Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΑΡΟΥΖΟΥ

Kάθε φορά και πιό πολλές 

είν'εκεί πέρα οι γιορτάδες

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ

                                               

                                            Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΠΟΧΗ,ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΡΑΤΩ      [1988]

                                                            Περιλαμβάνει τις συλλογές:

                                                                                                     

                                                                               1.ΠΕΝΘΗΜΑΤΑ  [1969]

                                                                               2.ΛΕΥΚΟΠΛΑΣΤΗΣ ΓΙΑΜΙΚΡΕΣ ΚΑΙ

                                                                                  ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΝΤΙΝΟΜΙΕΣ

                                                                                                                       [1971]

                                                                               3.ΧΟΡΤΑΡΙΑΣΜΕΝΑ                                                                                                                                                                                                                                                ΧΑΣΜΑΤΑ[1974]

Σχόλιο στον ποιητή:

Tυραννιέσαι κυρ Νίκο 
στα ερεβώδη σοκάκια 
της ανύπαρκτης πόλης

ανάμεσα σε δυό κήπους
σωριάζοντας όλες τις ματαιότητες

συλλέκτης
στην εμμονή της ιστορίας

τελευταίες συλλαβές 
του αισθητού
ξεκοκαλίζοντας
στο στασίδι

και σκύβοντας
καθώς 
θυμιάζει ο ιερέας 
στην εσπερινή ακολουθία
σέρνοντας στην αιωνιότητα
το νοσηρό
πλήθος

είσαι κυρ Νίκο
ο έκθαμβος των οραμάτων

ο ολοκληρωτικά χαμένος

ο "ωραιότερος απ'τα ναυάγια των ήλιων"


                                                                               

ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΑΣΦΑΛΟΥΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ

 Κάτω από τόννους σίδερα και λάσπες

κυλάει το μαύρο ποτάμι

κοίτες αιμάτου

που και που ξεφεύγουν

και συναντούν τον κύριο όγκο

των υδάτων

μα το μαύρο δεν ξεθωριάζει

από χώρες ταπεινές

και ταπεινωμένες

αναβλύζουν τα πηχτά ύδατα

χέρια αμέτρητα απλώνονται στη ζητιανιά


και είναι τα σίδερα
που κόβουν
και οι λάσπες 

που πνίγουν

τελείως τον πόνο

ΠΡΩΤΟ ΣΥΝΝΕΦΟ

Ἒτσι πού μέ τό πρῶτο σύννεφο ἂφησες μόνα τους
στίς ἐρημιές  τ'ἀθάνατα
χάνεσαι σύψυχος

ΕΚΤΩΡ ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ

ΤΟ ΑΠΟ ΜΝΗΜΗΣ ΠΑΡΟΝ

πηγαίνει σέ μιά δύσκολη μοναξιά

ΤΑΣΟΣ ΡΟΥΣΣΟΣ

Με όπλα της μνήμης

στο παρόν αντιμέτωπος

ελαμπρύνθη το παρελθόν

με στιγμιαία

εξάντληση

με ανοίγματα θανάτου

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΩΝ ΟΝΤΩΝ

Ὁ Θεός καταπολεμεῖ τό κακόν ,ὂχι διά τῆς βίας καί τῆς ἀφαιρέσεως τῆς ἐλευθερίας τῶν ὂντων,
ἀλλ'ὡς μακρόθυμος διά τῆς ἀγάπης καί τῆς δικαιοσύνης χωρίς νά πάθει ἡ θεία οὐσία,ἀλλά καί χωρίς ὂμως νά μειοῦται ἡ τοῦ κακοῦ ἐλευθερία καί πραγματικότης.Τήν στιγμήν καθ'ἣν ἡ ἐλευθερία τοῦ κακοῦ κατά τινα τρόπον θά ἢρετο,τότε αὐτομάτως θά καθίστατο αἲτιος τοῦ κακοῦ ὁ Θεός. 

ΙΩΑΝΝΟΥ ΡΩΜΑΝΙΔΗ,ΤΟ ΠΡΟΠΑΤΟΡΙΚΟΝ ΑΜΑΡΤΗΜΑ

ΧΩΡΟΣ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟΥ

Ὁ καθένας πού περνᾶ ἀπό τόν δημόσιο

μέ φορτωμένα τά ζῶα του

δέ βλέπει ἐδῶ παρά ἀλλοτροπικά 

μορφώματα καί λίθους γρανίτη.

Ὁ καθένας 

φροντίζοντας μέ τή δουλειά του 

νά κατοχυρώσει μέσα στά βάσανα

ὃπως τό ἀναγνωρίζει

τό ἐγώ του στόν καθρέφτη

δέν μπορεῖ να διακρίνει τήν ὓπαρξη

στήν ἐρημιά καί τή σιωπή

ὃπου δέν ὐπάρχει φλόγα

νά ζεστάνει ἢ νά φωτίσει.

Ὃλα  τά μέλη τῆς φύσης ἐδῶ 

γίνονται στάχτη, καπνιά

πού σκεπάζει τῆς ἡμέρας τό πρόσωπο

ἁμαρτωλό ἀποστάζοντας 

κρῦον ἱδρῶτα

στά λιανά συγκεχυμένα κλαριά.

Ἂν τύχει κάποτε 

καιρός κατάλληλος

νά τό συλλογιστεῖ ἡ δημόσια  ὑπηρεσία 

μπορεῖ  νἂρθει ἓνας εἰδικός μέ ἐντολή 

νά καθαρίσει ,νά ἐπιμεληθεῖ ,νά καλλιεργήσει 

χαράζοντας ποικίλα σχήματα γεωμετρικά

διασταυρώνοντας διαγώνιες καί ευθεῖες

κατά τούς τρόπους  πού ἐπιτρέπει ἡ λογική

προσπαθώντας ν'ἀλλάξει  σέ περιβόλι

τούτη τήν ἐξώτερη μοναξιά.

Ν.Γ.ΠΕΝΤΖΙΚΗΣ,Χῶρος Κοιμητηρίου 

Ἀπό τἠν ἐνότητα τῶν ποιημάτων "ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ'' ἡ ὁποία γράφτηκε σέ 40 μέρες μετά τό Μάιο τοῦ 1958,ὃπου καί ὁ θάνατος τῆς μητέρας τοῦ Ν.Γ.Πεντζίκη.  

ΣΥΣΤΟΛΗ

ἐσύ πού συστέλλεσαι

ἐπειδή ζεῖς

ΜΑΡΙΑ ΜΟΥΡΖΑ

ΙδιόμορφαΕρείπιαΔιαλύουν

ΤηΜορφήΠαρέκτροπαΤου

Θάνατου

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΑ ΑΙΧΜΗ ΤΟΥ ΑΕΡΑ

Τί μας τρομάζει ολημέρα

στόχος είναι η σάρκα

η αλληλέγγυα αιχμή του αέρα

που σμίγοντας με την ψυχή

ξεπεζεύει

ΤΟ ΓΕΛΙΟ ΚΑΙ Η ΧΛΕΥΗ

γύρω μας ὂργιαζαν τό γέλιο καί ἡ χλεύη
καί ὁ ἣλιος εἶχε ἀφανιστεῖ σάν κάτω ἀπό σίδερο

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΡΑΝΤΑΡΗΣ

ΕΝΤΟΣ ΕΑΥΤΟΥ

Τό ὃτι  ὁ ἂνθρωπος γεννᾶται ἒχων ὡς παράσιτον ἐντός ἑαυτοῦ τἠν δύναμιν τοῦ θανάτου  καί τῆς ἁμαρτίας δέν ὀφείλεται εἰς τόν Θεόν,ἀλλ'εἰς τήν ἐνέργειαν τοῦ σατανᾶ καί εἰς τή ἀσθένειαν τῆς ὃλης κτίσεως καί τῆς ἀνθρώπινης φύσεως,ἐξ ἧς δημιουργεῖ ὁ Θεός κάθε νέον ἂνθρωπον.Ἀφοῦ ὁ ἂνθρωπος ἀποτελεῖ ἀναπόσπαστον μέρος τῆς φύσεως,ἀδυνατεῖ νά ἐκφύγη τῆς ἐν αὐτῆ βασιλευούσης φθορᾶς.Ἡ ὓπαρξις του ἐξαρτᾶται ἐκ τῆς φύσεως,μεθ'ἧς συνεχῶς ἀνταλλάσσει συστατικά.Πράγματι ὁ ἂνθρωπος εἶναι  "γῆ".Δέν ἐπλᾶσθη ἀνεξάρτητον ὂν,ἀλλά μέλος καί μέρος τῆς ὂλης κτίσεως καί ἀνθρωπότητος.

ΙΩΑΝΝΟΥ ΡΩΜΑΝΙΔΗ,ΤΟ ΠΡΟΠΑΤΟΡΙΚΟΝ ΑΜΑΡΤΗΜΑ

ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ

Γιατί μ' ἀπόκοψες ἀπό τόν οὐρανὀ;

ΕΚΤΩΡ ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ

Το άστοργο τούτο επινόημα

η αλυσοδεμένη συμφορά

οι εκδορές της σάρκας

τίποτα 

χωρίς διαστάσεις

μονάχα χρόνος