Η ΜΑΥΡΗ ΚΟΥΡΣΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΡΟΥΖΟΥ

Τρεις συνομιλίες του ποιητή Νίκου Καρούζου με τον Γιώργο Κακουλίδη για τις αγωνίες της τέχνης,την ορθοδοξία,την πολιτική,την κοινωνική επανάσταση,αλλά και γύρω από στιγμιότυπα της καθημερινής ζωής.Στο τέλος,ωστόσο,κάθε συνομιλίας προβάλει πάντα η ποίηση,που ήταν για τον Νίκο Καρούζο το ''στασίδι''του στη ζωή.

Ο ποιητής,όπως έλεγε,είναι ''σαλός,που σημαίνει παράφρων αλλά με την έννοια του εν Χριστώ,εν Θεώ.Δεν πρόκειται ,δηλαδή,για κοινή παραφροσύνη.Ο Χριστός δεν είναι μονάχα του χριστιανισμού,είναι ενσάρκωση της μεγάλης πνευματικής αθωότητας,είναι κιόλας η ενσάρκωση μιας τεράστιας πνευματικής οδύνης.Το ένα φέρνει τ'άλλο.Η αθωότητα δεν πάει με την κοινή λογική,που είναι η κακιά τρέλα της μάζας.Η αθωότητα είναι η υπέρτατη νοητική διάνοια,και αυτό στην ορθοδοξία υπάρχει με το πνεύμα της νήψεως,δηλαδή της νηπτικής απάθειας,που είναι η εν Χριστώ σαλότητα.Η δια Χριστόν σαλότητα συνδέεται διαλεκτικά με την έννοια της νήψεως του μυστικισμού της ορθοδοξίας.''

(ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠ'ΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ)

ΚΕΡΙΑ

Η "ιεροτελεστία" της αναμονής καθώς και η έλευση κάθε νέου έτους,μου φέρνει στο νου το θαυμάσιο και τόσο αληθινό ποίημα του Καβάφη τα ΚΕΡΙΑ.Τα κεριά μόνο ως αναμμένη προσφορά,ως σύμβολο της θυσίας του χρόνου μας ενώπιον του Θεού απομακρύνουν την οσμή της φθοράς και κάνουν τον εορτασμό της εναλλαγής του Χρόνου πραγματικά χαρμόσυνο γεγονός και όχι θλιβερή μίμηση παγανιστικών εθίμων.

                     Κ Ε Ρ Ι Α

Του μέλλοντος η μέρες στέκοντ' εμπροστά μας
σα μια σειρά κεράκια αναμένα-
χρυσά,ζεστά,και ζωηρά κεράκια.


Η περασμένες μέρες πίσω μένουν,
μια θλιβερή γραμμή κεριών σβυσμένων.
τα πιο κοντά βγάζουν καπνόν ακόμη,
κρύα κεριά,λυωμένα,και κυρτά.

Δεν θέλω να τα βλέπω,με λυπεί η μορφή των,
και με λυπεί το πρώτο φως των να θυμούμαι.
Εμπρός κυττάζω τ'αναμένα μου κεριά.

Δεν θέλω να γυρίσω,να μη διώ και φρίξω
τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει,
τι γρήγορα που τα σβυστά κεριά πληθαίνουν.
(Κ.ΚΑΒΑΦΗ)

ΦΩΤΗ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ-Ο ΘΕΟΣ ΚΟΝΑΝΟΣ

ΤΙΤΛΟΣ:Ο ΘΕΟΣ ΚΟΝΑΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΟ ΛΕΓΟΜΕΝΟ ΚΑΤΑΒΥΘΙΣΗ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ:ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ:Σ.ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΤΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ:1944

ΑΝΑΜΟΝΗ ΝΕΟΥ ΕΤΟΥΣ

Οι λέξεις παραλογισμός και απελπισία θα μονοπωλήσουν και φέτος.Κάθε ανάμνηση θα τείνει να κουρελιαστεί σε μικρές αγχώδεις σταγόνες στη ροή του παρόντος.Την αλήθεια σπανίως θ'αφουγκράζεσαι,στριμωγμένος σε μια παγκόσμια συνωμοσία ψεύδους.
Φτωχοί γύρω σου,μέσα σου με ενοχλητικές ικεσίες  θα ζητούν ένα ψίχουλο,ένα ποτήρι λησμονιάς.Θεάματα εικονικού ευπορισμού θα λικνίζονται παντού και θα είσαι μέσα χωρίς όμως η ιδιόμορφη λάμψη του να αντανακλάται απ'την ζωή σου.
Την νέα χρονιά οι άνθρωποι θα λυπούνται λιγότερο όπως και λιγότερο θα ευφραίνονται,όλο και περισσότερο θα καλύπτει το πρόσωπό τους μια σκληράδα και μια αδιαφορία.Κατάθλιψη,η σύγχρονη αρρώστια που θα κερδίσει περισσότερο έδαφος προς την πρωτιά των νέων μάστιγων.
Ο αντίποδας των λίγων θα γίνει και πάλι  η λογική και η ελπίδα,καθώς και το ζητούμενο.Δηλαδή κατά πόσο θα ξεχωρίσει στο μυαλό μας το φώς απ'το σκότος και πως ο κήπος που μικροί ονειρευτήκαμε θα μπολιαστεί στην ταλαιπωρημένη σάρκα του κόσμου.

ΦΩΤΗ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ-ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

                                         ΤΙΤΛΟΣ:ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
                                         ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ:ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ
                                         ΕΚΔΟΣΕΙΣ:Σ.ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ
                                         ΕΤΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ:1944 

ΔΥΣΧΕΡΕΙΑ ΑΙΝΙΓΜΑΤΩΝ

Ξημερώματα Χριστουγέννων,διέσχισε κουρασμένος το ομιχλώδες μονοπάτι με οφθαλμούς ξηρούς από την προσδοκία.Άφαντος Εκείνος δια του οποίου ανοίχτηκαν οι ουρανοί.Εορτασμός διασπαστικός και χαώδης.Κοίταξε γύρω του την πείνα και την ανημποριά,την υψηλοφροσύνη και την ρηχότητα.Εξαγριωνόταν διότι έβλεπε ότι έπασχε.
ΟΤΑΝ ΘΥΜΟΤΑΝ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΘΕΟΣ,ΔΕΝ ΑΝΕΧΟΤΑΝ ΝΑ ΠΑΣΧΕΙ.
Συνέχισε τον δρόμο του απελπιστικά μόνος,λίγο πριν φτάσει κοντοστάθηκε στην ανάπηρη θλίψη της πόλης.
Ήταν ένα εξαίσιο πτώμα.

ΠΕΤΡΙΝΗ ΘΛΙΨΗ

Ήμουν πεταμένος 
στην αιώρηση του μίσους
πιασμένος στην πέτρινη θλίψη
με ψευτόλογα αργοπερνούσα την άβυσσο
πώς με τόσο φώς βουλιάζω;
έσκυβαν τα πλήθη 
ως δέντρα αιωνόβια
να περάσω
άφησα πίσω νεφελώματα λέξεων
την σιωπή στο άνοιγμα των ανθών
έμεινε η ακοή 
στην πλάτυνση του απείρου της καρδιάς
 να συντρίβεται
σε ήχους πολέμων
και τυμπανοκρουσίες της αγοράς

ΠΡΟΣ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Κάποτε όλα τελειώνουν:θολά
ποτάμια και νύχτες.Αρκεί να μπορέσεις
να σώσεις στο τέλος την ψυχή σου,καθώς
η μητέρα το βρέφος της
διαβαίνοντας  
                     μια
πυρκαιά ή μια θάλασσα

Νικηφόρος Βρεττάκος

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ  ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΒΗΘΛΕΕΜ

 Η ΑΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΚΥΡΗΝΙΟΥ

Η ΑΝΤΟΧΗ ΤΩΝ ΥΛΙΚΩΝ-ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΜΟΥΝΤΕ

 Κάποτε κάποιοι είχαν δει τον Τάφο αδειανό,
τα σάβανα άχρηστα και πεταμένα.
Δοξάστηκαν τα κίνητρα της αγάπης
διασταυρώνοντας το μυστήριο με τον καημό.
Ο φασκιωμένος νεκρός σηκώθηκε χαράματα
χωρίς αίματα ,χωρίς σπουδή,χωρίς τον επενδύτη του κορμιού,
κι έγινε μια ουράνια εικόνα της Παρηγοριάς.
Ποιός θα βρεθεί τώρα να τους πει πως αν βιάσουν
λίγο τον ουρανό,αν ανοίξουν τη διάσταση των δακρύων,
μπορεί εκείνη η παλιά εικόνα ν'αναστηλωθεί;

Τότε η Παναγία που κάθεται έρημη στα σκίνα 
ίσως σταματήσει να κλαίει

                                                      ΤΙΤΛΟΣ:Η ΑΝΤΟΧΗ ΤΩΝ ΥΛΙΚΩΝ                                                                                                                     

                                                      ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ:ΜΑΤΘΑΙΟΣ  ΜΟΥΝΤΕΣ                                                                                                                ΕΚΔΟΣΕΙΣ:ΙΚΑΡΟΣ                                                            

                                                              ΕΤΟΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ:1971

                                                      ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΕΓΙΝΑΝ ΑΠΟ                                                                                                              ΤΗΝ ΣΑΠΦΩ ΚΥΡΙΑΚΗ

                                                      ΚΑΙ ΤΗ ΡΟΔΗ                                                                                                                                    ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΓΛΟΥ

ΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΜΑΤΙΑ

αμαρτία

η απουσία από το παρόν

Ν.Γ.ΠΕΝΤΖΙΚΗΣ

Περίκειμαι τον στολισμό της αισχύνης

καθάπερ φύλλα συκής εις έλεγχον των εμών

αυτεξουσίων παθών

ΦΟΒΟΣ

Εις μνήμη Δ.Π.

Δεν ράγισε η μοίρα

Στη φυγή

Ούτε ο θάνατος είδε οίκτο

Στην αναμμένη φωτιά

Την ετοιμασμένη χρόνους πολλούς

Πάνω στα προσανάμματα

Των αγαπημένων

Φως μόνο βγαίνει από την σάρκα που πονά

Και την ψυχή που αποζητά το δώρο

Τάσος Α.

ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ-ΧΡΙΣΤΟΛΟΓΙΑ

ΤΙΤΛΟΣ:ΧΡΙΣΤΟΛΟΓΙΑ,ΗΤΟΙ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ:ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΕΦΑΛΑΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ:ΕΚ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑ ΛΕΩΝΗ

ΕΤΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ:1901

Ν.Γ.ΠΕΝΤΖΙΚΗ-ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΕΡΣΗΣ

Ο N.Γ Πεντζίκης είναι ο άνθρωπος του απολύτου παρόντος,

περιγράφοντας διαρκώς στο έργο του 

αυτό που η Εκκλησία ζει διαρκώς ως ΝΥΝ  και ως  ΣΗΜΕΡΟΝ.

Είναι ο συγγραφέας που μένει τελείως απρόσιτος 

σε κείνον που δεν εμβαθύνει στην προσευχή.

ΤΙΤΛΟΣ:ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΕΡΣΗΣ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ:ΝΙΚΟΣ Γ.ΠΕΝΤΖΙΚΗΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ:ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ

                                                       ΕΤΟΣ  ΕΚΔΟΣΗΣ:1966                                                                                                                      

ΦΩΤΗ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ-ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ

Το βιβλίο τούτο γραμμένο με το ιδιαίτερο ύφος του συγγραφέα και διανθισμένο με πολλές ζωγραφιές του ίδιου είναι ένας πεντακάθαρος ήχος βγαλμένος μέσα απ'την Ορθόδοξη παρακαταθήκη.Χαρακτηριστικό κομμάτι απ'τον ΘΡΗΝΗΤΙΚΟ ΠΡΟΛΟΓΟ:

"Μυστήριο μεγάλο είνε το πως έρχεται στον κόσμο ο άνθρωπος.Εμένα το γραφτό μου είτανε να γεννηθώ στην ανατολή,αλλά η ρόδα της τύχης,που γύριζε ολοένα,ξερρίζωσε από τα θεμέλια τον τόπο μου και μ'έριξε στη ξενητειά,σ'ανθρώπους που μιλούσανε την ίδια γλώσσα με μένα,πλήν όμως που είχανε άλλη συνήθεια.Το πουλί το θαλασσοδαρμένο,πως βρίσκει έναν βράχο μέσα στο πέλαγο,και κάθεται και στεγνώνει τα φτερά του,έτσι βρίσκομαι κ'εγώ σε τούτα τα χώματα."

ΤΙΤΛΟΣ:ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ:ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ:ΣΠΥΡΟΥ Γ. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

ΕΤΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ:1945

διάκοσμος γιορτής

Η μάζα συγκεντρώνεται στο στένωμα
διακωμωδεί τους περαστικούς τραγουδιστές
η μάζα διδάσκεται
στα υπαίθρια διδασκαλεία του τρόμου
τον τρόπο να αντέχει την θανάσιμη ευτυχία
η μάζα οδεύει προς τα "χριστούγεννα" χωρίς τον Χριστό
μέγιστη αντιχριστιανική περίοδος τα "χριστούγεννα"

ξεχνάμε πως υπάρχουμε μόνο στις ρωγμές

ξεχνάμε πως οι πραματευτάδες 
της κηδεμονίας μας είναι κουφοί
χάσκουν τα σώματά τους
αναπολόγητη υστερία
τα μάτια τους 
βαθουλώματα θλίψης
και η αυλή που περιφέρονται
χωρίς ήλιο και ανασασμό.

ΕΔΓΑΡ ΠΟΕ-ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

ΤΙΤΛΟΣ:TA ΠΟΙΗΜΑΤΑ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ:ΕΔΓΑΡ ΠΟΕ,ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:NIKOY ΣΗΜΗΡΙΩΤΗ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ:Α.ΚΑΡΑΒΙΑ

ΕΤΟΣ:1965

H EIKOΝΟΓΡΑΦΗΣΗ ΕΓΙΝΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΣΗΜΗΡΙΩΤΗ

ΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΑΡΙ ΤΗΣ ΑΙΓΙΝΑΣ-ΡΑΛΛΗ ΚΟΨΙΔΗ

ΤΙΤΛΟΣ:ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΑΡΙ ΤΗΣ ΑΙΓΙΝΑΣ

2.ΚΑΝΙΣΤΡΟ-ΤΟ ΜΕΡΑΚΙ ΤΗΣ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗΣ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ:Ν.Κ.ΜΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΣ-ΡΑΛΛΗΣ ΚΟΨΙΔΗΣ-Β.ΠΛΑΤΑΝΟΣ

ΞΥΛΟΓΡΑΦΙΕΣ:ΡΑΛΛΗΣ ΚΟΨΙΔΗΣ

ΕΤΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ:1965

ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΑΘΩ-ΑΡΧ.ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΜΟΥΣΤΑΚΑ

Η εξαιρετική και πλούσια εικονογράφηση του Ράλλη Κοψίδη κάνει αυτό το βιβλίο πολύ ξεχωριστό.

ΤΙΤΛΟΣ:ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΑΘΩ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ:ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΜΟΥΣΤΑΚΑΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ:AΣΤΗΡ

ETOΣ ΕΚΔΟΣΗΣ:1957

ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ:ΡΑΛΛΗΣ ΚΟΨΙΔΗΣ

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΝ ΤΩ ΚΟΣΜΩ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ-ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΚΕΦΑΛΑ

Πρόκειται για την πρώτη έκδοση από το βιβλίο του Αγίου Νεκταρίου "ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΝ ΤΩ ΚΟΣΜΩ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ"Η αφιέρωση που υπάρχει  στην πρώτη σελίδα ανήκει προφανώς στον Άγιο.Πρώτες εκδόσεις αρκετών βιβλίων του Αγίου Νεκταρίου βρήκα πριν αρκετά χρόνια σε ένα παλαιοβιβλιοπωλείο στο Μοναστηράκι επί της Ερμού το οποίο τώρα δεν υπάρχει πια.

ΤΙΤΛΟΣ:ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΝ ΤΩ ΚΟΣΜΩ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ:ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ ΚΕΦΑΛΑΣ(ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ)

ΕΚΔΟΣΕΙΣ:ΕΚ ΤΟΥ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥ Α.ΚΟΛΛΑΡΑΚΗ ΚΑΙ Ν. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ

ΕΤΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ:1892

ΚΟΥΛΗ ΖΑΜΠΑΘΑ-ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

            

 "Στη χιλιόχρονη ζωή του,τ'Άγιονόρος πέρασε καμπές και καμπές.Οι ορθολογιστές του δίνουνε σήμερα ζωή εικοσιπέντε μονάχα χρονών.Μα τα νούμερα κι'οι στατιστικές όσο κι'αν δεν πέφτουνε όξω,ποτέ δε μπορούνε να βγούνε σωστές για το Όρος.Και στην επανάσταση του 21 το Όρος έμεινε με χίλιους καλόγερους σαν και τώρα,μια κι'οι άλλοι είχανε πάρει τα βουνά της σκλαβωμένης πατρίδας,για να διαφεντέψουνε με το καρυοφύλλι τη λευτεριά της.Το Όρος δεν έσβησε τότε,όπως δεν μπορεί να σβήσει και τώρα.Περνάει βέβαια μια καμπή,όπως πέρασε τόσες φουρτούνες στη χιλιόχρονη ιστορία του,χωρίς να πάψει ποτέ από το νάναι ο φάρος και το προπύργιο της Ορθοδοξίας."

(Απόσπασμα απ'το βιβλίο)

ΤΙΤΛΟΣ:ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

                ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΜΕ ΜΙΑ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ:ΚΟΥΛΗΣ ΖΑΜΠΑΘΑΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ:ΜΑΥΡΙΔΗΣ

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ:MAHΣ 1956

ΤΥΠΩΘΗΚΕ ΣΕ 500 ΑΝΤΙΤΥΠΑ

ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΝΙΚΟΛΙΝΑΚΟΥ

βιβλιοπαρουσίαση

H αγάπη μας  προς στο βιβλίο,μας παρακινεί να επιχειρήσουμε την δημιουργία μιας νέας κατηγορίας αναρτήσεων,την ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ. Ούτως ή άλλως και παλαιότερα πάμπολες αναρτήσεις είχαν την αναφορά τους σε βιβλία.Τα παλιά καλά βιβλία πάντα μας συγκινούν.Κάποια απ'αυτά λοιπόν φτάσανε στα χέρια μας και τα παρουσιάζομε εδώ.Αφού βέβαια το καλό βιβλίο αντιστέκεται με τον τρόπο του στην αλλοτρίωση και στην ισοπέδωση κάτι που

ο σπουδαίος Νίκος Καρούζος είχε στοχεύσει ως εξής:Στην κουλτούρα της βιαστικής και ξέφρενα γρήγορης εποχής μας βασιλεύει το κατάξερο πνεύμα της "πληροφορίας",το χυδαίο πνεύμα της υλοφροσύνης.Αίτημα σήμερα του πνεύματος οι πληροφορίες,όλο και περισσότερες πληροφορίες,κ'η καλύτερη δυνατή τους οργάνωση με μοναδικό στόχο την υλική,θα'λεγα επομένως την υλιστικήν,ωφέλεια.Οι τεχνικές επιτυχίες και κατακτήσεις έχουν απορροφήσει τη σύγχρονη συνείδηση,που μεταβάλλεται ραγδαία σε πνευματική έρημο και ευτέλεια της εσωτερικότητας.

