ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ

Γιατί μ' ἀπόκοψες ἀπό τόν οὐρανὀ;

ΕΚΤΩΡ ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ

Το άστοργο τούτο επινόημα

η αλυσοδεμένη συμφορά

οι εκδορές της σάρκας

τίποτα 

χωρίς διαστάσεις

μονάχα χρόνος

ΘΕΟΘΕ ΔΟΣΜΕΝΗ ΑΠΑΡΧΗ

Τρισκαλότυχος ὃποιος ἰδόντας τα ἐκεῖνα 

ἀποκάτου τῆς γῆς

κατεβαίνει.

τήν τέλειωση ξέρει τῆς ζήσης

καί τή θεόθε δοσμένη

 ἀπαρχή της

ΠΙΝΔΑΡΟΣ,Μετάφραση Παναγῆ Λεκατσᾶ

ΕΦΙΑΛΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ

Ἒτρεχα καί δέν ἒπαυε νά μέ κυνηγᾶ

Στάθηκα,στάθηκε καί αὐτός

Στράφηκα,ἒμοιαζε ξένος

Τόν κοίταξα...Ἢμουν ἐγώ.

ΜΕΛΙΣΣΑΝΘΗ

ΟΙ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ

Ικέτευε

στήν πρώτη ντουφεκιά

νά φύγουνε τά πράγματα

οἱ ἀγριόχηνες

οἱ παρενέργειες τῆς λογικῆς.

ΕΚΤΩΡ ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ

Είχαν κλείσει οι πόρτες
κατέφθαναν ωστόσο
βουβοί 
με νωχελικό βήμα
οι τελευταίοι επιβάτες
---------------
δεν θ'αγγίξουμε απόψε
την πληγή στο στήθος
ούτε το βάρος θ'ανασηκώσουμε
απ'την ανώφελη φθορά
--------------
ούτε όταν θα πάψουν οι φωνές
θα σύρουμε την θλίψη μας 
ως την εξώπορτα 
των αισθήσεων

ΤΟ ΒΟΜΒΙΣΜΑ ΤΩΝ ΜΑΤΑΙΩΝ ΛΟΓΩΝ

Χτυπᾶνε τοῦ φωτός τά σήμαντρα

καί τοῦ οὐρανοῦ πάλλεται τό γαλάζιο

σά τεταμένο τύμπανο ἀκοῆς

Τ' ἀστέρια κρέμονται πάνω ἀπ' τίς νύχτες μας

βαριά τσαμπιά ἀπ'τό μέλι τῆς σοφίας

πού ἀκόμα δέν μπορέσαμε νά δρέψουμε

γιατί τό βόμβισμα τῶν μάταιων λόγων

τή Μουσική σκεπάζει τῆς φωνῆς Σου.

ΜΕΛΙΣΣΑΝΘΗ

ΚΑΤΑ ΜΌΝΑΣ

   ὃθε τ' ἂσωστο μαυροσκοτάδι ξερνοῦνε 

λασπερόπηχτα τῆς ζοφονύχτας ποτάμια

ΠΙΝΔΑΡΟΣ

Πάνω μας κρέμεται η βοή των αμέριμνων

ψηλά στα δέντρα προεξέχει

το παντοδύναμο φως

στα κράσπεδα και τις γωνιές των μαρμάρων

η υψηλή αφήγηση της ζωής 

μετἐχει

στις ατέλειωτες ιστορίες

ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΤΙΜΟ

Κάθε που διαβαίνω την είσοδο της συγκατάβασης

μου δωρίζονται  οι άχραντες λειψανοθήκες των προγόνων
χωρίς αντίτιμο

μισοξύπνητος
με ένα άκυρο κέρμα στο χέρι

για ν'ακουστεί ο ήχος

ΟΛΕΘΡΙΟ ΠΕΡΙΒΛΗΜΑ

Σῶμα γλυκύτατο ὀλέθριο περίβλημα

ΗΛΙΑΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΕΙ

Καταπίνω εικοσιτετράωρα

χωρίς

ίχνος

αιδούς

ΚΥΚΛΟΣ ΤΩΝ ΧΟΡΕΥΟΝΤΩΝ

Μιλάμε πάντα
με αντανακλαστικά

κύκλος
των χορευόντων
θέλγοντας

πεινασμένη
χωρίς διάρκεια
η αναμέτρηση

ΕΚΟΥΣΙΑ ΝΕΚΡΩΣΗ

Τό πέρας τῆς παροῦσης ζωῆς,οὐ δίκαιον οἶμαι θάνατον ὀνομάζειν,ἀλλά θανάτου ἀπαλλαγήν,καί φθορᾶς χωρισμόν,καί δουλείας ἐλευθερίαν,καί ταραχῆς παῦλαν,καί πολέμων αναίρεσιν,καί σκότους ὑποχώρισιν,καί πόνων ἂνεσιν,καί βράσματος ἡρεμίαν,καί αἰσχύνης συγκάλυμμα,καί παθῶν ἀποφυγήν,καί πάντων,ἳνα συνελών εἲπω τῶν κακῶν περιγραφήν.Ἃπερ δι' ἐκουσίου νεκρώσεως οἱ ἃγιοι κατορθώσαντες ,ξένους ἐαυτούς τοῦ βίου καί παρεπίδημους παρέστησαν.Κόσμω τε γάρ καί σώματι ,καί ταῖς εξ αὐτῶν ἐπαναστάσεσι γενναίως μαχόμενοι,καί τήν ἐξ ἀμφοῖν κατά την τῶν αἰσθήσεων πρός τά αἰσθητά συμπλοκήν παραγενομένην ἀπάτην ἀποπνίξαντες,  ἀδούλωτον ἑαυτοῖς ἐφύλαξαν τῆς ψυχῆς τό ἀξίωμα.

ΑΓΙΟΣ  ΜΑΞΙΜΟΣ  Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ

ΤΥΧΑΙΕΣ ΘΛΙΨΕΙΣ

Τσάκισε το  σώμα
συναρμολογούμενα συμβάντα

τυχαίες θλίψεις

που συναντώνται

ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑΣ

Τίθεται θέμα της ποσότητας καυσίμων που πρέπει να δαπανηθεί για την μεταφορά φορτίου ακαθαρίστων υδρογονανθράκων τύπου AMNA από την Λιβύη σε λιμάνι της Άπω Ανατολής.Σύνολο φορτίου ένα εκατομμύριο βαρέλια,ο πλοίαρχος υπολογίζει τον χρόνο ταξιδίου μέσω μιλίων και ταχύτητας.Το πρόβλημα του χρόνου σήμερα έχει ως εξής,κατά πόσο κάποιες επιλογές μας στο παρελθόν,αν ήταν διαφορετικές θα άλλαζαν τον ρου της ζωής μας και τί θα επιλέγαμε με τις τωρινές συνθήκες αν γυρνούσαμε πίσω στις συγκεκριμένες χρονικές περιόδους.Η επιστήμη ασχολείται επί αυτού του θέματος και ίσως σε διαστάσεις απειροελάχιστες στοιχειωδών σωματιδίων  να έχει καταφέρει και πειραματικά την αντιστροφή της ροής του χρόνου απ' το παρόν στο παρελθόν.Στην Ορθόδοξη Εκκλησία δια της Υπεραγίας Θεοτόκου,φύσις καινοτομείται και χρόνος,όπως αναφέρει το απολυτίκιο της καταθέσεως της τιμίας Ζώνης στις 31 Αυγούστου.Κάτι που σημαίνει ότι ο χρόνος όπως νοείται στον τρισδιάστατο αισθητό μας κόσμο καταργήται στην αχρονία της αγάπης του Θεού.

Zueitina  12:00           31.08.18

ΧΙΜΑΙΡΑ

Νοιώθοντας το πέταγμα μιας μικρής πεταλούδας στην κουρτίνα του παραθύρου,αντιλήφθηκε πόσο ευάλωτο είναι το υλικό σώμα στην φθορά,όμως θρασυνόμενον τον θάνατο ενέκρωσε ο ζωαρχικότατος Λόγος,δίνοντας στον καθένα την δυνατότητα σωτηρίας αρκεί να μην σκοντάφτει πάνω στην αδυναμία των άλλων ώστε να φτάσει στο βάθος των πραγμάτων.Εξάλλου ο Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης βαθιά διαποτιζόμενος από το πνεύμα των παλαιών Πατέρων αναφέρει πως δεν πρέπει να  συγχέουμε τον άνθρωπο αυτή την εικόνα του Θεού με το κακό που ενυπάρχει μέσα του,διότι το κακό είναι μια διαβολική χίμαιρα ενώ η ουσία του,η εικόνα του Θεού μένει ακόμα στο βάθος του.

Προετοιμασία για υποδοχή πιλότου.

30.08.18

ΑΡΧΕΙΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ

Πλοίο ταχύτητας 12 μιλίων,πορείας 047 ,θέσεως εν μεσημβρία 7 και 50 μοιρών βορείως και 108 και 56 μοιρών ανατολικώς.Περιγράφεται δελτιό καιρού όπου η πορεία του πλοίου συναντάται σε 3 μέρες με ισχυρό κυκλώνα,τον Τράμι.Συνιστάται η μη μετακίνηση βορείως του 20 μοιρών πλάτους μέχρι να προσπεράσει η κύρια του κυκλώνα δύναμη.Αναφέρει αξιόλογος ποιητής πως η ποίηση ως λειτουργία σε βοηθάει όχι μόνο να ζήσεις αλλά και να πεθάνεις,δηλαδή με κάποιο τρόπο μεταγγίζεσαι μέσα στο έργο σου,και η μετάγγιση αυτή έχει έναν χαραχτήρα διπολικό,βλέπει προς τον θάνατο αλλά δίνει στην ζωή μεγαλύτερη σημασία.Όπως και κάθε τι πού προσανατολίζεται προς τον θάνατό του αλλά συγχρόνως πανηγυρίζει και υμνεί την ζωή.Δόξα σοι ο Θεός.

24.09.18

Ο ΠΕΡΙΒΛΕΠΤΟΣ ΑΘΩΣ

 Σιωπηλός ὁ περίβλεπτος Ἂθως.Ἀλλ' ἡ σιγή,τά ἒργα καί ἡ αὐτόδηλος ἀγιότης τοῦ ὑψικορύφου Ὂρους ἀναφανδόν κραυγάζουν καί μαρτυροῦν ὡς δρομεῖς μεταλαμπαδεύοντας τό φῶς καί τήν ζωήν.Εἰς τό ''Περιβόλι τῆς Παναγίας'' δέν χρειάζονται σάλπιγγες διαλαλήτριες.Τό πνεύμα καί τό ἧθος ὁδηγεῖ τό Ὂρος καί διαβρέχει τόν κόσμον.              

Ἀρχιμανδρίτου ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΥ ΣΙΜΩΝΟΠΕΤΡΙΤΟΥ

ΣΙΜΩΝΟΠΕΤΡΑ-ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

ΕΤΒΑ-1991

ΤΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΗΡΙΑ

Μοῦ εἶπε:
ὃλη τή νύχτα χθές ἀγγελοκρούσματα.
Ὃλη τή νύχτα στό παράθυρό μου λέξεις-ἀγγελοπετριές.
Μοῦ εἶπε μαζί γράφουμε τώρα.
Ἐγώ χτυπῶ τά πλῆκτρα.Αὐτοί ὑπαγορεύουν.
Ὃμως βαθύτερα μέ τά ὀστά μου
θά ταιριάξω τά σανσκριτικά τοῦ παραδείσου
Μέ τά ὀστά μου:αὐτό τό ἂγαλμα πού μοῦ ἀντιστοιχεῖ.

Ὁ θάνατος θέλει δέ θέλει θά τραβήξει
τίς λινάτσες τῆς σάρκας.Θέλει δέ θέλει
θά κάμει τ' ἀποκαλυπτήρια.

Μανόλης Πρατικάκης-ΤΑ ΔΥΣΕΥΡΕΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ,
Λεπτομέρειες ἀπό τή ζωή καί τό θάνατο τοῦ ποιητῆ Νίκου Καροῦζου

ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ

Μεταδίδει ἓνα βαρύ αἲσθημα θανάτου.Βάρος καί ὑλικότητα στό χρῶμα.Μέ συνέπεια ἠθική.Μαρτυρία πορείας μέσα στήν ὓλη.Ἀρνιέται κάθε πνεῦμα ἒξω ἀπό τό πράγμα,μή πραγματικό.Πουθενά δέν ἒχει οὐρανό,δημιουργό ἂνεμο,ἀναπνοή,ἀνάσα.Σκληρότητα σέ σημεῖο πού νά καταντάει ἀπάνθρωπη.Ἒλεγχος βαθύς,ἐξονυχιστική ἀνάλυση τοῦ αἰσθητοῦ.Εἰρωνεύεται τό φαινόμενο,τίς ὁμορφιές,τίς αἰσθησιακές γραμμές τοῦ σώματος,τή σάρκα.Βλέπει τό σῶμα σά σκελετό.Ἀπορεῖ τἰ εἶναι ἡ ζωή καί ἀμφιβάλει.Ἀπορία ἑνός πού τόν ἂγγισε ὁ θάνατος.

Ν.Γ.ΠΕΝΤΖΙΚΗΣ,ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ

 ΝΙΚΟΥ ΧΑΤΖΗΚΥΡΙΑΚΟΥ-ΓΚΙΚΑ,ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΚΟΧΛΙΑΣ,ΤΕΥΧΟΣ 14

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ

Τό ὑπέρλαμπρο γεγονός  πού συγχωρεῖ ὃλες τίς ἀντιφάσεις.

Ν.Γ.ΠΕΝΤΖΙΚΗΣ

ΥΛΙΚΟ ΦΡΑΓΜΟ ΣΤΟ ΚΑΘΑΡΟ ΦΩΣ

Γιά τήν ἀναγέννηση τοῦ ἑαυτοῦ μας καί γενικά κάθε ἀνθρώπου,εἶναι ἀπαραίτητο νά ἀποσπασθοῦμε γιά κάποιο διάστημα ἀπό τίς ἐκκωφαντικές κραυγές τῆς πάλης τῶν παθῶν,κί ἒτσι μακρυά ἀπό ὃλα αὐτά νά ἀφιερώσουμε τίς ελεύθερες ὧρες στήν προσευχή,ἀποφεύγοντας μέ τόν τρόπο αὐτό τήν συμμετοχή στήν ''καταχθόνια συναυλία''.Μπροστά μας τίθεται ἓνας ἃγιος σκοπός,το γνωρίζουμε.Ἡ ὁδός ὃμως πρός τήν ποθούμενη εὐλογία περνᾶ μέσα ἀπό ἀκανθώδεις θάμνους πυκνόφυτου δάσους.Δέν θά ἀποφύγουμε τόν σπαρακτικό πόνο ἀπό τίς ματωμένες πληγές πού εἶναι διάσπαρτες σέ ὁλόκληρο τό σῶμα τῆς ζωῆς μας.Τό εὒθραυστο καί εὐάλωτο σῶμα μας,πάσχοντας ἀπό ὑπερβολικό κόπο,μπορεῖ νά ἀποσπάσει τόν νοῦ μας ἀπό τήν θεωρία τῶν αἰωνίων ἀξιῶν,ἡ προσευχή ὃμως πάλι ἐνισχυμένη εἶναι ἱκανή νά διεισδύσει διά μέσου τοῦ ὑλικοῦ φραγμοῦ στό καθαρό φῶς.

ΑΡΧ.ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ ΣΑΧΑΡΩΦ

ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΕΦΥΡΑ

Υπάρχει γέφυρα

ράμφος φωτός

σε αλληλέγγυα

σχισμή

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Ἂν ὁ πολιτισμός δέ φαίνεται σέ ὃλα ὃσα κάνουμε 

τότε δέν εἲμαστε πολιτισμένοι.

Ζήσιμος Λορεντζάτος

ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΟΡΑΣΗΣ

Αν φεύγουν
σιωπηλοί
είναι
για λόγους
όρασης

στις σκιές επωάζεται
το σώμα

ΣΥΝΤΑΓΗ ΖΩΗΣ

Kάθε πρωί πρίν ξεκινήσεις τή δουλειά σου
ὃπλισε τήν ψυχή σου μέ τόν λόγο τοῦ Θεοῦ
πού δέν σοῦ θέτει μονάχα εὐδιάκριτα τά ὁρόσημα
ἀνάμεσα στά "ναί" καί τά "οὐ"
φιλτράροντας κάθε λεπτό σέ ἀπλοποιημένες ἀλήθειες
τίς σοφιστεῖες τῶν ἀργυραμοιβῶν
καί τάς πλοκάς τῶν Ἀθηναίων,
ἀλλά σοῦ δανείζει καί τά μέσα
ν'ἀντιμετωπίσεις τά παρόντα μέ προκαταβολή τά μέλλοντα.
Κάθε πρωί λοιπόν,κάθε πρωί
πού δέν ξέρεις ποιός θά σοῦ σερβίρει τή θλίψη
μήν λησμονήσεις τήν ἁπλῆ συνταγή:
προσυνάλλασσε τά παρόντα τοῖς μἐλλουσι!

Σ.Σ.ΧΑΡΚΙΑΝΑΚΗΣ

ΦΑΝΕΡΩΣΟΥ ΜΟΙΡΑ

Φανερώσου μοίρα


δεν θα χρεώσω άλλο

τον επίγειο  θάνατο

Η ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΗ ΣΤΙΓΜΗ

Σκέψη τοῦ παροδικοῦ
πού σέ παραλύει.
Σπίτια,θάνατοι,χωρισμοί.
Ἡ ζωή τοῦ ἀνθρώπου
εἶναι καμωμένη ἀπό καιρούς:
καιρός νά σπείρεις,
καιρός νά θερίσεις,
καιρός τῆς θλίψης,
καιρός τῆς χαρᾶς,
καιρός τῆς ἀγάπης,
καιρός τῆς μοναξιάς.
Ἂν τό σκεφτεῖς ἒτσι,
θα μπορέσεις
καί στη χαμηλότερη στιγμή
νά στηριχτεῖς,
γιατί κί αὐτή θά ἀνήκει σ'ἓναν
ἀπό τούς καιρούς
τῆς ζωῆς σου.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ,ΜΕΡΕΣ 18.09.1935

Η ΦΘΟΡΑ ΔΕΝ ΑΝΤΙΣΤΡΕΦΕΤΑΙ

Μου δίνεται απλόχερα ο καιρός και ο χώρος
παρότι η φθορά δεν αντιστρέφεται
μου δίνεται καιρός
μου δίνεται ένα καινούριο φώς
κάθε μέρα
λες και είναι νεογέννητο
μέσα απ'του Θεού τα χέρια 

33 36 south
032 55 east
course 069

ΕΝΑ ΕΛΑΧΙΣΤΟ

Εἶναι ὧρες,ὃλο καί πιό συχνά τώρα τελευταία,πού αἰσθάνομαι τόν ἑαυτό μού νά θέλει καί νά μήν θέλει  μέ τήν ἲδιαν ἀκριβῶς ἒνταση,νά δημιουργεῖ μιάν ἱσορροπία,καί αὐτή ἡ ἱσορροπία εἶναι τό χάος.Ξέρω πώς χρειάζεται ἒνα ἐλάχιστο γιά νά σπάσει ἡ ἰσορροπία,γιά νά κινηθεῖ ἡ μηχανή.Αὐτό τό ἐλάχιστο εἶναι τό δῶρο τοῦ Θεοῦ.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ,ΜΕΡΕΣ  27.12.1934

ΕΞΩΠΟΡΤΑ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ

Ἀγανακτήσει κατ'αὐτῶν ὓδωρ θαλάσσης,

ποταμοί δέ συγκλύσουσιν ἀποτόμως

Καί ἐρημώσει πᾶσαν τήν γῆν ἀνομίαν,

καί ἡ κακοπραγία περιτρέψει θρόνους δυναστῶν.

Σοφία Σολομῶντος

ΚΟΣΜΗΜΑ

Σ’ἀμνημόνευτα χρόνια,ὁ ἂνθρωπος που ζοῦσε στις σπηλιές,σήκωσε το χέρι του και με ἒνα ὑποτυπῶδες ὂργανο,χάραξε πάνω στην πέτρα ἒνα σχέδιο ἀφηρημένο,ἒνα σχήμα ζώου ἢ ἀνθρώπου.Ἠ σημασία τῆς χειρονομίας αύτῆς εἶναι διπλή:ἠθική και αἰσθητική.

Ἠθική,ἐπειδή μ’αὐτή του την πράξη ὁ ἂνθωπος,βεβαιώνοντας τη θεική του καταβολή και κάμνοντας χρήση τῆς ἐλευθερίας του ἀλλοίωσε  τον ἐξωτερικό κόσμο,προσθέτοντας  στη δημιουργία  τοῦ Θεοῦ ἓνα δημιούργημα δικό του.Τό δημιούργημα αὐτό,ἀποτελεί πράξη τοῦ πνεύματος πού εμφύσησε μέσα του ὁ Δημιουργός.Ἒτσι,διά μέσου τοῦ ἀνθρώπου,εἶναι σά να συνεχίζεται το ἒργο τοῦ Θεοῦ μέσα στον δημιουργημένο κόσμο.

Αισθητική,ἐπειδή άναφέρεται στη ἀνθρώπινη ὂραση.Για πρώτη φορά φαίνεται το μάτι τοῦ ἀνθρώπου να μήν ἀρκεῖται στο θέαμα τοῦ κόσμου,να μην θεωρεί πλήρες αὐτό που βλέπει για την ἱκανοποίησή του.Δέν πρόκειται πιά για την διακρίβωση και την ἀπόλαυση τῆς ὀμορφιᾶς που το μάτι τοῦ ἀνθρώπου άποκαλύπτει και πιστοποιεῖ τριγύρω του.Ἡ χαρά αὐτή φαίνεται ἀδρανής ,παθητική.Πρόκειται για χαρά ἐνεργητική ,τη χαρά τοῦ δημιουργοῦ που με την αἲσθηση κάποιου κενοῦ στα θεατά,ἁπτοποιεῖ την δημιουργική του ἐλευθερία και κάνει ὁρατή τη ψυχή του με το σχέδιο και το χρώμα.Αἲσθηση τοῦ κενοῦ,τοῦ ἑλλιποῦς  στο ὁρατό κόσμο,αἲσθηση τῆς ὀμορφιάς ,τῆς ἀρμονίας  στο ἀόρατο ,συνηφαίνονται,ἀλληλογνωρίζονται,καρποφοροῦν και πλάθουν τό κόσμημα.

Κώστας Ε. Τσιρόπουλος

Π.ΒΑΜΠΟΥΛΗ

ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΙΚΗ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΣΤΕΡΟΣ,1992     

ΜΠΟΥΣΟΥΛΑΣ

Μετρά ο χρόνος

βρίσκεται

μπούσουλας ανεμίζει

πέρνουν και άλλες αντιστοιχίες

στα μανομετρικά ύψη

ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΜΟΥ ΣΤΗΘΟΣ

Ὢ θάνατε

βασιλέα

τῶν πραγμάτων

πιέζεις 

ἀπόψε 

τό μικρό μου 

στῆθος

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ

ΑΝΑΧΑΙΤΙΣΗ ΤΩΝ ΥΔΑΤΩΝ

Τί ἀναχαιτίζεις σου τά ὓδατα,ὦ Ἰορδάνη;

τί ἀναποδίζεις τό ρεῖθρον 

καί οὐ προβαίνεις τήν κατά φύσιν πορείαν;

Oὐ δύναμαι φέρειν,φησί,πῦρ καταναλίσκον,

ἐξίσταμαι καί φρίττω τήν ἂκραν συγκατάβασιν,

ὃτι οὐκ εἲωθα τόν καθαρόν ἀποπλύνειν,

οὐκ ἒμαθον τόν ἀναμάρτητον ἀποσμήχειν,

ἀλλά τά ρερυπωμένα σκεύη ἐκκαθαίρειν.

Ἀκάνθας φλέγειν με ἁμαρτημάτων 

διδάσκει ὁ ἐν ἐμοί βαπτιζόμενος Χριστός,

ὁ Ἰωάννης συμμαρτυρεί μοι,

ἡ φωνή τοῦ Λόγου βοᾶ:

Ἲδε ὁ ἀμνός τοῦ Θεοῦ 

ὁ αἲρων τήν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου.

Αὐτῶ πιστοί βοήσωμεν.

Ὁ ἐπιφανείς Θεός εἰς τήν ἡμῶν σωτηρίαν δόξα σοι.

ΥΛΙΚΟ ΓΙΑ ΦΤΕΡΩΜΑ

πολλοί 

οἱ πολεμοῦντές με

ἀπό ὓψους

ψαλμοῦ 55

Αέρας συνθλίβει

υπάρχει

έμεινε πια η εγκοπή 

στα 

λυμένα πτερύγια

BITTER END

Στέκει επιστροφή;
φώτα σαλεύουν
σε ανημέρωτα πρόσωπα
ξημερώνει;
ή όνειρο οδηγείται στο χαμό;
λάσπες και χυμένες μπογιές στα αξημέρωτα
στο bitter end
έμεινε όλη η σκουριά

ΤΑΞΙΔΙ

Σήμερα ἡ μπόρα πέρασε

θά μᾶς σηκώσει ο Θεός

θά μᾶς φιλήσει

θά γίνουμε παιδιά του

Γιῶργος Σαραντάρης

ΕΣΧΑΤΗ ΠΤΩΧΕΙΑ

Την ἀπαρχήν τῶν ἐθνῶν,ὁ οὐρανός σοι προσεκόμισε,τῶ κειμένω Νηπίω ἐν φάτνη,δι’άστέρος τους Μάγους καλέσας,οὓς και κατέπληττεν,οὐ σκῆπτρα και θρόνοι,ἀλλ’έσχάτη πτωχεία,

Τι γαρ εὐτελέστερον σπηλαίου;

Τι δε ταπεινότερον σπαργάνων;

Έν οἷς διέλαμψεν ὁ τῆς Θεότητος σου πλοῦτος.

Κύριε δόξα σοι.

ΥΠΑΚΟΗ,ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

ΤΡΥΦΕΡΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

Δέν εἶναι πάντα τό νερό σαν ξόδι καί ἡ κίνηση;

Δέν εἶναι μιά μακρόσυρτη κηδεία τό ποτάμι

καί οἱ λιτανεῖες τῶν ἢχων ἀνάμεσα

σέ σκονισμένα γιασεμιά καί τριαντάφυλλα;

Σοῦ γράφω λοιπόν...

Οἱ ἂγγελοι θά γίνουν ἐπιθετικότεροι

κι ὃλο τό Σύμπαν ἀπό κάποιο δρόμο φρικαλέο

θα χωρέσει κάποτε σέ μιά δαχτυλήθρα.

Ὃ,τι στό στήθος μοιάζει μέ κειμήλιο

θέλω νάν τό πετάξω.

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ

ΜΙΚΡΕΣ ΚΗΛΙΔΕΣ

1.

Τα αδιέξοδα στήνονται μέσα στη θάλασσα

2.

απ'έξω έρχονται όλοι οι άνεμοι

3.

Μπροστά στον Κύριο

4.

σε στάση πληγής