ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΥ ΝΑΥΣΙΠΛΟΐΑΣ

Υποχρεωτικά αναζητούμε τήν πέραν των ορατών αλήθεια δια της επικλήσεως εν μέσω σκιών και αντιξοότητας ανέμων,του ονόματος του Κυρίου.Οι δια της θαλάσσης πλέοντες ευκολότερα διαχειρίζονται το μέγα χάσμα των ανθρωπίνων αισθημάτων εισχωρώντας  στην απόγνωση,απαραίτητου σταδίου προς απέκδυση του δερμάτινου χιτώνα που καθημερινά τρέφουμε ζώντας ασώτως,δηλαδή σπαταλώντας το μερίδιο της πατρικής ουσίας.
Μια χαρακτηριστική σκηνή περιγράφει ο κύρ Νίκος Γ. Πεντζίκης,την οποία αξιώθηκα να ζήσω στην άκρα της ένταση.Αναφέρει λοιπόν στο Αρχείον ερμάρίο έντεκα,φακέλο δύο ,αριθμό 3,πως κάποιος που επισκέπτεται το περιβόλι της Παναγίας,και ιδιαιτέρως κατἀ την πρώτη φορά επίσκεψης του,έχει τήν βεβαιότητα εισερχόμενος στον ναό  ότι τα τελούμενα εντός της εκκλησίας μπορούν να κάνουν τον καθένα να ελπίζει για την συγχώρεση όλων των αμαρτημάτων.
Την 28 η Μαίου του 1997 κατά την Μεσοπεντηκοστή, έζησα με ένταση την ανωτέρα αίσθηση,πραγματοποιούμενη με μεγαλοπρέπεια επί του σώματος της ζωής μου.Έκτοτε διάγω τον βίο τεμπέλικα τρεφόμενος κυρίως εκ του ουρανίου τούτου Μάνα προς υπερνίκηση των αντιξοοτήτων της καθημερινότητας.

ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

ὃλοι 
οἱ δρόμοι 
τοῦ πνεύματος 
πρἐπει 
νά περάσουν
 ἀπό τό σῶμα

ΖΗΣΙΜΟΣ ΛΟΡΕΝΤΖΑΤΟΣ

ΠΤΩΣΗ ΚΑΙ ΘΥΣΙΑ

Διδασκόμαστε στήν Ἐκκλησία νά ἀποδεχόμαστε τόν καθένα χωρίς νά ἀποκλείουμε οὒτε ἓναν τῶν "μικρῶν τούτων",διότι εἶναι πρόσωπο κατ'εἰκόνα Χριστοῦ.Αὐτό ὁδηγεῖ στό ὃτι διαμέσου τῶν παθημάτων ἢ τοῦ θανάτου ἑνός ἀνθρώπου ζοῦμε ταυτόχρονα τόν δικό μας θάνατο καί τόν θάνατο ὂλων τῶν ἀνθρώπων γενικά.Σέ μία σταγόνα νεροῦ,ἒλεγαν οἱ παλαιοί Πατέρες,περικλείεται ἡ ἲδια οὐσία,πού ὑπάρχει καί στούς ὠκεανούς.Ἒτσι καί στή ζωή ἑνός προσώπου μπορεῖ νά ἀντικατοπτριστεῖ ἑνα τεράστιο φάσμα ἀπό τήν οἰκουμενική ζωή τῆς ἀνθρωπότητας.Καί ἂν ὃλοι ἐμεῖς ἀποκτούσαμε τό "μέτρον τῆς ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ",τότε στόν καθένα θά φανερωνόταν ὁ Πανάνθρωπος.Μή πραγματοποιώντας τόν στόχο αὐτό θλιβόμαστε.Γι'αὐτό προσευχόμαστε καί γιά μᾶς τούς ἲδιους καί γιά ὃλους τούς άνθρώπους.

Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ,ΑΡΧ.ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ ΣΑΧΑΡΩΦ

(ΑΠ'ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ "ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΖΩΗΣ",ΣΕΛ.247) 

ΛΙΓΗ ΟΜΟΡΦΙΑ ΜΕΣ'ΤΗΝ ΨΥΧΗ

Εἶν' ἓνας θάνατος νά βγεῖς ἀπ'τό ἐγῶ σου κύριε

μά ὂμως σέ σώζει ἀπ' τό θάνατο


ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΔΡΟΣΕΡΟΥ ΥΔΑΤΟΣ

Μέσω της αγάπης που ως παντοτινά ισχύον παρόν(Αρχείον,σελ 310)καθίσταται δυνατός ο συγχρονισμός ανάμεσα στη στέρεα ευρυχωρία της πόλης και στην στεναχωρία επί του πλοίου--μεταλλικού κλωβού που πλέει στα πέλαγα μεταφέρων αλυσίδα υδρογονανθράκων απαραίτητων δια την επιμήκυνση των ευεργετημάτων του σύγχρονου πολιτισμού,αναφέρεται στο ημερολόγιο του εργάτου της θαλάσσης ο πρώτος τόπος ως χώρος της φυσικής καταγωγής και ο δεύτερος τόπος ως χώρος και χρόνος μετανοίας.

Αναμονή Galle,09:45,16.09

ΙΧΝΗ ΚΑΙΡΟΥ

Η θεωρία της εξέλιξης πανθομολογούμενη στην επιστήμη,
ως η μόνη που μπορεί επαρκώς με την σημερινή γνώση να εξηγήσει 
το μέγα θαύμα της ζωής καθώς πιστοποιείται ότι στην αποφυγή του 
θανάτου προσανατολίζονται τα όντα.

Ο τυφώνας στρέφεται βόρεια
προς το μέρος των ανέμων στραμμένοι και εμείς
Για να μείνει το πλοίο σταθερό στην πορεία του και αλώβητο στις ποικίλες δυνάμεις αερίων και υγρών μαζών απαιτείται σωστή κατανομή έρματος και φορτίου καθώς και ωστική δύναμη δια μέσω των προωστήριων μηχανών όπως επίσης  και  ικανότητα στρεπτική δια της διαφοροποιημένης επιφάνειας των δυνάμεων επί του πηδαλίου.

θέση πλοίου :19 56 βόρειο,117 50 ανατολικό
θέση τυφώνα :22 0 βόρειο,128.8 ανατολικό

ΑΚΟΡΕΣΤΟΥ ΒΙΟΥ ΘΡΑΥΣΜΑ

Παλιό λαικό τραγούδι επικαλείται το άναμμα φλόγας που θα κατακαύσει τα πάθη του σώματος καθώς και την αθλιότητα του βίου δια του καψίματος του κορμιού.
Η ορθόδοξος Εκκλησία επαναπροσδιορίζει το νόημα της ζωής και επαναφέρει τον σύνολο άνθρωπο στην ισορροπία με τον εαυτό του και με τον κόσμο γύρω του.

Η παράδοση και οι Πατέρες διδάσκουν εμφαντικά ότι δια της εκουσίου ασκήσεως απαλλάσσεται ο άνθρωπος από τα ποικίλα πάθη που τον τυραννούν,επομένως η άσκηση και ο "υποπιασμός" της σαρκός  είναι παθοκτόνα και όχι σωματοκτόνα διαδικασία.

Δια της σωματοκτόνου ασκήσεως εκλείπει το σώμα μα ουδόλως το σαρκικό φρόνημα και η εγωιστική ροπή του ανθρώπου και κατ'επέκταση τα βάσανα του παρόντος βίου.

LAT:07 29 NORTH,LONG:076 14 EAST,COURSE:112,SPEED:12.5 KNOTS

Συγκλονιστικό τραγούδι με την φωνή του Στέλιου Καζαντζίδη,μουσικής Μπάμπη Μπακάλη και στίχων Ευτυχίας Παπαγιαννοπουλου.

Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΑΡΟΥΖΟΥ

Kάθε φορά και πιό πολλές 

είν'εκεί πέρα οι γιορτάδες

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ

                                               

                                            Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΠΟΧΗ,ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΡΑΤΩ      [1988]

                                                            Περιλαμβάνει τις συλλογές:

                                                                                                     

                                                                               1.ΠΕΝΘΗΜΑΤΑ  [1969]

                                                                               2.ΛΕΥΚΟΠΛΑΣΤΗΣ ΓΙΑΜΙΚΡΕΣ ΚΑΙ

                                                                                  ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΝΤΙΝΟΜΙΕΣ

                                                                                                                       [1971]

                                                                               3.ΧΟΡΤΑΡΙΑΣΜΕΝΑ                                                                                                                                                                                                                                                ΧΑΣΜΑΤΑ[1974]

Σχόλιο στον ποιητή:

Tυραννιέσαι κυρ Νίκο 
στα ερεβώδη σοκάκια 
της ανύπαρκτης πόλης

ανάμεσα σε δυό κήπους
σωριάζοντας όλες τις ματαιότητες

συλλέκτης
στην εμμονή της ιστορίας

τελευταίες συλλαβές 
του αισθητού
ξεκοκαλίζοντας
στο στασίδι

και σκύβοντας
καθώς 
θυμιάζει ο ιερέας 
στην εσπερινή ακολουθία
σέρνοντας στην αιωνιότητα
το νοσηρό
πλήθος

είσαι κυρ Νίκο
ο έκθαμβος των οραμάτων

ο ολοκληρωτικά χαμένος

ο "ωραιότερος απ'τα ναυάγια των ήλιων"


                                                                               

ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΑΣΦΑΛΟΥΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ

 Κάτω από τόννους σίδερα και λάσπες

κυλάει το μαύρο ποτάμι

κοίτες αιμάτου

που και που ξεφεύγουν

και συναντούν τον κύριο όγκο

των υδάτων

μα το μαύρο δεν ξεθωριάζει

από χώρες ταπεινές

και ταπεινωμένες

αναβλύζουν τα πηχτά ύδατα

χέρια αμέτρητα απλώνονται στη ζητιανιά


και είναι τα σίδερα
που κόβουν
και οι λάσπες 

που πνίγουν

τελείως τον πόνο

ΠΡΩΤΟ ΣΥΝΝΕΦΟ

Ἒτσι πού μέ τό πρῶτο σύννεφο ἂφησες μόνα τους
στίς ἐρημιές  τ'ἀθάνατα
χάνεσαι σύψυχος

ΕΚΤΩΡ ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ

ΤΟ ΑΠΟ ΜΝΗΜΗΣ ΠΑΡΟΝ

πηγαίνει σέ μιά δύσκολη μοναξιά

ΤΑΣΟΣ ΡΟΥΣΣΟΣ

Με όπλα της μνήμης

στο παρόν αντιμέτωπος

ελαμπρύνθη το παρελθόν

με στιγμιαία

εξάντληση

με ανοίγματα θανάτου

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΩΝ ΟΝΤΩΝ

Ὁ Θεός καταπολεμεῖ τό κακόν ,ὂχι διά τῆς βίας καί τῆς ἀφαιρέσεως τῆς ἐλευθερίας τῶν ὂντων,
ἀλλ'ὡς μακρόθυμος διά τῆς ἀγάπης καί τῆς δικαιοσύνης χωρίς νά πάθει ἡ θεία οὐσία,ἀλλά καί χωρίς ὂμως νά μειοῦται ἡ τοῦ κακοῦ ἐλευθερία καί πραγματικότης.Τήν στιγμήν καθ'ἣν ἡ ἐλευθερία τοῦ κακοῦ κατά τινα τρόπον θά ἢρετο,τότε αὐτομάτως θά καθίστατο αἲτιος τοῦ κακοῦ ὁ Θεός. 

ΙΩΑΝΝΟΥ ΡΩΜΑΝΙΔΗ,ΤΟ ΠΡΟΠΑΤΟΡΙΚΟΝ ΑΜΑΡΤΗΜΑ

ΧΩΡΟΣ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟΥ

Ὁ καθένας πού περνᾶ ἀπό τόν δημόσιο

μέ φορτωμένα τά ζῶα του

δέ βλέπει ἐδῶ παρά ἀλλοτροπικά 

μορφώματα καί λίθους γρανίτη.

Ὁ καθένας 

φροντίζοντας μέ τή δουλειά του 

νά κατοχυρώσει μέσα στά βάσανα

ὃπως τό ἀναγνωρίζει

τό ἐγώ του στόν καθρέφτη

δέν μπορεῖ να διακρίνει τήν ὓπαρξη

στήν ἐρημιά καί τή σιωπή

ὃπου δέν ὐπάρχει φλόγα

νά ζεστάνει ἢ νά φωτίσει.

Ὃλα  τά μέλη τῆς φύσης ἐδῶ 

γίνονται στάχτη, καπνιά

πού σκεπάζει τῆς ἡμέρας τό πρόσωπο

ἁμαρτωλό ἀποστάζοντας 

κρῦον ἱδρῶτα

στά λιανά συγκεχυμένα κλαριά.

Ἂν τύχει κάποτε 

καιρός κατάλληλος

νά τό συλλογιστεῖ ἡ δημόσια  ὑπηρεσία 

μπορεῖ  νἂρθει ἓνας εἰδικός μέ ἐντολή 

νά καθαρίσει ,νά ἐπιμεληθεῖ ,νά καλλιεργήσει 

χαράζοντας ποικίλα σχήματα γεωμετρικά

διασταυρώνοντας διαγώνιες καί ευθεῖες

κατά τούς τρόπους  πού ἐπιτρέπει ἡ λογική

προσπαθώντας ν'ἀλλάξει  σέ περιβόλι

τούτη τήν ἐξώτερη μοναξιά.

Ν.Γ.ΠΕΝΤΖΙΚΗΣ,Χῶρος Κοιμητηρίου 

Ἀπό τἠν ἐνότητα τῶν ποιημάτων "ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ'' ἡ ὁποία γράφτηκε σέ 40 μέρες μετά τό Μάιο τοῦ 1958,ὃπου καί ὁ θάνατος τῆς μητέρας τοῦ Ν.Γ.Πεντζίκη.  

ΣΥΣΤΟΛΗ

ἐσύ πού συστέλλεσαι

ἐπειδή ζεῖς

ΜΑΡΙΑ ΜΟΥΡΖΑ

ΙδιόμορφαΕρείπιαΔιαλύουν

ΤηΜορφήΠαρέκτροπαΤου

Θάνατου

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΑ ΑΙΧΜΗ ΤΟΥ ΑΕΡΑ

Τί μας τρομάζει ολημέρα

στόχος είναι η σάρκα

η αλληλέγγυα αιχμή του αέρα

που σμίγοντας με την ψυχή

ξεπεζεύει

ΤΟ ΓΕΛΙΟ ΚΑΙ Η ΧΛΕΥΗ

γύρω μας ὂργιαζαν τό γέλιο καί ἡ χλεύη
καί ὁ ἣλιος εἶχε ἀφανιστεῖ σάν κάτω ἀπό σίδερο

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΡΑΝΤΑΡΗΣ

ΕΝΤΟΣ ΕΑΥΤΟΥ

Τό ὃτι  ὁ ἂνθρωπος γεννᾶται ἒχων ὡς παράσιτον ἐντός ἑαυτοῦ τἠν δύναμιν τοῦ θανάτου  καί τῆς ἁμαρτίας δέν ὀφείλεται εἰς τόν Θεόν,ἀλλ'εἰς τήν ἐνέργειαν τοῦ σατανᾶ καί εἰς τή ἀσθένειαν τῆς ὃλης κτίσεως καί τῆς ἀνθρώπινης φύσεως,ἐξ ἧς δημιουργεῖ ὁ Θεός κάθε νέον ἂνθρωπον.Ἀφοῦ ὁ ἂνθρωπος ἀποτελεῖ ἀναπόσπαστον μέρος τῆς φύσεως,ἀδυνατεῖ νά ἐκφύγη τῆς ἐν αὐτῆ βασιλευούσης φθορᾶς.Ἡ ὓπαρξις του ἐξαρτᾶται ἐκ τῆς φύσεως,μεθ'ἧς συνεχῶς ἀνταλλάσσει συστατικά.Πράγματι ὁ ἂνθρωπος εἶναι  "γῆ".Δέν ἐπλᾶσθη ἀνεξάρτητον ὂν,ἀλλά μέλος καί μέρος τῆς ὂλης κτίσεως καί ἀνθρωπότητος.

ΙΩΑΝΝΟΥ ΡΩΜΑΝΙΔΗ,ΤΟ ΠΡΟΠΑΤΟΡΙΚΟΝ ΑΜΑΡΤΗΜΑ

ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ

Γιατί μ' ἀπόκοψες ἀπό τόν οὐρανὀ;

ΕΚΤΩΡ ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ

Το άστοργο τούτο επινόημα

η αλυσοδεμένη συμφορά

οι εκδορές της σάρκας

τίποτα 

χωρίς διαστάσεις

μονάχα χρόνος

ΘΕΟΘΕ ΔΟΣΜΕΝΗ ΑΠΑΡΧΗ

Τρισκαλότυχος ὃποιος ἰδόντας τα ἐκεῖνα 

ἀποκάτου τῆς γῆς

κατεβαίνει.

τήν τέλειωση ξέρει τῆς ζήσης

καί τή θεόθε δοσμένη

 ἀπαρχή της

ΠΙΝΔΑΡΟΣ,Μετάφραση Παναγῆ Λεκατσᾶ

ΕΦΙΑΛΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ

Ἒτρεχα καί δέν ἒπαυε νά μέ κυνηγᾶ

Στάθηκα,στάθηκε καί αὐτός

Στράφηκα,ἒμοιαζε ξένος

Τόν κοίταξα...Ἢμουν ἐγώ.

ΜΕΛΙΣΣΑΝΘΗ

ΟΙ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ

Ικέτευε

στήν πρώτη ντουφεκιά

νά φύγουνε τά πράγματα

οἱ ἀγριόχηνες

οἱ παρενέργειες τῆς λογικῆς.

ΕΚΤΩΡ ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ

Είχαν κλείσει οι πόρτες
κατέφθαναν ωστόσο
βουβοί 
με νωχελικό βήμα
οι τελευταίοι επιβάτες
---------------
δεν θ'αγγίξουμε απόψε
την πληγή στο στήθος
ούτε το βάρος θ'ανασηκώσουμε
απ'την ανώφελη φθορά
--------------
ούτε όταν θα πάψουν οι φωνές
θα σύρουμε την θλίψη μας 
ως την εξώπορτα 
των αισθήσεων

ΤΟ ΒΟΜΒΙΣΜΑ ΤΩΝ ΜΑΤΑΙΩΝ ΛΟΓΩΝ

Χτυπᾶνε τοῦ φωτός τά σήμαντρα

καί τοῦ οὐρανοῦ πάλλεται τό γαλάζιο

σά τεταμένο τύμπανο ἀκοῆς

Τ' ἀστέρια κρέμονται πάνω ἀπ' τίς νύχτες μας

βαριά τσαμπιά ἀπ'τό μέλι τῆς σοφίας

πού ἀκόμα δέν μπορέσαμε νά δρέψουμε

γιατί τό βόμβισμα τῶν μάταιων λόγων

τή Μουσική σκεπάζει τῆς φωνῆς Σου.

ΜΕΛΙΣΣΑΝΘΗ

ΚΑΤΑ ΜΌΝΑΣ

   ὃθε τ' ἂσωστο μαυροσκοτάδι ξερνοῦνε 

λασπερόπηχτα τῆς ζοφονύχτας ποτάμια

ΠΙΝΔΑΡΟΣ

Πάνω μας κρέμεται η βοή των αμέριμνων

ψηλά στα δέντρα προεξέχει

το παντοδύναμο φως

στα κράσπεδα και τις γωνιές των μαρμάρων

η υψηλή αφήγηση της ζωής 

μετἐχει

στις ατέλειωτες ιστορίες

ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΤΙΜΟ

Κάθε που διαβαίνω την είσοδο της συγκατάβασης

μου δωρίζονται  οι άχραντες λειψανοθήκες των προγόνων
χωρίς αντίτιμο

μισοξύπνητος
με ένα άκυρο κέρμα στο χέρι

για ν'ακουστεί ο ήχος

ΟΛΕΘΡΙΟ ΠΕΡΙΒΛΗΜΑ

Σῶμα γλυκύτατο ὀλέθριο περίβλημα

ΗΛΙΑΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΕΙ

Καταπίνω εικοσιτετράωρα

χωρίς

ίχνος

αιδούς

ΚΥΚΛΟΣ ΤΩΝ ΧΟΡΕΥΟΝΤΩΝ

Μιλάμε πάντα
με αντανακλαστικά

κύκλος
των χορευόντων
θέλγοντας

πεινασμένη
χωρίς διάρκεια
η αναμέτρηση

ΕΚΟΥΣΙΑ ΝΕΚΡΩΣΗ

Τό πέρας τῆς παροῦσης ζωῆς,οὐ δίκαιον οἶμαι θάνατον ὀνομάζειν,ἀλλά θανάτου ἀπαλλαγήν,καί φθορᾶς χωρισμόν,καί δουλείας ἐλευθερίαν,καί ταραχῆς παῦλαν,καί πολέμων αναίρεσιν,καί σκότους ὑποχώρισιν,καί πόνων ἂνεσιν,καί βράσματος ἡρεμίαν,καί αἰσχύνης συγκάλυμμα,καί παθῶν ἀποφυγήν,καί πάντων,ἳνα συνελών εἲπω τῶν κακῶν περιγραφήν.Ἃπερ δι' ἐκουσίου νεκρώσεως οἱ ἃγιοι κατορθώσαντες ,ξένους ἐαυτούς τοῦ βίου καί παρεπίδημους παρέστησαν.Κόσμω τε γάρ καί σώματι ,καί ταῖς εξ αὐτῶν ἐπαναστάσεσι γενναίως μαχόμενοι,καί τήν ἐξ ἀμφοῖν κατά την τῶν αἰσθήσεων πρός τά αἰσθητά συμπλοκήν παραγενομένην ἀπάτην ἀποπνίξαντες,  ἀδούλωτον ἑαυτοῖς ἐφύλαξαν τῆς ψυχῆς τό ἀξίωμα.

ΑΓΙΟΣ  ΜΑΞΙΜΟΣ  Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ

ΤΥΧΑΙΕΣ ΘΛΙΨΕΙΣ

Τσάκισε το  σώμα
συναρμολογούμενα συμβάντα

τυχαίες θλίψεις

που συναντώνται

ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑΣ

Τίθεται θέμα της ποσότητας καυσίμων που πρέπει να δαπανηθεί για την μεταφορά φορτίου ακαθαρίστων υδρογονανθράκων τύπου AMNA από την Λιβύη σε λιμάνι της Άπω Ανατολής.Σύνολο φορτίου ένα εκατομμύριο βαρέλια,ο πλοίαρχος υπολογίζει τον χρόνο ταξιδίου μέσω μιλίων και ταχύτητας.Το πρόβλημα του χρόνου σήμερα έχει ως εξής,κατά πόσο κάποιες επιλογές μας στο παρελθόν,αν ήταν διαφορετικές θα άλλαζαν τον ρου της ζωής μας και τί θα επιλέγαμε με τις τωρινές συνθήκες αν γυρνούσαμε πίσω στις συγκεκριμένες χρονικές περιόδους.Η επιστήμη ασχολείται επί αυτού του θέματος και ίσως σε διαστάσεις απειροελάχιστες στοιχειωδών σωματιδίων  να έχει καταφέρει και πειραματικά την αντιστροφή της ροής του χρόνου απ' το παρόν στο παρελθόν.Στην Ορθόδοξη Εκκλησία δια της Υπεραγίας Θεοτόκου,φύσις καινοτομείται και χρόνος,όπως αναφέρει το απολυτίκιο της καταθέσεως της τιμίας Ζώνης στις 31 Αυγούστου.Κάτι που σημαίνει ότι ο χρόνος όπως νοείται στον τρισδιάστατο αισθητό μας κόσμο καταργήται στην αχρονία της αγάπης του Θεού.

Zueitina  12:00           31.08.18

ΧΙΜΑΙΡΑ

Νοιώθοντας το πέταγμα μιας μικρής πεταλούδας στην κουρτίνα του παραθύρου,αντιλήφθηκε πόσο ευάλωτο είναι το υλικό σώμα στην φθορά,όμως θρασυνόμενον τον θάνατο ενέκρωσε ο ζωαρχικότατος Λόγος,δίνοντας στον καθένα την δυνατότητα σωτηρίας αρκεί να μην σκοντάφτει πάνω στην αδυναμία των άλλων ώστε να φτάσει στο βάθος των πραγμάτων.Εξάλλου ο Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης βαθιά διαποτιζόμενος από το πνεύμα των παλαιών Πατέρων αναφέρει πως δεν πρέπει να  συγχέουμε τον άνθρωπο αυτή την εικόνα του Θεού με το κακό που ενυπάρχει μέσα του,διότι το κακό είναι μια διαβολική χίμαιρα ενώ η ουσία του,η εικόνα του Θεού μένει ακόμα στο βάθος του.

Προετοιμασία για υποδοχή πιλότου.

30.08.18

ΑΡΧΕΙΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ

Πλοίο ταχύτητας 12 μιλίων,πορείας 047 ,θέσεως εν μεσημβρία 7 και 50 μοιρών βορείως και 108 και 56 μοιρών ανατολικώς.Περιγράφεται δελτιό καιρού όπου η πορεία του πλοίου συναντάται σε 3 μέρες με ισχυρό κυκλώνα,τον Τράμι.Συνιστάται η μη μετακίνηση βορείως του 20 μοιρών πλάτους μέχρι να προσπεράσει η κύρια του κυκλώνα δύναμη.Αναφέρει αξιόλογος ποιητής πως η ποίηση ως λειτουργία σε βοηθάει όχι μόνο να ζήσεις αλλά και να πεθάνεις,δηλαδή με κάποιο τρόπο μεταγγίζεσαι μέσα στο έργο σου,και η μετάγγιση αυτή έχει έναν χαραχτήρα διπολικό,βλέπει προς τον θάνατο αλλά δίνει στην ζωή μεγαλύτερη σημασία.Όπως και κάθε τι πού προσανατολίζεται προς τον θάνατό του αλλά συγχρόνως πανηγυρίζει και υμνεί την ζωή.Δόξα σοι ο Θεός.

24.09.18

Ο ΠΕΡΙΒΛΕΠΤΟΣ ΑΘΩΣ

 Σιωπηλός ὁ περίβλεπτος Ἂθως.Ἀλλ' ἡ σιγή,τά ἒργα καί ἡ αὐτόδηλος ἀγιότης τοῦ ὑψικορύφου Ὂρους ἀναφανδόν κραυγάζουν καί μαρτυροῦν ὡς δρομεῖς μεταλαμπαδεύοντας τό φῶς καί τήν ζωήν.Εἰς τό ''Περιβόλι τῆς Παναγίας'' δέν χρειάζονται σάλπιγγες διαλαλήτριες.Τό πνεύμα καί τό ἧθος ὁδηγεῖ τό Ὂρος καί διαβρέχει τόν κόσμον.              

Ἀρχιμανδρίτου ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΥ ΣΙΜΩΝΟΠΕΤΡΙΤΟΥ

ΣΙΜΩΝΟΠΕΤΡΑ-ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

ΕΤΒΑ-1991

ΤΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΗΡΙΑ

Μοῦ εἶπε:
ὃλη τή νύχτα χθές ἀγγελοκρούσματα.
Ὃλη τή νύχτα στό παράθυρό μου λέξεις-ἀγγελοπετριές.
Μοῦ εἶπε μαζί γράφουμε τώρα.
Ἐγώ χτυπῶ τά πλῆκτρα.Αὐτοί ὑπαγορεύουν.
Ὃμως βαθύτερα μέ τά ὀστά μου
θά ταιριάξω τά σανσκριτικά τοῦ παραδείσου
Μέ τά ὀστά μου:αὐτό τό ἂγαλμα πού μοῦ ἀντιστοιχεῖ.

Ὁ θάνατος θέλει δέ θέλει θά τραβήξει
τίς λινάτσες τῆς σάρκας.Θέλει δέ θέλει
θά κάμει τ' ἀποκαλυπτήρια.

Μανόλης Πρατικάκης-ΤΑ ΔΥΣΕΥΡΕΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ,
Λεπτομέρειες ἀπό τή ζωή καί τό θάνατο τοῦ ποιητῆ Νίκου Καροῦζου

ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ

Μεταδίδει ἓνα βαρύ αἲσθημα θανάτου.Βάρος καί ὑλικότητα στό χρῶμα.Μέ συνέπεια ἠθική.Μαρτυρία πορείας μέσα στήν ὓλη.Ἀρνιέται κάθε πνεῦμα ἒξω ἀπό τό πράγμα,μή πραγματικό.Πουθενά δέν ἒχει οὐρανό,δημιουργό ἂνεμο,ἀναπνοή,ἀνάσα.Σκληρότητα σέ σημεῖο πού νά καταντάει ἀπάνθρωπη.Ἒλεγχος βαθύς,ἐξονυχιστική ἀνάλυση τοῦ αἰσθητοῦ.Εἰρωνεύεται τό φαινόμενο,τίς ὁμορφιές,τίς αἰσθησιακές γραμμές τοῦ σώματος,τή σάρκα.Βλέπει τό σῶμα σά σκελετό.Ἀπορεῖ τἰ εἶναι ἡ ζωή καί ἀμφιβάλει.Ἀπορία ἑνός πού τόν ἂγγισε ὁ θάνατος.

Ν.Γ.ΠΕΝΤΖΙΚΗΣ,ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ

 ΝΙΚΟΥ ΧΑΤΖΗΚΥΡΙΑΚΟΥ-ΓΚΙΚΑ,ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΚΟΧΛΙΑΣ,ΤΕΥΧΟΣ 14

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ

Τό ὑπέρλαμπρο γεγονός  πού συγχωρεῖ ὃλες τίς ἀντιφάσεις.

Ν.Γ.ΠΕΝΤΖΙΚΗΣ

ΥΛΙΚΟ ΦΡΑΓΜΟ ΣΤΟ ΚΑΘΑΡΟ ΦΩΣ

Γιά τήν ἀναγέννηση τοῦ ἑαυτοῦ μας καί γενικά κάθε ἀνθρώπου,εἶναι ἀπαραίτητο νά ἀποσπασθοῦμε γιά κάποιο διάστημα ἀπό τίς ἐκκωφαντικές κραυγές τῆς πάλης τῶν παθῶν,κί ἒτσι μακρυά ἀπό ὃλα αὐτά νά ἀφιερώσουμε τίς ελεύθερες ὧρες στήν προσευχή,ἀποφεύγοντας μέ τόν τρόπο αὐτό τήν συμμετοχή στήν ''καταχθόνια συναυλία''.Μπροστά μας τίθεται ἓνας ἃγιος σκοπός,το γνωρίζουμε.Ἡ ὁδός ὃμως πρός τήν ποθούμενη εὐλογία περνᾶ μέσα ἀπό ἀκανθώδεις θάμνους πυκνόφυτου δάσους.Δέν θά ἀποφύγουμε τόν σπαρακτικό πόνο ἀπό τίς ματωμένες πληγές πού εἶναι διάσπαρτες σέ ὁλόκληρο τό σῶμα τῆς ζωῆς μας.Τό εὒθραυστο καί εὐάλωτο σῶμα μας,πάσχοντας ἀπό ὑπερβολικό κόπο,μπορεῖ νά ἀποσπάσει τόν νοῦ μας ἀπό τήν θεωρία τῶν αἰωνίων ἀξιῶν,ἡ προσευχή ὃμως πάλι ἐνισχυμένη εἶναι ἱκανή νά διεισδύσει διά μέσου τοῦ ὑλικοῦ φραγμοῦ στό καθαρό φῶς.

ΑΡΧ.ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ ΣΑΧΑΡΩΦ

ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΕΦΥΡΑ

Υπάρχει γέφυρα

ράμφος φωτός

σε αλληλέγγυα

σχισμή

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Ἂν ὁ πολιτισμός δέ φαίνεται σέ ὃλα ὃσα κάνουμε 

τότε δέν εἲμαστε πολιτισμένοι.

Ζήσιμος Λορεντζάτος