Σε βυθό
ριγμένος
στην καταδίκη της
ομορφιάς
φωτιές ανάβουν τριγύρω
φως με ύδατα
αιώνιο σμίλευμα
των συνειδήσεων
σαν βγουν τα
όνειρα απ’ τις κρύπτες τους
θα μας αφανίσουν
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΠΡΟΣΩΠΟ
Το πρόσωπό μου σαν πρόσωπο φαγωμένο απ'τον καιρό, σαν την ωραιότητα και την θλίψη ενός προσώπου. Αυτό είναι το πρόσωπό μου. Πετρέλευση...
-
Όχι μόνον για τή αλήθια, αλλά και για την ομορφιά της αλήθιας νιάζομαι. Ηλία Πετρόπουλου,Ποιήματα (Νεφέλη,1993)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου