Δεν είχε κοπάσει η μαστίγωση της σιωπής,
ο
καθένας έπαιρνε την μερίδα του,
δύο ανούσιες παραιτήσεις,
πέντ'-έξι ρύπους
απόγνωσης όλα κι όλα,
έπειτα στην μοναχική κλίνη
χρωμάτιζε κάτω απ' το ημίφως
της άγνοιας,την απροσμέτρητη φθορά.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ο ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ
Λυμνάζει σ'ένα μάτι υγρός σκέτος ουρανός, τόσο περιπλέκονται οι εικόνες: _όλα τα ενδεχόμενα σφραγίζονται να μην διαρρεύσει ο χρησμό...
-
Είναι βουνά θεόρατα που μένουν για πάντα κρυμμένα από ξένα μάτια και το περίγραμμά τους με μια βυθομέτρηση δεν μπορεί να ψηλαφιστεί.Ωκεά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου