Νὰ θυμηθῶ,ὃταν ἡ
ζωὴ δείξει περισσότερο ἒλεος,νὰ θυμηθῶ τὴν τωρινὴ φανταστικὴ ζωή μου.Ζῶ σὲ
κατάσταση ὀνείρου(μεταχειρίζομαι τὴ λέξη ὂνειρο μὲ τὴν ἰατρική σημασία).Ἐσωτερικά
φαγωμένος,πέρα γιὰ πέρα ἀπὸ τὴν πείνα,τὴν πείνα μου.Κι ἐπειδὴ δὲν ἒχω καμιά χαρά,οἱ
ἀναμνήσεις ἒρχονται καὶ τυλίγονται γύρω ἀπὸ τὸν κορμὸ τῶν πόθων μου,ὃπως ὁ κισσός—τόσο πού κάποτε ἒχω τὴν ἐντύπωση πὼς μὲ
κατέχει μιὰ ἂλλη ψυχή.Μὲ παίρνει ὁ ἲλλιγγος.Καταλαβαίνω τώρα τὴ θεία χάρη:ἀποτέλεσμα
τῆς ὓστατης κούρασης.Ἡ χάρη έρχεται ὃταν ἀποκτηνωθεῖς τόσο πολὺ ἀπὸ τὸν πόνο ποὺ
δὲν μπρορεῖς πιὰ νὰ θυμηθεῖς μήτε κὰν τὸν ἀγώνα σου.Νομίζεις πὼς νίκησες τὴ στιγμὴ
ποὺ εἶσαι νικημένος.
Γιώργος Σεφέρης
Μέρες Δευτέρα,5 Ἀπρίλη
1926
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου