διαπερνώντας τις διάφανες σάρκες
δίχως παρηγοριά
δίχως σημεία στίξης
ο διάλογος με τους συντηρητές
περιεργάζομαι τη σκηνή:
καθώς νυχτώνει
σβήνοντας όλα τα φώτα
πως ανέρχονται
πως ρουφούν όλο το φεγγαρόφωτο
μεθυσμένες απ' την πείνα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΝΕΟΝ ΕΤΟΣ
Όχι μόνον για τή αλήθια, αλλά και για την ομορφιά της αλήθιας νιάζομαι. Ηλία Πετρόπουλου,Ποιήματα (Νεφέλη,1993)
-
Σαν ήρθε η άνοιξη βάλανε οι άνθρωποι σε σιγαση τους ηχους και απ' τις εικόνες κράτησαν ότι τους έδενε με τη φύση όταν ήταν παιδιά: Τ... -
Όχι μόνον για τή αλήθια, αλλά και για την ομορφιά της αλήθιας νιάζομαι. Ηλία Πετρόπουλου,Ποιήματα (Νεφέλη,1993)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου