Η λατρεία του εγώ,δε μ'αρέσει.
Πόσο πιό πρόσχαρη
και πιό ωραία
μου φαίνεται η κατάργηση του εγώ.
Κι αυτή η τομή,αυτή η διακοπή όθε αναβρύζει
κανείς ολοκαίνουριος.
Αλλά χρειάζεται να έχεις ένα εγώ
για να το μετασαρκώσεις
ή να το αναλώσεις.
Βιάζομαι να το σημειώσω αυτό,
γιατί αλλιώς θα έμοιαζα
πως αναζητώ την ομαδική υπνοβασία
που τόσο ασυγκράτητα απλώνεται γύρω μας.
Το εγώ δεν είναι η ψυχή,
αυτή είναι το σπουδαιότερο.
Πόσο πιό πρόσχαρη
και πιό ωραία
μου φαίνεται η κατάργηση του εγώ.
Κι αυτή η τομή,αυτή η διακοπή όθε αναβρύζει
κανείς ολοκαίνουριος.
Αλλά χρειάζεται να έχεις ένα εγώ
για να το μετασαρκώσεις
ή να το αναλώσεις.
Βιάζομαι να το σημειώσω αυτό,
γιατί αλλιώς θα έμοιαζα
πως αναζητώ την ομαδική υπνοβασία
που τόσο ασυγκράτητα απλώνεται γύρω μας.
Το εγώ δεν είναι η ψυχή,
αυτή είναι το σπουδαιότερο.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ
(Μέρες,1940,18 Σεπτέμβρη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου