ΠΡΩΤΟ ΣΥΝΝΕΦΟ

Ἒτσι πού μέ τό πρῶτο σύννεφο ἂφησες μόνα τους
στίς ἐρημιές  τ'ἀθάνατα
χάνεσαι σύψυχος

ΕΚΤΩΡ ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ

ΤΟ ΑΠΟ ΜΝΗΜΗΣ ΠΑΡΟΝ

πηγαίνει σέ μιά δύσκολη μοναξιά

ΤΑΣΟΣ ΡΟΥΣΣΟΣ

Με όπλα της μνήμης

στο παρόν αντιμέτωπος

ελαμπρύνθη το παρελθόν

με στιγμιαία

εξάντληση

με ανοίγματα θανάτου

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΩΝ ΟΝΤΩΝ

Ὁ Θεός καταπολεμεῖ τό κακόν ,ὂχι διά τῆς βίας καί τῆς ἀφαιρέσεως τῆς ἐλευθερίας τῶν ὂντων,
ἀλλ'ὡς μακρόθυμος διά τῆς ἀγάπης καί τῆς δικαιοσύνης χωρίς νά πάθει ἡ θεία οὐσία,ἀλλά καί χωρίς ὂμως νά μειοῦται ἡ τοῦ κακοῦ ἐλευθερία καί πραγματικότης.Τήν στιγμήν καθ'ἣν ἡ ἐλευθερία τοῦ κακοῦ κατά τινα τρόπον θά ἢρετο,τότε αὐτομάτως θά καθίστατο αἲτιος τοῦ κακοῦ ὁ Θεός. 

ΙΩΑΝΝΟΥ ΡΩΜΑΝΙΔΗ,ΤΟ ΠΡΟΠΑΤΟΡΙΚΟΝ ΑΜΑΡΤΗΜΑ

ΧΩΡΟΣ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟΥ

Ὁ καθένας πού περνᾶ ἀπό τόν δημόσιο

μέ φορτωμένα τά ζῶα του

δέ βλέπει ἐδῶ παρά ἀλλοτροπικά 

μορφώματα καί λίθους γρανίτη.

Ὁ καθένας 

φροντίζοντας μέ τή δουλειά του 

νά κατοχυρώσει μέσα στά βάσανα

ὃπως τό ἀναγνωρίζει

τό ἐγώ του στόν καθρέφτη

δέν μπορεῖ να διακρίνει τήν ὓπαρξη

στήν ἐρημιά καί τή σιωπή

ὃπου δέν ὐπάρχει φλόγα

νά ζεστάνει ἢ νά φωτίσει.

Ὃλα  τά μέλη τῆς φύσης ἐδῶ 

γίνονται στάχτη, καπνιά

πού σκεπάζει τῆς ἡμέρας τό πρόσωπο

ἁμαρτωλό ἀποστάζοντας 

κρῦον ἱδρῶτα

στά λιανά συγκεχυμένα κλαριά.

Ἂν τύχει κάποτε 

καιρός κατάλληλος

νά τό συλλογιστεῖ ἡ δημόσια  ὑπηρεσία 

μπορεῖ  νἂρθει ἓνας εἰδικός μέ ἐντολή 

νά καθαρίσει ,νά ἐπιμεληθεῖ ,νά καλλιεργήσει 

χαράζοντας ποικίλα σχήματα γεωμετρικά

διασταυρώνοντας διαγώνιες καί ευθεῖες

κατά τούς τρόπους  πού ἐπιτρέπει ἡ λογική

προσπαθώντας ν'ἀλλάξει  σέ περιβόλι

τούτη τήν ἐξώτερη μοναξιά.

Ν.Γ.ΠΕΝΤΖΙΚΗΣ,Χῶρος Κοιμητηρίου 

Ἀπό τἠν ἐνότητα τῶν ποιημάτων "ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ'' ἡ ὁποία γράφτηκε σέ 40 μέρες μετά τό Μάιο τοῦ 1958,ὃπου καί ὁ θάνατος τῆς μητέρας τοῦ Ν.Γ.Πεντζίκη.  

ΣΥΣΤΟΛΗ

ἐσύ πού συστέλλεσαι

ἐπειδή ζεῖς

ΜΑΡΙΑ ΜΟΥΡΖΑ

ΙδιόμορφαΕρείπιαΔιαλύουν

ΤηΜορφήΠαρέκτροπαΤου

Θάνατου

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΑ ΑΙΧΜΗ ΤΟΥ ΑΕΡΑ

Τί μας τρομάζει ολημέρα

στόχος είναι η σάρκα

η αλληλέγγυα αιχμή του αέρα

που σμίγοντας με την ψυχή

ξεπεζεύει

ΤΟ ΓΕΛΙΟ ΚΑΙ Η ΧΛΕΥΗ

γύρω μας ὂργιαζαν τό γέλιο καί ἡ χλεύη
καί ὁ ἣλιος εἶχε ἀφανιστεῖ σάν κάτω ἀπό σίδερο

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΡΑΝΤΑΡΗΣ

ΕΝΤΟΣ ΕΑΥΤΟΥ

Τό ὃτι  ὁ ἂνθρωπος γεννᾶται ἒχων ὡς παράσιτον ἐντός ἑαυτοῦ τἠν δύναμιν τοῦ θανάτου  καί τῆς ἁμαρτίας δέν ὀφείλεται εἰς τόν Θεόν,ἀλλ'εἰς τήν ἐνέργειαν τοῦ σατανᾶ καί εἰς τή ἀσθένειαν τῆς ὃλης κτίσεως καί τῆς ἀνθρώπινης φύσεως,ἐξ ἧς δημιουργεῖ ὁ Θεός κάθε νέον ἂνθρωπον.Ἀφοῦ ὁ ἂνθρωπος ἀποτελεῖ ἀναπόσπαστον μέρος τῆς φύσεως,ἀδυνατεῖ νά ἐκφύγη τῆς ἐν αὐτῆ βασιλευούσης φθορᾶς.Ἡ ὓπαρξις του ἐξαρτᾶται ἐκ τῆς φύσεως,μεθ'ἧς συνεχῶς ἀνταλλάσσει συστατικά.Πράγματι ὁ ἂνθρωπος εἶναι  "γῆ".Δέν ἐπλᾶσθη ἀνεξάρτητον ὂν,ἀλλά μέλος καί μέρος τῆς ὂλης κτίσεως καί ἀνθρωπότητος.

ΙΩΑΝΝΟΥ ΡΩΜΑΝΙΔΗ,ΤΟ ΠΡΟΠΑΤΟΡΙΚΟΝ ΑΜΑΡΤΗΜΑ

ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ

Γιατί μ' ἀπόκοψες ἀπό τόν οὐρανὀ;

ΕΚΤΩΡ ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ

Το άστοργο τούτο επινόημα

η αλυσοδεμένη συμφορά

οι εκδορές της σάρκας

τίποτα 

χωρίς διαστάσεις

μονάχα χρόνος

ΘΕΟΘΕ ΔΟΣΜΕΝΗ ΑΠΑΡΧΗ

Τρισκαλότυχος ὃποιος ἰδόντας τα ἐκεῖνα 

ἀποκάτου τῆς γῆς

κατεβαίνει.

τήν τέλειωση ξέρει τῆς ζήσης

καί τή θεόθε δοσμένη

 ἀπαρχή της

ΠΙΝΔΑΡΟΣ,Μετάφραση Παναγῆ Λεκατσᾶ

ΕΦΙΑΛΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ

Ἒτρεχα καί δέν ἒπαυε νά μέ κυνηγᾶ

Στάθηκα,στάθηκε καί αὐτός

Στράφηκα,ἒμοιαζε ξένος

Τόν κοίταξα...Ἢμουν ἐγώ.

ΜΕΛΙΣΣΑΝΘΗ

ΟΙ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ

Ικέτευε

στήν πρώτη ντουφεκιά

νά φύγουνε τά πράγματα

οἱ ἀγριόχηνες

οἱ παρενέργειες τῆς λογικῆς.

ΕΚΤΩΡ ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ

Είχαν κλείσει οι πόρτες
κατέφθαναν ωστόσο
βουβοί 
με νωχελικό βήμα
οι τελευταίοι επιβάτες
---------------
δεν θ'αγγίξουμε απόψε
την πληγή στο στήθος
ούτε το βάρος θ'ανασηκώσουμε
απ'την ανώφελη φθορά
--------------
ούτε όταν θα πάψουν οι φωνές
θα σύρουμε την θλίψη μας 
ως την εξώπορτα 
των αισθήσεων

ΤΟ ΒΟΜΒΙΣΜΑ ΤΩΝ ΜΑΤΑΙΩΝ ΛΟΓΩΝ

Χτυπᾶνε τοῦ φωτός τά σήμαντρα

καί τοῦ οὐρανοῦ πάλλεται τό γαλάζιο

σά τεταμένο τύμπανο ἀκοῆς

Τ' ἀστέρια κρέμονται πάνω ἀπ' τίς νύχτες μας

βαριά τσαμπιά ἀπ'τό μέλι τῆς σοφίας

πού ἀκόμα δέν μπορέσαμε νά δρέψουμε

γιατί τό βόμβισμα τῶν μάταιων λόγων

τή Μουσική σκεπάζει τῆς φωνῆς Σου.

ΜΕΛΙΣΣΑΝΘΗ

ΚΑΤΑ ΜΌΝΑΣ

   ὃθε τ' ἂσωστο μαυροσκοτάδι ξερνοῦνε 

λασπερόπηχτα τῆς ζοφονύχτας ποτάμια

ΠΙΝΔΑΡΟΣ

Πάνω μας κρέμεται η βοή των αμέριμνων

ψηλά στα δέντρα προεξέχει

το παντοδύναμο φως

στα κράσπεδα και τις γωνιές των μαρμάρων

η υψηλή αφήγηση της ζωής 

μετἐχει

στις ατέλειωτες ιστορίες

ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΤΙΜΟ

Κάθε που διαβαίνω την είσοδο της συγκατάβασης

μου δωρίζονται  οι άχραντες λειψανοθήκες των προγόνων
χωρίς αντίτιμο

μισοξύπνητος
με ένα άκυρο κέρμα στο χέρι

για ν'ακουστεί ο ήχος

ΟΛΕΘΡΙΟ ΠΕΡΙΒΛΗΜΑ

Σῶμα γλυκύτατο ὀλέθριο περίβλημα

ΗΛΙΑΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΕΙ

Καταπίνω εικοσιτετράωρα

χωρίς

ίχνος

αιδούς

ΚΥΚΛΟΣ ΤΩΝ ΧΟΡΕΥΟΝΤΩΝ

Μιλάμε πάντα
με αντανακλαστικά

κύκλος
των χορευόντων
θέλγοντας

πεινασμένη
χωρίς διάρκεια
η αναμέτρηση

ΕΚΟΥΣΙΑ ΝΕΚΡΩΣΗ

Τό πέρας τῆς παροῦσης ζωῆς,οὐ δίκαιον οἶμαι θάνατον ὀνομάζειν,ἀλλά θανάτου ἀπαλλαγήν,καί φθορᾶς χωρισμόν,καί δουλείας ἐλευθερίαν,καί ταραχῆς παῦλαν,καί πολέμων αναίρεσιν,καί σκότους ὑποχώρισιν,καί πόνων ἂνεσιν,καί βράσματος ἡρεμίαν,καί αἰσχύνης συγκάλυμμα,καί παθῶν ἀποφυγήν,καί πάντων,ἳνα συνελών εἲπω τῶν κακῶν περιγραφήν.Ἃπερ δι' ἐκουσίου νεκρώσεως οἱ ἃγιοι κατορθώσαντες ,ξένους ἐαυτούς τοῦ βίου καί παρεπίδημους παρέστησαν.Κόσμω τε γάρ καί σώματι ,καί ταῖς εξ αὐτῶν ἐπαναστάσεσι γενναίως μαχόμενοι,καί τήν ἐξ ἀμφοῖν κατά την τῶν αἰσθήσεων πρός τά αἰσθητά συμπλοκήν παραγενομένην ἀπάτην ἀποπνίξαντες,  ἀδούλωτον ἑαυτοῖς ἐφύλαξαν τῆς ψυχῆς τό ἀξίωμα.

ΑΓΙΟΣ  ΜΑΞΙΜΟΣ  Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ

ΤΥΧΑΙΕΣ ΘΛΙΨΕΙΣ

Τσάκισε το  σώμα
συναρμολογούμενα συμβάντα

τυχαίες θλίψεις

που συναντώνται