Στέκομαι για λίγο.Ησυχια.Το Κύκνος παιρνει πετρέλαια κοντά σε μας.Ακουγεται μεσοστροφη ΜΕΚ.Το φως του φεγγαριού πλημμυρίζει το νερό με ένα απαλό στραφταλισμα.Η δύση έχει συμβει πίσω μας στα βουνά. Εύθραυστη σάρκα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
Όχι μόνον για τή αλήθια, αλλά και για την ομορφιά της αλήθιας νιάζομαι. Ηλία Πετρόπουλου,Ποιήματα (Νεφέλη,1993) -
Το βιβλίο τούτο γραμμένο με το ιδιαίτερο ύφος του συγγραφέα και διανθισμένο με πολλές ζωγραφιές του ίδιου είναι ένας πεντακάθαρος ήχος β...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου