Είχε κατέβει η
συγκατάβαση
Δεν μπορούσε
άλλωστε ν’αφαιρέσει τίποτα
Σ’ολόκληρη τη
νύχτα
ούτε ένα κόκκο άμμου
ούτε ακόμη και
τότε
που μέσα στη βιασύνη της ωραιότητας,
άφηνε τον κόσμο
λειψό,
αρνούμενος να
ζωγραφίσει ένα αστέρι.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΑΝΑΡΡΊΧΗΣΗ
Παλεύουν οι ψυχές μεταξύ τους η ένταση του άλγους αυξάνει,δυναμώνει. Από κει που τις τσακίζει ο αέρας γέρνουν, κάποιες φαγωνονται και πέφ...
-
Ὑπάρχουν ἂνθρωποι ποὺ «θεωροῦν» ὃτι ὁ ποιητὴς ἒχει φαντασία,εἶναι δηλαδή ἑνα σύννεφο ποὺ πιπαλᾶ πάνω σ’ἓνα ἂλλο σύννεφο.Ἡ ἀλήθεια εἶναι ... -
Αἱ μὲν ἐντολαὶ τοῦ Κυρίου διδάσκουσιν ἠμᾶς τοῖς μέσοις εὐλόγως χρήσασθαι πράγμασιν.Ἡ δὲ εὒλογος τῶν μεσῶν χρῆσης τὴν τῆς ψυχῆς καθαίρει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου