Τα παραμύθια μου τά' μάθα κοντά στα καράβια
όχι από ταξιδιώτες μήτε από θαλασσινούς
μήτε απ'τους άλλους που προσμένουν στα μουράγια
παντοτινά ξεμπαρκοι ψάχνοντας τις τσέπες τους για τσιγάρο.
Πρόσωπα καραβιών κατοικούν τη ζωή μου
άλλα κοιτάζουν μ'ενα μάτι σαν του Κύκλωπα
ακίνητα στού πελαγου τον καθρέφτη
άλλα προχωρούν σαν υπνοβάτες, επικίνδυνα
κι άλλα τα πήρε ο ύπνος του βυθού
ξύλα σκοινιά καραβόπανα κι αλυσίδες.
Στο δροσερό σπιτάκι τού περιβολιού
ανάμεσα στα καβακια και τους ευκαλύπτους
κοντά στην κίτρινη δεξαμενή μ'ένα χρυσόψαρο μονάχα
στο δροσερό σπιτάκι μυρίζοντας λυγαριά
βρήκα ένα μπουσουλα καραβισιο
αυτός μου 'δείξε τους αγγέλους των καιρών
που κατοικούν την καταμεσημερη σιγή.
Γιώργος Σεφέρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου