κυλάει το μαύρο ποτάμι
κοίτες αιμάτου
που και που ξεφεύγουν
και συναντούν τον κύριο όγκο
των υδάτων
μα το μαύρο δεν ξεθωριάζει
από χώρες ταπεινές
και ταπεινωμένες
αναβλύζουν τα πηχτά ύδατα
χέρια αμέτρητα απλώνονται στη ζητιανιά
και είναι τα σίδερα
που κόβουν
και οι λάσπες
που πνίγουν
τελείως τον πόνο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου