Πέμπτη 5 Μαρτίου 2015

Η ΡΥΜΟΥΛΚΗΣΗ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

                                Ίχνη 

                                απορημένης


           άμυνας 
           στα αστραφτερά σαγόνια
           των επίδοξων
           ηττημένων
           κάθε ανάμνηση
           που αντιλαμβάνομαι
           ύπουλη προσφορά 
           στον ισχνό πυροβολισμό
           Διαιωνίζουν το μέτρημα
           τα καντηλάκια στο δρόμο
           η ζωή 
           άνθισε εγκαίρως
           μα η μάχη χάθηκε
           σε ξεδοντιασμένα
           κτήνη
           και υγρά μπαταριών.
           
          

Τετάρτη 4 Μαρτίου 2015

ΝΑΥΤΟΣΥΝΗ

        Άγρια νύχτωνε η υφήλιος
                      
Μπροστά οι πεινασμένοι
                             Και πίσω εμείς
                Μπουκωμένοι                   
                              απείραχτη χαρά
                                            Με το υπομένον
                                                                       φώς
             Απ’τα τρεμάμενα χείλη
       Να βάφει στο μέρος της καρδιάς τους ανοιχτούς αρμούς
                           Είχαμε νηστέψει τους μακρινούς ορίζοντες
                Στριμωγμένοι σε αυτοσχέδιες κρύπτες
           

                         Απορούσαμε για τούτη την ουράνια ισορροπία
                       
                   Ήμασταν  τόσο εγγύς του Κυρίου
                                                                    εφόσον
          Μας είχε εγκαίρως απαλλάξει
                                                             
                                                                 από κάθε βεβαιότητα.

ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ Τ'ΟΥΡΑΝΟΥ

Ένταση κινητικότητας απόψε απ’την μεριά των αγγέλων
Ήχοι απ’την πεσμένη ανθρωπότητα διέσχισαν όλη την πόλη
Κάπου κάπου μέσα απ΄τις κλαγγές των σειρήνων και την βουβή ατμόσφαιρα των παλλόμενων                                                                     
κυμάτων




κάποιες ανατριχιαστικές περιδινήσεις του ωκεανού

-μια μάνα αφαίρεσε απ΄το φρεάτιο πολύτιμο ύδωρ-

γυμνά πέλματα κατά εκατοντάδες στο πάτωμα

 Τα παλιοπάπουτσα που ξέβρασε η παραλία


κανείς δεν τ'ανέφερε στην επίσημη ιστορία 

Τρίτη 3 Μαρτίου 2015

ΑΙ ΓΙΑΝΝΗΣ

                      Εξωκλήσι του Αϊ Γιάννη στη Βουρκωτή.

ΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΜΗ ΑΝΘΡΩΠΟΣ


                                              
Η μανία του ανέμου συνθλίβει τους αρμούς             
 του εσώτατου σθένους
              απορία ατέρμονης οιμωγής
                                              
           ακρέσπερος
                                                    στη σιγή των άστρων
                                              
                    πασχίζοντας μ’ευχή βοώντας  και κλαίγοντας
                                              

           γαντζωμένος στο κράσπεδο                                                           του ιματίου
                                   αντελπίζω τα μέγιστα
                                       στην κτηνωδία του εαυτού.
                                                    
                                                  

                                                 

ΑΤΙΤΛΟ

           Πότε μια λάμψη  


 θα
 στρέψει 
τον
 κόσμο 
στο 
βλέμμα
 σου;


                        Γέμισε ο ουρανός προσδοκίες

Δευτέρα 2 Μαρτίου 2015

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΟ ΗΤΑΝ ΧΘΕΣ

Αν γύριζα
θα επισκεπτόμουν το μουσείο
κάτω στο ποτάμι
Κίτρινα φύλλα
στον καμβά της μνήμης
Ροή ύδατος από ψηλά
Το σκαμπανέβασμα της ιστορίας
ως θρόμβοι ιδρώτα στο μέτωπο
Κάποτε από τούτη εδώ την ερημιά
κινούσαμε το πλοίο
προς τέρψιν των θεατών
χωρίς καν ν’αφήνουμε
τις σαραβαλιασμένες τύψεις

