Τρίτη 26 Μαΐου 2020

TETRIS

Προσηλωμένοι στην εμπερίστατη μνήμη ξαφνιάστηκαν

όταν άρχισαν να πέφτουν σώματα ανθρώπινα απ'το ταβάνι

και στοιβάζονταν καταμεσίς

στο δωμάτιο

άψυχες κούκλες

με ραμμένα ρούχα πάνω απ'τα συνθετικά εντόσθια

η κίνηση διάφανη

μέσα στην σκοτοδίνη

και έντρομος η πτώση

καθώς όταν σου αρπάζουν

στην τελευταία μπουκιά

την πρώτη σου αλήθεια.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΝΕΟΝ ΕΤΟΣ

  Όχι μόνον για τή αλήθια,       αλλά και για την ομορφιά της αλήθιας νιάζομαι. Ηλία Πετρόπουλου,Ποιήματα (Νεφέλη,1993)