Δεν ξέρω ποιο μπορεί να'ναι το αύριο και το μεθαύριο της γραφής,το μέλλον του βιβλίου στην ανθρωπότητα.Πάντως,εκείνο που φαίνεται στον ορίζοντα,είναι πως οι λεγόμενες οπτικοακουστικές προοπτικές της κουλτούρας έχουν ανοίξει κιόλας το πελώριο στόμα τους για να ξεσκίσουν απαίσια τα κακόμοιρα βιβλία...Κάτι τέτοιο θα σημάνει την πλήρη μας αποβαρβάρωση και τύφλωση.

(απόσπασμα από ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ,ΠΕΖΑ ΚΕΙΜΕΝΑ,ΙΚΑΡΟΣ) 

σύντομη ενηλικίωση

αγάπη!

φωνάζω,

τον μίσχο

που κρατάς

από τ'απόνερα

φυλαγμένο

γεφύρι

ημιώριον

Η θολούρα κυριαρχεί στα πάντα γύρω μας,εμποδίζοντας την καθαρή και νηφάλια ματιά των γεγονότων.Καθώς ο κόσμος αλλάζει εκθετικά και όχι γραμμικά,η πραγματικότητα συνεχώς μας προσπερνά.Δημιουργούνται λοιπόν όλο και περισσότερο ολοκληρωτικές μορφές εξουσίας και καταναγκασμού.
Μια καινούρια Ηθική απλώνεται,γι'αυτό, η αντίσταση πρέπει να είναι μέχρις εσχάτων.Και δεν γίνεται διαφορετικά.
Τα πάντα καταρρέουν.Κάποια στιγμή θα παρουσιαστεί το κακό ως πρόσωπο και ως η μόνη δυνατή επιλογή στη ζωή μας και όχι ως μια ιδέα ή μια σχετικιστική αποδοχή.
Οι καιροί απαιτούν εγρήγορση.

σκοτεινή τάφρος του αυτοπροσδιορισμού

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΜΕ ΤΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ
ΧΑΡΑΚΤΙΚΟ Α.ΤΑΣΣΟΥ

Η τραγικότητα των λογικών όντων οφείλεται στην πτώση του Ανθρώπου.Εξαιτίας της πτώσεως αυτής,ο άνθρωπος παραμένει σε βασανιστική κατάσταση ακαταπαύστων αμφιταλαντεύσεων.Έχοντας καμφθεί από το κακό,το μισεί και παλεύει μαζί του.Στη δίψα του για το Απόλυτο αγαθό του Θείου Είναι,απομακρύνεται αρχικά από Εκείνο,όταν έρχεται σε συνάντηση πρόσωπο με Πρόσωπο μαζί Του και προσπαθεί να κρυφτεί στη σκοτεινή τάφρο του αυτοπροσδιορισμού του εκτός του Θεού.
Ο Χριστός,έχοντας ενώσει στον Εαυτό Του αχωρίστως Θεό και Άνθρωπο,είναι η μοναδική λύση της συγκρούσεως που φαινόταν άλυτη.Είναι αληθινά ο μόνος Σωτήρας του κόσμου.
(ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ ΣΑΧΑΡΩΦ,απόσπασμα απ'το κείμενο
Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ)

ΣΤΟ ΥΠΟΓΕΙΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΟΙΚΤΟΣ

Το προνόμιο ανήκει στην πλατεία

η ανάσα στον κόσμο

το πλήθος δεν αντιδρά

μονάχα κοκορεύεται

ή βρίζει

μα ξεχνάει ότι ανήκει στην πλατεία

-ο ήλιος γλυκός και τα σύννεφα

στην απλή τους συγκατάβαση-

γι'αυτό τονίζω

"αν όχι στην πλατεία

τότε στο υπόγειο ο οίκτος"

 Η φωνή του περαστικού 

έρχεται ως επιβεβαίωση,

"ο χειμώνας θα'ρθεί

μα θα έχουμε

την ανάμνηση του Ηλίου"

Στο υπόγειο υπάρχει

μόνο οίκτος

ΔΙΑΤΟΜΗ ΗΜΕΡΟΔΕΙΚΤΗ Β'

ΤΑ ΣΠΑΡΑΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΤΙΧΩΝ,ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΑΡΟΥΖΟΥ