ξεγύμνωσα κάθε τύψη
απ'το πρόσκαιρο δέρμα
παρ'όλο που το αίμα
με πρόδιδε,κρατώντας όλη την σάρκωση
λευτερώνονταν η ατμίδα
κατά διαστήματα,
αυτό με έκανε περισσότερο αναπολόγητο
"δέν γνωρίζω"επέμεινα
άστραφτε το πύρ
κατέκαιε τριγύρω
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΠΡΟΣΩΠΟ
Το πρόσωπό μου σαν πρόσωπο φαγωμένο απ'τον καιρό, σαν την ωραιότητα και την θλίψη ενός προσώπου. Αυτό είναι το πρόσωπό μου. Πετρέλευση...
-
Όχι μόνον για τή αλήθια, αλλά και για την ομορφιά της αλήθιας νιάζομαι. Ηλία Πετρόπουλου,Ποιήματα (Νεφέλη,1993)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου