Δεν είχε κοπάσει η μαστίγωση της σιωπής,
ο
καθένας έπαιρνε την μερίδα του,
δύο ανούσιες παραιτήσεις,
πέντ'-έξι ρύπους
απόγνωσης όλα κι όλα,
έπειτα στην μοναχική κλίνη
χρωμάτιζε κάτω απ' το ημίφως
της άγνοιας,την απροσμέτρητη φθορά.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΑΝΑΡΡΊΧΗΣΗ
Παλεύουν οι ψυχές μεταξύ τους η ένταση του άλγους αυξάνει,δυναμώνει. Από κει που τις τσακίζει ο αέρας γέρνουν, κάποιες φαγωνονται και πέφ...
-
Ὑπάρχουν ἂνθρωποι ποὺ «θεωροῦν» ὃτι ὁ ποιητὴς ἒχει φαντασία,εἶναι δηλαδή ἑνα σύννεφο ποὺ πιπαλᾶ πάνω σ’ἓνα ἂλλο σύννεφο.Ἡ ἀλήθεια εἶναι ... -
Αἱ μὲν ἐντολαὶ τοῦ Κυρίου διδάσκουσιν ἠμᾶς τοῖς μέσοις εὐλόγως χρήσασθαι πράγμασιν.Ἡ δὲ εὒλογος τῶν μεσῶν χρῆσης τὴν τῆς ψυχῆς καθαίρει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου