ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΙΚΗ Η ΑΠΕΙΛΗ

το νερό κυρτώνει
του ύπνου την ευθεία

μένει η στάθμη

διακυβεύεται η γαλήνη

νυχθημερόν

ΠΡΟΣΦΕΥΓΩ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ

Τρομερός αμπελώνας ο ανθρώπινος βίος.Εντούτοις διαφέρει πάντοτε το είδος της μέθης.Και εδώ προκύπτει η μόνη ορατή ερώτηση:Που το όν;Που βρίσκεται της καρδιάς το διαθέσιμο;Είμαι μικρός,ελάχιστος,όχι στ’αστεία,για να χτίσω την απόκριση.Προσφεύγω,λοιπόν,εκεί,στην αιωνιότητα:

"O Θεός αγάπη εστί,και ο μένων εν τη αγάπη,εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ[…]φόβος ουκ έστι εν τη αγάπη,αλλ’η τελεία αγάπη έξω βάλλει τον φόβον,ότι ο φόβος κόλασιν έχει,ο δε φοβούμενος ου τετελείωται εν τη αγάπη"

Κι ακόμη:

"Hμείς αγαπώμεν αυτόν,ότι αυτός πρώτος ηγάπησεν ημάς,εάν τις είπη ότι αγαπώ τον Θεόν,και τον αδελφόν αυτού μισή,ψεύστης εστίν,ο γαρ μη αγαπών τον αδελφόν ον εώρακε πως δύναται αγαπάν"(Ιωάννου,Α’δ 16-21)

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ,ΠΕΖΑ ΚΕΙΜΕΝΑ,ΙΚΑΡΟΣ 1998

ΑΞΙΩΜΑ

Στο τέλος θα νικήσουν όχι οι σάρκες
αλλά τα λουλούδια
όσο συχνότερα πεθαίνεις
τόσο βαθύτερα ζεις.



ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ 
(από την συλλογή Ο Βαθμός Της Εκπλήξεως)

ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Η ουσία της απογνώσεως είναι η απιστία στην Ανάσταση.Ο κόσμος στις μέρες μας βυθίζεται διαρκώς βαθύτερα στην απόγνωση,που γίνεται ήδη "ορατή" στα γεγονότα του κόσμου(πολιτικά,κοινωνικά,πολεμικά και τα όμοια).Τα εξωτερικά γεγονότα είναι κατ'ουσίαν εκδηλώσεις της πνευματικής καταστάσεως της ανθρωπότητας.Είναι αδύνατον να θεραπευτεί η ανθρωπότητα με πολιτικά μέτρα,γιατί η ρίζα της αρρώστιας βρίσκεται στο επίπεδο του πνεύματος.Συνεπώς,όσο αγνοείται το επίπεδο αυτό,τόσο η ασθένεια του κόσμου συνεχώς θα επιδεινώνεται.
Απορρίπτοντας την πίστη στην Ανάσταση,ο άνθρωπος καταδικάζει τον εαυτό του στον θάνατο.Και η αυτοκαταδίκη αυτή είναι η πραγματική φύση της απογνώσεως.Δεν είναι καθόλου εκπληκτικό ότι ολόκληρος ο κόσμος τώρα βυθίζεται διαρκώς βαθύτερα στην απόγνωση.
Στην απόγνωση τους οι άνθρωποι αναζητούν απολαύσεις οποιασδήποτε αξίας,ως τους αδελφοκτόνους πολέμους.Έτσι η ανθρωπότητα βαδίζει προς την αυτοκαταστροφή.Η διαφύλαξη των εντολών του Χριστού οδηγεί στην αποκατάσταση του πρωτόκτιστου κάλλους του ανθρώπου.Όταν βέβαια αποκατασταθεί,μεταμορφώνει και όλο τον υπόλοιπο κόσμο,όλη την κτίση που υποτάχθηκε στη ματαιότητα.

Αρχιμανδρίτου Σωφρονίου Σαχάρωφ,Η ανθρωπότητα και η ιστορία της

ΤΟ ΠΑΝΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΣΥΜΒΟΛΟ

Κύριε Θεέ μου,εξόδιον ύμνον 
και επιτάφιον ωδήν σοι άσομαι 
τω τη ταφή σου ζωής τας εισόδους διανοίξαντι 
και θανάτω θάνατον και Άδην θανατώσαντι.

Τροπάριο όρθρου Μεγάλου Σαββάτου

ΞΥΛΟΓΡΑΦΙΑ  Α.ΤΑΣΣΟΥ 

Στη θαυμάσια υμνολογία των Παθών,υπάρχουν τροπάρια που μας ανακαλούν στη σκέψη τη νεκρώσιμη ακολουθία,που αφορά ένα Θεό πεθαμένο.

Είναι η ίδια ατμόσφαιρα του κοινότερου θανάτου:το ποτήρι της ζωής αδειάζει έως την τελευταία του σταγόνα.Οι ίδιες πενθιμες κωδωνοκρουσίες του θανάτου κατά την Μεγ.Παρασκευή,με σύμβολο παναιώνιο και πανανθρώπινο τον Επιτάφιο,λες και κηδεύεται το Άπειρο στην έξοδό του,μέσα σ’ένα σιγηλό,αδιόρατο αίσθημα πόνου,στον οποίο ζωγραφίζεται κάθε ανθρώπου η μυχιαίτατη πίκρα,που βρίσκει διέξοδο:δύο πόνοι,ο θείος και ο ανθρώπινος,πάνε να σταματήσουν στου λυτρωμού το λιμάνι.

ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΞΥΔΗ,ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΥΜΝΟΓΡΑΦΙΑ

ΥΠΕΡΟΥΣΙΟ ΔΕΙΠΝΟ

Ω πόσο ανυπόμονος ήμουν
να διεισδύσω  στην αφάνεια,
στην υπέροχη διάταξη των νεφών
καθώς το φώς ματωμένο
έφτανε στις παρυφές της ύπαρξης
παλεύοντας με ενοχές και δειλίες,
οι προαιώνιες μάχες διεξάγονται πάντα
στην κόψη μιας θλίψης
"οικιοποιήσου την μοναξια"
το στόμα κάθε περαστικού μου ομιλεί
μα δεν θέλω να νερώσω το κρασί 
του υπερούσιου δείπνου
ήρθα σε ρήξη με το σώμα.

ΕΡΩΤΑΣ ΜΕ ΕΡΩΤΑ

Πρέπει ο αμαρτωλός ίσαμε την κτηνωδία ν' αμαρτήσει
Joyce Mansour


Είδον ακαθάρτους ψυχάς περί έρωτας σωμάτων εμμανώς διακειμένας,και δη αύται σκήψιν μετανοίας προσλαβούσαι εκ πείρας έρωτος,τον αυτόν προς Κύριον μετενηνόχασιν έρωτα,και πάντα φόβον ευθύς υπερπηδήσασαι,απλήστως εις αγάπην Θεού ενεκεντρίσθησαν.Δια τούτο και ο Κύριος τη σώφρονι εκείνη πόρνη ου λέγει ότι εφοβήθει αλλ' "ότι ηγάπησε πολύ",και ηδυνήθη ευχερώς έρωτι έρωτα διακρούσασθαι

Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος,Κλίμαξ

ΣΙΓΗ ΔΕΟΜΕΝΟΣ

Οι μακράν ευρισκόμενοι 

σε ερημίες και πελάγη,

υπό ανέμων και πλήθους υδάτων

εκείνοι που η νύχτα τους βρίσκει 

στα τρίσβαθα των σκιών

εκείνοι που στη ακοή τους 

μπερδεύεται η θύμηση 

με τους ανταριασμένους ήχους 

που χτυπούν το τζάμι

εκείνοι που μένουν αναπολόγητοι 

σε μια ηλιαχτίδα

χτύποι χτύποι χτύποι

μονάχα

ερημιά...  

  O “έρως της αμαρτίας” που τυφλώνει τους σοφoύς και κουρελιάζει τους δυνατούς,μας έχει και σήμερα καβαλικέψει όλους και μας κρατάει απ’τα πάθη,και τις αδυναμίες μας,σα να πιάνεται απ’τη χαίτη ενός αλόγου,που ο οίστρος της ακολασίας το σπρώχνει να γκρεμιστεί στην άβυσσο της απωλείας.

  Μακάρι να μπορούσαμε ν’αποτινάξουμε όλοι,αυτές τις μέρες,τον οίστρο της ακολασίας και τον έρωτα της αμαρτίας,που μας κυβερνά,και να πάρουμε να κάψουμε όλες τις αγάπες τις αμαρτωλές,και με τα μύρα των δακρύων μας ν’αλείψουμε τ’άχραντα πόδια του Χριστού,που πορεύεται το δρόμο του μαρτυρίου,για χάρη μας,λέγοντας προς Αυτόν:

Υπέρ την πόρνην,Αγαθέ,ανομήσας,

δακρύων όμβρους ουδαμώς σοι προσήξα

αλλά σιγή δεόμενος προσπίπτω σοι,

πόθω ασπαζόμενος τους αχράντους σου πόδας,

όπως μοι την άφεσιν ως Δεσπότης παράσχης,

των οφλημάτων κράζοντι,Σωτήρ’

εκ του βορβόρου των έργων μου ρύσαι με.

(πηγή:Π.Β.Πάσχου,ΕΡΩΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ,ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ,2006)

CALM

Η αποθέωση της τεχνολογίας καθώς και η αποπομπή του "ιερού" από την ζωή  έχει επιφέρει  θανάσιμα πλήγματα στο σώμα της ανθρωπότητας.Ο κόσμος σπαράσσεται,το νόημα έχει χαθεί,ακόμη περισσότερο στον λεγόμενο πολιτισμένο κόσμο.Σε κυριακάτικο έντυπο διαβάζουμε την πληροφορία ότι στην Μεγάλη Βρετανία κάθε εβδομάδα ογδόντα τέσσερις άνδρες κατά μέσο όρο βάζουν τέλος στη ζωή τους.Η αυτοκτονία αποτελεί την Νο 1 αιτία θανάτου για τους άνδρες κάτω των 45 ετών στο Ηνωμένο Βασίλειο.Αυτό αποτελεί μια φρικιαστική διαπίστωση.(πηγή:ΒΗΜΑgazino,01.04.2018)

Άνεμε,άνεμε
που γλιστράς στις μεμβράνες του πόνου ανάμεσα,
κύμα
που δεν έχεις άμπωτη στα κοράλια του νου των ανθρώπων,
φιλί,
της άλικης γιορτής,
φιλί λυμένο στα σταυροδρόμια της αβύσσου,
όχι
άλλο αίμα

ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΙΛΛΙΠΙΔΗΣ,Γαλάζια μηχανή,Καστανιώτη 1999

ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΠΤΩΣΗΣ

Και τότε 
πριν την μεγάλη σιωπή
ακούστηκε
το ερώτημά του,
-Εσύ Παναγία μου Κουνίστρα
που είσαι;
είχε από σίδερο κοπεί άσχημα
δεν τού'μενε ζωή πολύ
και η αορισία τον θέριζε
βαθιά 
ως την καρδιά
ως τα κουρέλια της ύπαρξης

ΜΕΡΕΣ

Είναι σοφός ο θάνατος.

Για σκέψου,αν δεν υπήρχε,

τη διαιώνιση τόσων ελεεινών πραγμάτων.

Αυτό το ξεκαθάρισμα ανακουφίζει.

Βέβαια,κι άλλα ελεεινά πράγματα θα βρεθούν 

για κείνους που θα ζήσουν ύστερ'από μας,

αλλά και το αίμα θα είναι φρέσκο 

και ίσως,

συλλογίζεται κανείς,

τα νικήσει.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ,ΜΕΡΕΣ,1947