στην υγρή επιφάνεια

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό κουκούτσι τεύχος 7 ΧΕΙΜΩΝΑΣ-ΑΝΟΙΞΗ,2012-2013
https://www.captainbook.gr/book/1336133128/periodiko-koukoutsi-teuchos-07


Κυριακή 1 Μαρτίου 2015

ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟΦΙΛΟ

ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΚΑΝΙΣΤΡΟ,ΤΕΥΧΟΣ ΠΡΩΤΟ (1972)
ΤΟΥ ΡΑΛΛΗ ΚΟΨΙΔΗ.
ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΠΛΑΤΑΝΟΥ
 ΣΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΙΚΟ ΖΩΓΡΑΦΟ
 ΘΕΟΦΙΛΟ.











ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ

Όταν πήγα να τον δω , καθόταν σκεφτικός και αμίλητος στη βαρδιόλα
“ΔΙΕΚΠΕΡΑΙΩΤΗΣ ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑΣ” ,έτσι μου συστήθηκε
“Δηλαδή” του λέω “έτσι εξαγοράζετε το Καιρό;”
Mα τόσοι απόβλητοι της ιστορίας και εσύ ρωτάς;”
“ταξιδεύοντας παιδί μου πλέουμε πάνω σ’αυτούς που χάθηκαν σε καιρό αγωνίας.
Σε κάθε παφλασμό ,σε κάθε κύμα, ένα χέρι προσπαθεί να κρατηθεί από μια ανάμνηση τούτο το λίγο που έζησε ,ή το πολύ.
και είμαι εγώ στις φυλακές της νυκτός που διανέμω τα μηνύματα των οικείων φωνών στους μακρινούς παραλήπτες."




ΜΑΤΡΙΞ

Κρεμασμένος σε τούτη τη βουβή χαράδρα την πελεκημένη απ’τους προαιώνιους βρυχηθμούς των πρώτων ανθρώπων ισιώνω που και που του κορμιού την θανάσιμη αγκύλωση με τανύσματα της φαντασίας μα η φοβερή ταλάντωση μπρος στον γκρεμό ματαιώνει τα νυχτερινά σχέδια
Εάν και χίλια έτη ,ύστερα  δε τι;
Διαλέγω το άτι της θυμηδίας
Στερεύω από ανθρωπότητα ξεκολλώντας απ’τα θηριώδη βράχια καθώς σηκώνει ο ήλιος την παντιέρα του φωτός


Κινάω και γω εργάτης της σταγόνας να αναμασώ την υλώδη περίπτυξη του.

ΑΝΕΝΔΟΤΗ ΜΑΧΗ





Η άνοιξη βαθαίνει τις ρωγμές
ανάμεσα στα άνθη,
ο χειμώνας το ξέρει καλά
έχοντας επωάσει τη ζωή
στα σπλάχνα του,
γι' αυτό συντρίβει κάθε αναβολή
και η φωτιά ανιχνεύει τον χλευασμό
σέρνοντας ως την πηγή
την διψασμένη φθορά.

Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2015

ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ

Αθρόα η προσέλευση των συζητητών,
"δεχτήκαμε το έλεος 
αλλά ωστόσο αρνηθήκαμε την διαύγεια των ήχων",
το πρώτο χτύπημα διήρκεσε λίγους αιώνες,                                             
στο τρίτο,η Είσοδος μας βρήκε στην κλίνη                                                       
 να σπάμε τα βράχια στα μέτρα μας                                                          
και να πετροβολάμε όσους εξέρχονταν.
Ο ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
 ΒΟΥΡΚΩΤΗΣ ΑΝΔΡΟΥ

Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2015

ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ

                        Αν δεν μαζέψεις σε κάθε σπιθαμή της ζωής σου ανέσπερο φως,
                              ποιο το νόημα της Οδύσσειας των φωτονίων;



Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2015

ΣΧΕΔΙΟ ΔΙΑΦΥΓΗΣ

Ο θείος Νίκος μας συγκέντρωνε συχνά
 όταν πλημμύριζε άστρα το δωμάτιο
και έπρεπε να σκύψουμε
για να διεισδύσουμε στο ανυπέρβλητο θαύμα
 όπως στα δυσθεώρητα εξωκλήσια
 η μικροσκοπική έμπαση απαγορεύει τον στόμφο.
Μας σχεδίαζε τότε στο χαρτί
 με εμφανή τα σημάδια της συγκίνησης,
αλλόκοτα σχεδιαγράμματα
"τι είναι κυρ Νίκο όλα αυτά;"
"μα ο τρόπος να γλυτώσουμε απ' το σύμπαν,τι άλλο..."
και ήταν πράγματι η τελευταία νύχτα
υπέροχα φωταγωγημένη.  

Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2015

ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΣΧΑ

ΤΙ ΠΕΡΙΕΧΕΙ Ο ΥΠΝΟΣΑΚΚΟΣ
Είναι γνωστό ότι ταξιδεύουμε,ο"πεσμένος"άνθρωπος ταξιδεύει στην Ανάβαση.Και μάλιστα το ταξίδι αυτό είναι σαν αλητεία,γιατί,όπως λέει ο Εμπεδοκλής,είμαστε φυγάδες και αλήτες "θεόθεν".
Ο υπνόσακκος είναι το σώμα,το ατομικό σώμα του καθενός ανθρώπου,αλλά και το"σώμα της πραγματικότητος",τα φαινόμενα,η αιχμαλωσία μας.Μέσα στο σώμα η ψυχή κοιμάται τον πιο εύκολο ύπνο,έναν ύπνο που αντιμάχεται αδιάκοπα την αφύπνιση ,την ανάγκη γι' απελευθέρωση που υπάρχει στην πνευματική μας υπόσταση.

Ο ΠΟΝΕΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ
Ο καθημερινός άνθρωπος έχει "συναιρεθεί"με τον εσωτερικά μαχόμενο άνθρωπο στο κρεμαστό τραγούδι του Οράματος.Κάθε πόνος και κάθε μαυρίλα κι όλες οι συμφορές ανεβαίνουν ως εκεί ψηλά που φλέγεται τ' Όραμα,κι αλλάζουν σε βαθύτατη χαρά.Ο άνθρωπος τότε ακεραιώνεται και δείχνει την υψηλή δύναμη που χαρίζει τις ευτυχίες.Εκεί κιόλας "ειδοποιείται"κι αλλάζει για ένα δίκαιο μέλλον της κοινωνίας.
(ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ,σχόλια για την συλλογή ΥΠΝΟΣΑΚΚΟ)

Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2015

ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

Η ατόφια δύναμη
ξεψυχά,
ουρανός γκρίζος
σε λωρίδα οράσεως
οι αόρατοι με πράξεις θυμωμένες
λουλουδιασμένοι οι ώμοι των τραγικών
με ξεφτισμένες ζωές οι άμαξες
πώς πηγαινοέρχονται
πώς σαστίζουν οι νότες και τα χρώματα
μπροστά στην αδέξια παραδοχή της αστοχίας

Μην παραλείψει κανείς 
την συγχώρεση                                                                                                                                                                                                                                                                
                                                                      (σχέδιο Ρ.Κοψίδη)


Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2015

Η ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Πλάι στον γκρεμό
άνθος χαιρετάω
"μην συντρίβεσαι"
μου λέει
"ο ίλιγγος του ύψους
θα λεπτύνει την άγνοια του ύπνου"
εκτός...
εκτός και αν πράγματι
κρεμόμουν στην άκρη εκείνου
του απρόσβλητου ονείρου

ΥΠΟΓΡΑΦΗ

Παραλία Ασπροπύργου,σε μια θαυμάσια φθινοπωρινή λιακάδα  Για μένα, ότι φέρει την υπογραφή μου ισοδυναμεί με απόδειξη  ΗΛΙΑΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΥΤΟ...