Η Ελληνική Υπόθεσις
Καίμπριτζ 24 Νοεμβρίου 1824
Το Πανεπιστήμιον του Καίμπριτζ διώρισεν υποεπιτροπήν, ίνα εποπτεύη τον τρόπον της διαθέσεως εράνου υπέρ των Ελλήνων.
Ο καγκελάριος του Πανεπιστημίου Α.Β.Υ. ο δούξ του Gloncester απέστειλεν εκατόν γουινέας εις την υποεπιτροπήν ταύτην ως προσωπικήν εγγραφήν του.
Η προκήρυξις
Το κομιτάτον θεωρεί σκόπιμον κατά την στιγμήν ταύτην να προσελκύση την προσοχήν των μελών του Πανεπιστημίου επί του ενδιαφέροντος θέματος,το οποίον έχουν υπόψιν.Προς τούτο επικαλείται κατά τον πλέον ένθερμον τρόπον τα αισθήματα φιλανθρωπίας και θρησκευτικότητος,τα οποία εμψυχώνουν τας καρδίας των συμπατριωτών των.
Ο διεξαγόμενος τώρα αγών παρέχει αφ'ενός μεν την ευχάριστον προσμονήν της απελευθερώσεως από μιας άνευ προηγουμένου τυραννίας της πατρίδος του Ομήρου, του Πλάτωνος,του Μιλτιάδου και του Σόλωνος,αφ'ετέρου όμως,αν ποτέ θριαμβεύσει η Ημισέληνος ή ο Χριστιανισμός θα αφανιστεί από τα ωραία εκείνα εδάφη εις τα οποία διεδόθει το πρώτον το Ευαγγέλιον ή οι οπαδοί του Χριστιανισμού θα βυθιστούν εις πολύ τρομερωτέρας συμφοράς,από εκείνας υπό τας οποίας εστέναζον κατά τους παρελθόντας τέσσαρας αιώνας.
Ότι το θλιβερόν τούτο δίλημμα πρόκειται να υπάρξει είναι πασιφανές εις πάντα γνωρίζοντα την πολιτικήν και την θρησκευτικήν πολιτικήν της οθωμανικής κυβερνήσεως.Παρήλθον ολίγα μόνο έτη αφ'ότου ο σουλτάνος και το διβάνιον της Κωνσταντινουπόλεως εμελέτησαν σχέδιον αποσκοπούν εις την πλήρη εξόντωση του ελληνικού έθνους.Η απάνθρωπος συμπεριφορά,την οποίαν εδοκίμασαν αι δυστηχείς νήσοι της Χίου,της Κρήτης και της Κύπρου και αι αιματηραί σφαγαί,αι γενόμεναι εις τας κυριωτέρας πόλεις της οθωμανικής αυτοκρατορίας,μαρτυρούν πλήρως ότι παρέμεινεν αναλλοίωτον το πνεύμα της καταδιώξεως των Οθωμανών.
Οι Τούρκοι διαφέροντες από πάντας τους λοιπούς κατακτητάς (οι οποίοι,ενούμενοι μετά των ηττημένων,παρέχουν προς αυτούς ίσα προνόμια και τους υποβάλλουν υπό τους αυτούν νόμους)απεχωρίσθησαν από τους χριστιανούς υπηκόους δια της πλέον μισητής οριοθετήσεως της τυραννίας και της καταπιέσεως,και ούτω δια της διαγωγής ταύτης παραιτήθησαν παντώς δικαιώματος,το οποίον υποτίθεται ότι παρέχει η κατάκτησις.
Αν τινά άτομα δεν είχον μέχρι τούδε το θάρρος να παράσχουν βοήθειαν εις τους Έλληνας,εξ αιτίας της διαφθοράς του εθνικού χαρακτήρος των,ας σκεφτούν ότι,όσον και αν διεφθάρει ο χαρακτήρ εκείνος κατά την εποχή της τουρκικής κατακτήσεως,ο εκφυλισμός των παρετάθη τουλάχιστον από την ανυπόφορον κατάστασιν της δουλείας,εις την οποίαν είχε περιέλθει το έθνος .Όμως το κρατούμενον πνεύμα των πατριωτικών αισθημάτων και όλων των κοινωνικών αρετών,το οποίον ανεπτύχθη κατά τον παρελθόντα ήμισυ αιώνα μεταξύ των Ελλήνων,παρέχει εν προκειμένου την καλύτερη απάντησιν εις τοιαύτας αντιρρήσεις.
Αν άλλοι καθυστέρησαν την εγγραφήν των εις εράνουν,ένεκα της γνώμης,ότι ο αγών είναι άνευ ελπίδος,παρόμοιοι φόβοι πρέπει τώρα να διαλυθούν,'ενεκα των ευχάριστων ειδήσεων προερχομένων εκ των θεάτρων των μαχών και δημοσιευμένων υπό του Κομιτάτου του Λονδίνου.Το μεγαλύτερον μέρος της κυρίως Ελλάδος είναι ελεύθερον της μισητής παρουσίας των τυράννων,το δε λάβαρον του Σταυρού έχει στηθεί επί πάντων των φρουρίων της Πελοποννήσου,εξαιρέσει της Κορώνης,της Μεθώνης και των Πατρών.
Θα υποφέρωμεν,λοιπόν,ημείς ίνα το κράτος τούτο τόσον ενδιαφέρον δια τας τόσας γεννηθήσας κλασικάς ιδέας,να περιπέσει εκ νέου εις χείρας ανηλεών βαρβάρων,ενώ δια των συνεισφορών μας δυνάμεθα να βοηθήσομεν τους νομίμους υπερασπιστάς του και να προετοιμάσομεν την νέαν εκστρατείαν,ίνα μετά μεγαλυτέρων μέσων επιτύχουν την ελευθερίαν των!
Εν κατακλείδι,τα μέλη του Κομιτάτου του Καίμπριτζ δηλούν ότι ούτε εις την προκύρηξιν ταύτην ούτε εις οιασδήποτε ενεργείας των συνδεομένας μετά της ελληνικής υποθέσεως έχουν έστω και την μικροτέραν σχέσιν προς θεωρείας ή πολιτικά κόμματα.Αλλά ταύτα διακαώς ελπίζουν ότι εις τα εδάφη ταύτα κλασικής και θρησκευτικής αγωγής,δεν θα συστήσουν,τω όντι,ειμή τον Έλληνα κατά του βαρβάρου,την ελευθερίαν κατά της καταπιέσεως και τον σταυρόν κατά της ημισελήνου.
(ΠΡΟΚΗΡΥΞΙΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΚΑΙΜΠΡΙΤΖ ΣΧΕΤΙΚΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ,ΑΠΟ ΕΓΓΡΑΦΑ ΤΟΥ ΑΡΧΕΙΟΥ ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ ΕΚΔΙΔΟΜΕΝΑ ΥΠΟ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΖΩΡΑ,ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΑΘΗΝΩΝ,1979)
Ο διεξαγόμενος τώρα αγών παρέχει αφ'ενός μεν την ευχάριστον προσμονήν της απελευθερώσεως από μιας άνευ προηγουμένου τυραννίας της πατρίδος του Ομήρου, του Πλάτωνος,του Μιλτιάδου και του Σόλωνος,αφ'ετέρου όμως,αν ποτέ θριαμβεύσει η Ημισέληνος ή ο Χριστιανισμός θα αφανιστεί από τα ωραία εκείνα εδάφη εις τα οποία διεδόθει το πρώτον το Ευαγγέλιον ή οι οπαδοί του Χριστιανισμού θα βυθιστούν εις πολύ τρομερωτέρας συμφοράς,από εκείνας υπό τας οποίας εστέναζον κατά τους παρελθόντας τέσσαρας αιώνας.
Ότι το θλιβερόν τούτο δίλημμα πρόκειται να υπάρξει είναι πασιφανές εις πάντα γνωρίζοντα την πολιτικήν και την θρησκευτικήν πολιτικήν της οθωμανικής κυβερνήσεως.Παρήλθον ολίγα μόνο έτη αφ'ότου ο σουλτάνος και το διβάνιον της Κωνσταντινουπόλεως εμελέτησαν σχέδιον αποσκοπούν εις την πλήρη εξόντωση του ελληνικού έθνους.Η απάνθρωπος συμπεριφορά,την οποίαν εδοκίμασαν αι δυστηχείς νήσοι της Χίου,της Κρήτης και της Κύπρου και αι αιματηραί σφαγαί,αι γενόμεναι εις τας κυριωτέρας πόλεις της οθωμανικής αυτοκρατορίας,μαρτυρούν πλήρως ότι παρέμεινεν αναλλοίωτον το πνεύμα της καταδιώξεως των Οθωμανών.
Οι Τούρκοι διαφέροντες από πάντας τους λοιπούς κατακτητάς (οι οποίοι,ενούμενοι μετά των ηττημένων,παρέχουν προς αυτούς ίσα προνόμια και τους υποβάλλουν υπό τους αυτούν νόμους)απεχωρίσθησαν από τους χριστιανούς υπηκόους δια της πλέον μισητής οριοθετήσεως της τυραννίας και της καταπιέσεως,και ούτω δια της διαγωγής ταύτης παραιτήθησαν παντώς δικαιώματος,το οποίον υποτίθεται ότι παρέχει η κατάκτησις.
Αν τινά άτομα δεν είχον μέχρι τούδε το θάρρος να παράσχουν βοήθειαν εις τους Έλληνας,εξ αιτίας της διαφθοράς του εθνικού χαρακτήρος των,ας σκεφτούν ότι,όσον και αν διεφθάρει ο χαρακτήρ εκείνος κατά την εποχή της τουρκικής κατακτήσεως,ο εκφυλισμός των παρετάθη τουλάχιστον από την ανυπόφορον κατάστασιν της δουλείας,εις την οποίαν είχε περιέλθει το έθνος .Όμως το κρατούμενον πνεύμα των πατριωτικών αισθημάτων και όλων των κοινωνικών αρετών,το οποίον ανεπτύχθη κατά τον παρελθόντα ήμισυ αιώνα μεταξύ των Ελλήνων,παρέχει εν προκειμένου την καλύτερη απάντησιν εις τοιαύτας αντιρρήσεις.
Αν άλλοι καθυστέρησαν την εγγραφήν των εις εράνουν,ένεκα της γνώμης,ότι ο αγών είναι άνευ ελπίδος,παρόμοιοι φόβοι πρέπει τώρα να διαλυθούν,'ενεκα των ευχάριστων ειδήσεων προερχομένων εκ των θεάτρων των μαχών και δημοσιευμένων υπό του Κομιτάτου του Λονδίνου.Το μεγαλύτερον μέρος της κυρίως Ελλάδος είναι ελεύθερον της μισητής παρουσίας των τυράννων,το δε λάβαρον του Σταυρού έχει στηθεί επί πάντων των φρουρίων της Πελοποννήσου,εξαιρέσει της Κορώνης,της Μεθώνης και των Πατρών.
Θα υποφέρωμεν,λοιπόν,ημείς ίνα το κράτος τούτο τόσον ενδιαφέρον δια τας τόσας γεννηθήσας κλασικάς ιδέας,να περιπέσει εκ νέου εις χείρας ανηλεών βαρβάρων,ενώ δια των συνεισφορών μας δυνάμεθα να βοηθήσομεν τους νομίμους υπερασπιστάς του και να προετοιμάσομεν την νέαν εκστρατείαν,ίνα μετά μεγαλυτέρων μέσων επιτύχουν την ελευθερίαν των!
Εν κατακλείδι,τα μέλη του Κομιτάτου του Καίμπριτζ δηλούν ότι ούτε εις την προκύρηξιν ταύτην ούτε εις οιασδήποτε ενεργείας των συνδεομένας μετά της ελληνικής υποθέσεως έχουν έστω και την μικροτέραν σχέσιν προς θεωρείας ή πολιτικά κόμματα.Αλλά ταύτα διακαώς ελπίζουν ότι εις τα εδάφη ταύτα κλασικής και θρησκευτικής αγωγής,δεν θα συστήσουν,τω όντι,ειμή τον Έλληνα κατά του βαρβάρου,την ελευθερίαν κατά της καταπιέσεως και τον σταυρόν κατά της ημισελήνου.
(ΠΡΟΚΗΡΥΞΙΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΚΑΙΜΠΡΙΤΖ ΣΧΕΤΙΚΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ,ΑΠΟ ΕΓΓΡΑΦΑ ΤΟΥ ΑΡΧΕΙΟΥ ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ ΕΚΔΙΔΟΜΕΝΑ ΥΠΟ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΖΩΡΑ,ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΑΘΗΝΩΝ,1979)
