Προσπαθῶ νὰ φανταστῶ πὼς δὲν εἶμαι ἐγὼ ὃταν ὑποφέρω.Πὼς ὁ πόνος εἶναι ἓνα δύσκολο ταξίδι,μιὰ περιπέτεια ποὺ πρέπει νὰ περάσω γιὰ νὰ φτάσω σ’ἓνα σημεῖο μακρινό καὶ ἀκαθόριστο,μὰ ποὺ ξέρω πὼς ὑπάρχει.Ἂλλοτε ὃταν ἢμουνα πιό νέος,κατέστρεφα τή ζωή,τἠν κομμάτιαζα ,νομίζοντας πὠς ἐξουδετέρωνα ὲτσι ἐκεῖνο ποὺ μὲ πείραζε.Μόνο τὸν ἑαυτό μου κατόρθωνα νἀ ἐξουδετερώνω μ’αὐτό τὸ σύστημα.Τώρα πιστεύω ὃτι γιά νὰ γίνει ὁτιδήποτε ἀληθινό στὴ ζωὴ χρειάζεται ἀνείπωτους κόπους.
Γ.ΣΕΦΕΡΗΣ,ΜΕΡΕΣ, 30 ΑΠΡΙΛΗ 1932
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου