Στέκομαι για λίγο.Ησυχια.Το Κύκνος παιρνει πετρέλαια κοντά σε μας.Ακουγεται μεσοστροφη ΜΕΚ.Το φως του φεγγαριού πλημμυρίζει το νερό με ένα απαλό στραφταλισμα.Η δύση έχει συμβει πίσω μας στα βουνά. Εύθραυστη σάρκα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΠΡΟΣΩΠΟ
Το πρόσωπό μου σαν πρόσωπο φαγωμένο απ'τον καιρό, σαν την ωραιότητα και την θλίψη ενός προσώπου. Αυτό είναι το πρόσωπό μου. Πετρέλευση...
-
Όχι μόνον για τή αλήθια, αλλά και για την ομορφιά της αλήθιας νιάζομαι. Ηλία Πετρόπουλου,Ποιήματα (Νεφέλη,1993)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου