Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2016

ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΑΠΟΡΙΑ

Πόσο μάταια
              κραδαίνουμε τις σημαίες
στα πρόχειρα λαγούμια


Πόσο μάταια

             τεμαχίζουμε τις ζωές μας
για να περιφέρονται ευκολότερα
στα μαυσωλεία των ιδεών


Πόσο μάταια

             γυρίζουμε την πρόστυχη οργή μας
κατά πρόσωπο
στον πιο δυσνόητο σπαραγμό


Πόσο μάταια

            στα θανατηφόρα βέλη
ενοποιούμε την θέλησή μας
και γερνάμε αναπαυμένοι κάθε βράδυ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ

  Λυμνάζει σ'ένα μάτι υγρός σκέτος  ουρανός, τόσο περιπλέκονται οι εικόνες:  _όλα τα ενδεχόμενα σφραγίζονται  να μην διαρρεύσει ο χρησμό...