Τρίτη 10 Μαρτίου 2020

ΕΝΑΣ ΦΟΒΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΑΙ ΑΠΕΡΑΝΤΟΣ


Ασχέτως της τρέχουσας κατάστασης,ξύπνησα δύσθυμος.Ήταν όνειρο;



Ο νέος άνθρωπος άσχετα με το αν δεν διατρέχει κανένα κίνδυνο,δεν έχει μέσα στην ψυχή του παρά φόβο.Έναν φόβο μεγάλο κι απέραντο.Φοβισμένοι κατεβαίνουν όλοι στα γρήγορα τις σκάλες του σπιτιού για το υπόγειο.Βροντάν πάνω από τον ουρανό.Μια ξένη άγνωστη δύναμη έξω από το σπίτι επενεργεί.Η μεγάλη αδελφή που βγήκε κάποια στιγμή διακινδυνεύοντας στην ταράτσα,είπε ότι είδε ψηλά στο σκοτάδι της νύχτας,μια τεράστια φραντζόλα που πετούσε,ζεστή και κατάφωτη.Θεέ μου!Πως είναι δυνατόν το οικείο ψωμί ν'αστράφτει και να βροντά από ψηλά,στέλνοντας τρομάρα στις ψυχές;

Ένα σπίτι τρύπησε η στέγη του και γκρέμισαν όλα στη σειρά τα πατώματα.Μιά τρύπα μεγάλη σαν κρατήρας ηφαιστίου ανοίχτηκε στα θεμέλια.Εκεί καταπώθηκε το κορίτσι που στο πάνω πάτωμα έπαιζε πιάνο,την ώρα που είχε συγκεντρωθεί η οικογένεια για το φαγητό γύρω απ'το τραπέζι.

Ο πατέρας κατέβηκε μόνο με μια παντόφλα απ'τη βιάση του να γλιτώσει.



Ν.Γ.Πεντζίκη,Το μυθιστόρημα της κυρίας Έρσης


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΑΝΑΡΡΊΧΗΣΗ

  Παλεύουν οι ψυχές μεταξύ τους  η ένταση του άλγους αυξάνει,δυναμώνει. Από κει που τις τσακίζει ο αέρας γέρνουν, κάποιες φαγωνονται και πέφ...