Στην πρώτη κρίση
συνονθήλευμα φθινοπωρινών φύλλων
στο δεύτερο χτύπημα,
στάλες αλμύρας στον κλειστό καιρό.
Και μόνο μετά την λαίλαπα της καταιγίδας
η απλόχερη ανάμνηση της φθοράς.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ο ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ
Λυμνάζει σ'ένα μάτι υγρός σκέτος ουρανός, τόσο περιπλέκονται οι εικόνες: _όλα τα ενδεχόμενα σφραγίζονται να μην διαρρεύσει ο χρησμό...
-
Είναι βουνά θεόρατα που μένουν για πάντα κρυμμένα από ξένα μάτια και το περίγραμμά τους με μια βυθομέτρηση δεν μπορεί να ψηλαφιστεί.Ωκεά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου