ΦΘΟΡΑΣ ΘΑΝΑΤΟΥ

                                     

                                       

                                   





          Φθοράς 
          θανάτου
          έσωσας
          Χριστέ


                                          

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΣ ΠΡΟΣΜΟΝΗ ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΩΣ

               Η Ελληνική Υπόθεσις

                                                                                                       
                                                                    Καίμπριτζ 24 Νοεμβρίου 1824

Το Πανεπιστήμιον του Καίμπριτζ διώρισεν υποεπιτροπήν, ίνα  εποπτεύη τον τρόπον της διαθέσεως εράνου υπέρ των Ελλήνων.
Ο καγκελάριος του Πανεπιστημίου Α.Β.Υ. ο δούξ του Gloncester απέστειλεν εκατόν γουινέας εις την υποεπιτροπήν ταύτην ως προσωπικήν εγγραφήν του.

Η προκήρυξις

Το κομιτάτον θεωρεί σκόπιμον κατά την στιγμήν ταύτην να προσελκύση την προσοχήν των μελών του Πανεπιστημίου επί του ενδιαφέροντος θέματος,το οποίον έχουν υπόψιν.Προς τούτο επικαλείται κατά τον πλέον ένθερμον τρόπον τα αισθήματα φιλανθρωπίας και θρησκευτικότητος,τα οποία εμψυχώνουν τας καρδίας των συμπατριωτών των.
Ο διεξαγόμενος τώρα αγών παρέχει αφ'ενός μεν την ευχάριστον προσμονήν της απελευθερώσεως από μιας άνευ προηγουμένου τυραννίας της πατρίδος του Ομήρου, του Πλάτωνος,του Μιλτιάδου και του Σόλωνος,αφ'ετέρου όμως,αν ποτέ θριαμβεύσει η Ημισέληνος ή ο Χριστιανισμός θα αφανιστεί από τα ωραία εκείνα εδάφη εις τα οποία διεδόθει το πρώτον το Ευαγγέλιον ή οι οπαδοί του Χριστιανισμού θα βυθιστούν εις πολύ τρομερωτέρας συμφοράς,από εκείνας υπό τας οποίας εστέναζον κατά τους παρελθόντας τέσσαρας αιώνας.
Ότι το θλιβερόν τούτο δίλημμα πρόκειται να υπάρξει είναι πασιφανές εις πάντα γνωρίζοντα την πολιτικήν και την θρησκευτικήν πολιτικήν της οθωμανικής κυβερνήσεως.Παρήλθον ολίγα μόνο έτη αφ'ότου ο σουλτάνος και το διβάνιον της Κωνσταντινουπόλεως εμελέτησαν σχέδιον αποσκοπούν εις την πλήρη εξόντωση του ελληνικού έθνους.Η απάνθρωπος συμπεριφορά,την οποίαν εδοκίμασαν αι δυστηχείς νήσοι της Χίου,της Κρήτης και της Κύπρου και αι αιματηραί σφαγαί,αι γενόμεναι εις τας κυριωτέρας πόλεις της οθωμανικής αυτοκρατορίας,μαρτυρούν πλήρως ότι παρέμεινεν αναλλοίωτον το πνεύμα της καταδιώξεως των Οθωμανών.
Οι Τούρκοι διαφέροντες από πάντας τους λοιπούς κατακτητάς (οι οποίοι,ενούμενοι μετά των ηττημένων,παρέχουν προς αυτούς ίσα προνόμια και τους υποβάλλουν υπό τους αυτούν νόμους)απεχωρίσθησαν από τους χριστιανούς υπηκόους δια της πλέον μισητής οριοθετήσεως της τυραννίας και της καταπιέσεως,και ούτω δια της διαγωγής ταύτης παραιτήθησαν παντώς δικαιώματος,το οποίον υποτίθεται ότι παρέχει η κατάκτησις.
Αν τινά άτομα  δεν είχον μέχρι τούδε το θάρρος να παράσχουν βοήθειαν εις τους Έλληνας,εξ αιτίας της διαφθοράς του εθνικού χαρακτήρος των,ας σκεφτούν ότι,όσον και αν διεφθάρει  ο χαρακτήρ εκείνος κατά την εποχή της τουρκικής κατακτήσεως,ο εκφυλισμός των παρετάθη τουλάχιστον από την ανυπόφορον κατάστασιν της δουλείας,εις την οποίαν είχε περιέλθει το έθνος .Όμως το κρατούμενον πνεύμα των πατριωτικών αισθημάτων και όλων των κοινωνικών αρετών,το οποίον ανεπτύχθη κατά τον παρελθόντα ήμισυ αιώνα μεταξύ των Ελλήνων,παρέχει εν προκειμένου την καλύτερη απάντησιν εις τοιαύτας αντιρρήσεις. 
Αν άλλοι καθυστέρησαν την εγγραφήν των εις εράνουν,ένεκα της γνώμης,ότι ο αγών είναι άνευ ελπίδος,παρόμοιοι φόβοι πρέπει τώρα να διαλυθούν,'ενεκα των ευχάριστων ειδήσεων προερχομένων εκ των θεάτρων των μαχών και δημοσιευμένων υπό του Κομιτάτου του Λονδίνου.Το μεγαλύτερον μέρος της κυρίως Ελλάδος είναι ελεύθερον της μισητής παρουσίας των τυράννων,το δε λάβαρον του Σταυρού έχει στηθεί επί πάντων των φρουρίων της Πελοποννήσου,εξαιρέσει της Κορώνης,της Μεθώνης και των Πατρών.
Θα υποφέρωμεν,λοιπόν,ημείς ίνα το κράτος τούτο τόσον ενδιαφέρον δια τας τόσας γεννηθήσας κλασικάς ιδέας,να περιπέσει εκ νέου εις χείρας ανηλεών βαρβάρων,ενώ δια των συνεισφορών μας δυνάμεθα να βοηθήσομεν τους νομίμους υπερασπιστάς του και να προετοιμάσομεν την νέαν εκστρατείαν,ίνα μετά μεγαλυτέρων μέσων επιτύχουν την ελευθερίαν των!
Εν κατακλείδι,τα μέλη του Κομιτάτου του Καίμπριτζ δηλούν ότι ούτε εις την προκύρηξιν ταύτην ούτε εις οιασδήποτε ενεργείας των συνδεομένας μετά της ελληνικής υποθέσεως έχουν έστω και την μικροτέραν σχέσιν προς θεωρείας ή πολιτικά κόμματα.Αλλά ταύτα διακαώς ελπίζουν ότι εις τα εδάφη ταύτα κλασικής και θρησκευτικής αγωγής,δεν θα συστήσουν,τω όντι,ειμή τον Έλληνα κατά του βαρβάρου,την ελευθερίαν κατά της καταπιέσεως και τον σταυρόν κατά της ημισελήνου.
(ΠΡΟΚΗΡΥΞΙΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΚΑΙΜΠΡΙΤΖ ΣΧΕΤΙΚΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ,ΑΠΟ ΕΓΓΡΑΦΑ ΤΟΥ ΑΡΧΕΙΟΥ ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ ΕΚΔΙΔΟΜΕΝΑ ΥΠΟ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΖΩΡΑ,ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΑΘΗΝΩΝ,1979)

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ-ΧΑΙΝΤΕΓΓΕΡ ΚΑΙ ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΗΣ

"Mαθητεύντας στον Heidegger,ο συγγραφέας του βιβλίου,στοχάζεται το 'μηδενισμό'του Θεού:ο Θεός δεν είναι αυτό που μπορούμε να αισθανθούμε,να συλλάβουμε ή να εκφράσουμε.Κανένας ποτέ δεν τον συνάντησε και οι μηδενιστές της Δύσεως τον ανακηρύσσουν νεκρό.

Ο Χρήστος Γιανναράς δέχεται,με τους αποφατικούς θεολόγους της Ανατολής,πως ένας κύκλος σιωπής είναι χαραγμένος ολόγυρα από την θεία άβυσσο,γιατί ο Θεός θα είναι πάντοτε περισσότερο από Θεός,πέρα από κάθε κατάφαση και από κάθε άρνηση.Αλλά απορρίπτει,μαζί τους και πάλι,και σε αντίθεση με μερικούς απ'τους εξέχοντες της δυτικής φιλοσοφίας,το ότι δεν μένει για τον άνθρωπο καμιά πόρτα που να οδηγεί στον Θεό.

Υπάρχει η αγάπη,που είναι μια σύνθεση αυτοαρνήσεως και μεθέξεως,όπου η σιωπή γίνεται λόγος και όπου η απουσία γίνεται παρουσία.

Olivier Clement

(από τον πρόλογο της γαλλικής μεταφράσεως του βιβλίου)

 ΤΙΤΛΟΣ:  ΧΑΙΝΤΕΓΓΕΡ ΚΑΙ ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΗΣ  

                                                                                                                                    

                                         (Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ  ΑΠΟΥΣΙΑΣ

 ΚΑΙ ΤΗΣ  ΑΓΝΩΣΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ)

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ:            ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ

  ΕΚΔΟΣΕΙΣ:                                           ΔΩΔΩΝΗ

  ΕΤΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ:                                         1967

ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΟΝΕΙΡΟ

Ονειρεύτηκα 
την προσεχή μου αναχώρηση
το μπάρκο 
που αλλιώς λέγεται καημός
ή καλείται έξοδος 
προς κάποιον αγχωδέστερο θάνατο
είχα εκλάβει,
ελαφρά τη καρδία,
την τελευταία ειδοποίηση
ως ονειρώδη ματαιοδοξία
μα τί τα θες
προσπερνώντας τα τυπικά 
και τους ελέγχους του immigration
βρέθηκα να δέχομαι 
την αλμύρα της πλώρης
που έγραφε στο πρόσωπο
την πλήρη σε φωτεινότητα,
εικόνα της πατρίδας
και τότε έκλαψα,
είχα καιρό να το κάνω αυτό
διάλεξα την πιο απόμερη γωνιά
για να με πάρει με την ροή του
ο εκβιαστικός 
ορυμαγδός

ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΩΜΑΝΙΔΗΣ-ΤΟ ΠΡΟΠΑΤΟΡΙΚΟΝ ΑΜΑΡΤΗΜΑ

"...η ανάστασις του Χριστού και η εμφάνισις αυτού εν δόξη  εγένετο και γίνεται μόνον δια την θέωσιν των καταλλήλως προετοιμασμένων.Η εμφάνισις ακριβώς αύτη δεν εγένετο μόνον εις ορισμένους "τυχερούς" ευρεθέντας εν Ιεροσολύμοις κατά τα γεγονότα των Παθών,της Αναστάσεως,της Αναλήψεως και της Πεντηκοστής,αλλά γίνεται εις πάντας τους θέλοντας να ακολουθήσουν την ιδίαν οδόν θεραπείας της ασθενείας της ιδιοτέλειας προς απόκτησιν της υγείας της ανιδιοτέλειας".

ΤΙΤΛΟΣ:ΤΟ ΠΡΟΠΑΤΟΡΙΚΟΝ ΑΜΑΡΤΗΜΑ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ:ΙΩΑΝΝΗΣ Σ.ΡΩΜΑΝΙΔΗΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ:ΔΟΜΟΣ
ΕΤΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ:1992

ΗΛΙΑΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ-ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ(ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ)

Καλούνται ρεμπέτικα τραγούδια τα άσματα των πληγωμένων,απλών,αγνών και αισθαντικών ψυχών της Ελλάδος.Η περιφρονημένη χωρίς ανταπόκριση αγάπη και το τρισμέγιστο μαρτύριον του θαμένου εκουσίως έρωτος από τα ρεμπέτικα τραγούδια εξόχως ανιστορήθηκαν.Τα ρεμπέτικα υπήρξαν κάποτε η παρηγοριά μας.Ήταν οι λευκοί ασπασμοί των παραγνωρισμένων.Αξιώθηκα να κρατήσω στα χέρια μου το βουβό πλέον μπουζούκι του στρατηγού Μακρυγιάννη.Ρεμπέτικα δεν τραγουδούσαν οι γυναίκες(αυτές συνήθως αργά κατανοούν το πόσο αγαπήθηκαν),ούτε τα τραγουδούσαν οι σκληρόκαρδοι.
(Ηλίας Πετρόπουλος,Επικήδιος λόγος)

 ΤΙΤΛΟΣ:ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ-ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ:ΗΛΙΑΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ:ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ
ΕΤΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ:1968

Φ.ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΒΣΚΗ-ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΡΑΜΑΖΟΒ

Νέε,μην ξεχνάς την προσευχή σου,σε κάθε σου προσευχή,αν είναι ειλικρινής,θα προβάλει ένα καινούριο αίσθημα και μέσα σ'αυτό μια καινούρια σκέψη,που άλλοτε την αγνοούσες  και που θα σου δώσει καινούριο θάρρος.Και θα καταλάβεις πως η προσευχή είναι διαπαιδαγώγηση.Να θυμάσαι και τούτο ακόμα:Κάθε μέρα και κάθε φορά που θα μπορείς να επαναλαμβάνεις μέσα σου:"Κύριε ελέησον όσους ενεφανίσθησαν σήμερον ενώπιον σου".Γιατί την κάθε ώρα και την κάθε στιγμή χιλιάδες άνθρωποι τελειόνουν τη ζωή τους σ'αυτή τη γή κ'οι ψυχές τους παρουσιάζονται ενώπιον του Θεού.Κ'είναι πολλοί αυτοί που έφυγαν απ'τη γη έρημοι,δίχως να το ξέρει κανείς,μες στη θλίψη και στον πόνο με τη σκέψη πως κανένας δε θα ξέρει αν ζήσανε ή όχι.Και να που η προσευχή σου υπέρ αναπάυσεως τους απ'την άλλη άκρη του κόσμου θα φτάσει στο Θεό,έστω κι αν σου ήταν ολότελα άγνωστοι.Πόσο θα χαρεί η ψυχή τους που στάθηκε τρομαγμένη μπροστά στον Κύριο,όταν θα νοιώσει κείνη την στιγμή πως υπάρχει ένας άνθρωπος που προσεύχεται γι'αυτούς,πως έμεινε στη γη μια ανθρώπινη ύπαρξη που τους αγαπάει.Μα ο Θεός θα τους σπλαχνιστεί περισσότερο,γιατί αφού εσύ τους λυπήθηκες,πόσο μάλλον ο Θεός που η ευσπλαχνία κ'η αγάπη του είναι αστείρευτη.Και θα τους συγχωρέσει για χάρη σου(Τόμος 2,σελ.181-182)

ΤΙΤΛΟΣ:ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΡΑΜΑΖΟΒ(4 ΤΟΜΟΙ)

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ:Φ.ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΗ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ:ΓΚΟΒΟΣΤΗ

ΕΤΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ:1954

ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ ΣΤΑΥΡΩΣΕΩΣ

Τρείς σταυρούς επήξατο εν γολγοθά ο Πιλάτος,

δύο τοις ληστεύσασι και ένα τω ζωοδότη,

ον είδεν ο Άιδης και είπε τοις κάτω,

"Ω λειτουργοί μου και δυνάμεις μου,

τις ο εμπήξας ήλον τη καρδία μου;

ξυλίνη με λόγχη εκέντησεν άφνω και διαρρήσσομαι,

τα ένδον μου πονώ,την κοιλίαν μου αλγώ,

τα αισθητήρια μου μαιμάσσει το πνεύμα μου,

και αναγκάζομαι εξερεύξασθαι

τον Αδάμ και τους Αδάμ ξύλω δοθέντος μοι

ξύλον τούτους εισάγει

πάλιν εις τον παράδεισον.

(Ρωμανός ο Μελωδός,Κοντάκιον Σταυρώσεως,Οίκος α')

Τρείς σταυρούς ο Πιλάτος εκάρφωσε στο Γολγοθά,

δύο για τους ληστές κι Έναν για το Ζωοδότη.

Ετούτο δε ο Άδης είδε και είπε στους δικούς του:

"Ω υπηρέτες και δυνάμεις μου

ποιος στην καρδιά μου έμπηξε καρφί;

Ξύλινη λόγχη με κέντησεν έξαφνα και θα σκάσω.

Τα μέσα μου πονάνε,την κοιλιά μου δεν αντέχω.

Τα αισθητήρια μου όργανα το πνεύμα μου ταράζουν

και αναγκάζομαι να βγάλω

τον Αδάμ και τους δικούς του,τους οποίους εκέρδισα με

το ξύλο της γνώσεως.

Δέντρο τους φέρνει

ξανά στον Παράδεισο.

(Μετάφραση Αρχιμανδρίτου Ανανία Κουστένη,εκδόσεις Μπούρα,1997)

ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΑΡΑΝΙΤΣΗΣ-ΙΨ Ο ΤΥΠΟΓΡΑΦΟΣ

Για ένα δευτερόλεπτο,γινόμαστε ποιητές.Δεν ντρεπόμαστε,δηλαδή,που το σώμα μας είναι φτιαγμένο από λάσπη,παρά χαιρόμαστε που η λάσπη έχει κι εκείνη ένα κορμί από φώς.

ΤΙΤΛΟΣ:ΙΨ Ο ΤΥΠΟΓΡΑΦΟΣ(Ο ΕΛΥΤΗΣ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ & ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΥΣ)

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ:ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΑΡΑΝΙΤΣΗΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ:ΠΑΤΑΚΗ(ΤΡΙΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)

ΕΤΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ:2003

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΩΡΑΙΤΙΔΗΣ-ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΜΟΣ Α'

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ:ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΩΡΑΙΤΙΔΗΣ

ΤΙΤΛΟΣ:ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ-ΤΟΜΟΣ Α'

ΕΚΔΟΣΕΙΣ:ΙΩΑΝΝΗΣ Ν.ΣΙΔΕΡΗΣ

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ:1926

ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΤΙΠΑΡΕΡΧΟΜΕΝΟΣ

Στέκομαι στο σκοτάδι,αντιπαρέρχομαι σκέψεις και τιτιβίσματα.
Τικ-τακ...
Ο χρόνος λειτουργεί αντίστροφα,ήχος που χάνεται στην λιμνούλα της στιγμής.Περιμένω για λίγο.Τίποτα.
Μονάχα ολοένα χάνω την συνείδηση σχετικά με τον εαυτό μου και τις διαπροσωπικές μου σχέσεις.Ξεπέφτω διαρκώς από την πίστη στην Ανάσταση,καταδικάζω το άτομό μου σε θάνατο όμοιο με τον θάνατο των ζώων,βυθίζομαι διαρκώς στην άβυσσο της απογνώσεως.Όλο το νόημα της ύπαρξης δεν είναι παρά το ν'αρπάζω όσο το δυνατόν μεγαλύτερη μερίδα απολαύσεων και ευχάριστων αισθημάτων.Στοχεύω στην στιγμιαία αυτολήθη.Οικοδομώ μια ελεύθερη κοινωνία,ανατρέποντας όλα τα προυπάρχοντα ταμπού που βάζουν φρένο στην δυνατότητα μου για μεγαλύτερο αριθμό εμπειριών.Για την ώρα,εδώ που στέκομαι,κανένας αντίλαλος ή έστω μια δυσμορφία του τίποτα.Άπραγος στον ωκεανό των πεπραγμένων της Ιστορίας.Θα έρθει εκείνη η ώρα,το πλήρωμα όλων εκείνων των ωρών που ο Θεός συνέλαβε για μας,η αιώνια στιγμή.όταν "χρόνος ουκέτι έσται".