Την ιδιομορφία του χώρου ως συνείδηση την αντιλήφθηκα σε περιπάτους προς την
ανέγγιχτη προκυμαία σε λωρίδες κυνικού φόβου μες’ τις αλυσίδες των εμπορευμάτων
σε κόκκους μάταιης συνδιαλλαγής με τον χρόνο στα σκηνώματα των οσίων σε εικόνες
αφανισμού μπροστά στην άρνηση της ζωής
τα πιθάρια γέμισα με λήθη θανάτου οι
ασπαρτιές κιτρίνισαν από αιωνιότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου