ΒΡΑΧΙΑ ΑΓΙΩΝ

 

 

 

Ἂνες μοι,ἳνα ἀναψύξω πρό τοῦ με ἀπελθεῖν,καί οὐκ ἒτι οὐ μή ὑπάρξω.

 

Ψαλμός 38,17

 

 

 

Φωτο:Ακρωτήριο Μαλέα

 

ΔΙΑΦΥΛΆΣΣΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΙΚΌΝΑ

 Σαρκὀς τὀ ἐκτύπωμα,ἀναστηλοῦντές σου,Κύριε,σχετικῶς ἀσπαζόμεθα,τὸ μέγα μυστήριον τῆς οἰκονομίας ,τῆς σῆς ἐκδηλοῦντες,οὐ γὰρ δοκήσει,ὣς φασιν,οἱ θεομάχοι παῖδες τοῦ Μάνεντος,ἡμῖν ὢφθης,φιλάνθρωπε,ἀλλ’ἀληθεία καί φύσει σαρκός,δι’αὐτοῦ άναγόμενοι πρός σὸν πόθον καὶ ἒρωτα.

ΔΙΑΠΛΕΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΗ ΓΗ-Γ'

 

ΠΕΤΑΓΜΑ

 

 

Η σιωπή σε τούτη την ερημιά γίνεται παρηγοριά

 

 

γίνεται 

 

πέταγμα πουλιών

ΠΕΡΑΣΜΑ ΔΑΡΔΑΝΕΛΙΑ Α'

 

ΜΟΛΙΣ ΠΕΘΑΝΕΙ

 

Μόλις πεθάνει
Ἡ ἀγάπη
Θέλει σιωπὴ μεγάλη
Γιὰ νά ῾βρει στὴν ἄκρη τοῦ πόνου
Τὴν περίφημη λίμνη
Τὴ λήθη.

 

 

 Γιῶργος Σαραντάρης

ΜΕΤΑΡΣΙΕΣ ΦΛΟΓΕΣ

Μετάρσιες φλόγες,ορατές τη νύχτα

Ποιός να πλύνει την δυσκάθεκτη αχλύ της αμαρτίας;

Απ’ την ίδια φλόγα  πηγάζει η δρόσος,που τα σώματά μας θα ανακουφίσει.

 

ΔΙΑΠΛΕΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΗ ΓΗ-Β'

 

SUEZ CANAL

ΔΙΑΠΛΕΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΗ ΓΗ-A'

                                                                                 

SUEZ CANAL
 

ΝΑΡΘΗΚΑΣ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ

 Βυθιζόταν στην ανόητη και αδιάφορη σάρκα

αντίδοτο δεν έβρισκε

πέρα απ'τόν νάρθηκα της λογικής

ήταν γυμνός

ήθελε ενότητα και αδελφοσύνη

μα με τη βία,ποιος κάλυκας άνθους άνοιξε;

Έσκαψε τότε όσο βαθιά μπορούσε

στους λάκκους και στις ρωγμές των βράχων

να χωρέσει το σκοτάδι που πλημμύρισε τα μάτια του και τόν κόσμο όλο.

ΣΚΑΛΑ

 Τούτος ο κόσμος μοιάζει

με σκάλα.

Κάθε σκαλί της

όταν τ' ανέβεις

 χαλιεται  πέφτει.

|Με τι μοιάζει τούτος ο κόσμος|

Νίκος Καρούζος

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΗ Η ΟΡΑΣΗ

 Πόσο μεγάλο το φεγγάρι απόψε.

Σε λίγο η όραση δεν θα είναι αρκετή

Όλη η πρύμη στεφανωμένη απ' το λιόγερμα

Πολλά μικρά φανάρια καρφωμένα ενδιάμεσα και πάνω στα γκρίζα σώματα των πλοιων

Στα κρενια πάνω στα ρελια της μπουμας σε σειρά τα θαλασσοπούλια 

Ανάβουν οι προβολείς

Σκέδαση του φωτός στην απόλυτη σιωπή του ουρανού

Κύριε σώσε με

Δεν είναι αρκετή η όραση για την ομορφιά που μου'χεις χαρισάμενη

ΕΥΦΡΑΥΣΤΗ ΣΑΡΚΑ

 Στέκομαι για λίγο.Ησυχια.Το Κύκνος παιρνει πετρέλαια κοντά σε μας.Ακουγεται μεσοστροφη ΜΕΚ.Το φως του φεγγαριού πλημμυρίζει το νερό με ένα απαλό στραφταλισμα.Η δύση έχει συμβει πίσω μας στα βουνά. Εύθραυστη σάρκα.

ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΝΕΟΥ ΕΤΟΥΣ

 Το ζητούμενο την νέα χρονιά, είναι να ζήσουμε το πένθος καθαρό, απαλλαγμένο από οποιαδήποτε απελπισία, δειλία ή απέχθεια για το απτό γεγονός της ύπαρξης.

Να είμαστε πρόθυμοι να πεθαίνουμε κάθε στιγμή και αυτό να αναγεννά και να δυναμώνει μέσα μας την ελπίδα-την αχόρταγη πείνα για την ζωή.Αμην.