΜΑΝΔΡΑΓΟΡΑ τευχος 62.








Παρασκευή 3 Ιουλίου 2020

ΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ ΑΡΩΜΑ ΤΗΣ EGLANTINA

Η Eglantina αναπαυόταν στη γωνιά του δρόμου,αριθμός 540

δεκαεννιά ανάσες είχαν απομείνει πριν ακουστεί ο κρότος

στην αρχή υπήρξε πόνος

λίγο έντονος

ύστερα η απορία των θανόντων

και μετά μια λευκή νύχτα που καιροφυλαχτώντας

μπούκαρε απ'τις ανοιχτές πληγές

τότε άρχιζε των εκδορέων η δουλειά

αφού πληρώνονταν καλά

αφαιρούσαν μεθοδικά την πηχτή ακόμη πλησμονή,κλείνοντας όλους τους πόρους

το φως ήταν άχρηστο σ'αυτή την ακινησία

το ίδιο και οι ανανήψεις

όταν ανοίγονταν πλήρως η μέσα καρδιά

όλες οι αρνήσεις που συγκρατούσαν τους αρμούς

απελευθέρωναν το άρωμα

που είχε αποκτηθεί κατά την τελευταία  εκπνοή.


(Δημοσιευμένο στο  περιοδικό Πνοές λόγου & τέχνης,τεύχος 46-47)


ΥΠΟΓΡΑΦΗ

Παραλία Ασπροπύργου,σε μια θαυμάσια φθινοπωρινή λιακάδα  Για μένα, ότι φέρει την υπογραφή μου ισοδυναμεί με απόδειξη  ΗΛΙΑΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΥΤΟ...