ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΤΡΟΜΑΧΤΙΚΟ ΜΑΥΡΟ

Ὑπάρχει ἓνα δράμα τοῦ αἲματος ποὺ παίζεται,ἀνάμεσα στὸ φῶς καὶ στὴ θάλασσα,ἐδῶ τριγύρω μας,καὶ ποὺ λίγοι τὸ νιώθουν.Δὲν εἶναι αἰσθησιασμός,εἶναι κάτι πολύ βαθύτερο ἀπό τὴν τρεχάμενη ἐπιθυμία καὶ ἀπό τὴν τόσο ἐπίμονη,ἒστω,μυρωδιά τὴς γυναίκας ποὺ ἀποζητοὺν οἱ φυλακισμένοι.Ὑπάρχει ἓνα δράμα τοῦ αἳματος πολύ πιὸ βαθύ,πολύ πιὸ ὀργανικό(σῶμα καὶ ψυχή)ποὺ ἲσως ἀρχίζει  νὰ βλέπει ὃποιος νιώσει ὃτι πίσω ἀπό τὸ γκρίζο  καὶ τὸ  χρυσὸ ὑφάδι  τοῦ ἀττικοῦ καλοκαιριοῦ ὑπάρχει ἓνα τρομαχτικό μαῦρο,πὼς ὃλοι μας εἲμαστε παιχνίδια  αὐτοῦ τοῦ μαύρου.Οἱ ἱστορίες  ποὺ διαβάζουμε γιὰ τὶς οἰκογένειες τῶν Ἀτρειδῶν ἢ τῶν Λαβδακιδῶν δείχνουν μὲ κάποιο τρόπο αὐτό ποὺ αἰσθάνομαι.Ἡ ἀττική τραγωδία,ὑψηλότατη ποιητική εἰκόνα αὐτοῦ τοῦ κλειστοῦ κόσμου ποὺ ὁλοένα  ἀγωνίζεται νὰ ζήσει καὶ ν'ἀνασάνει στὴ στενή χρυσή λουρίδα,ἐν-τῶ-μεταξύ,χωρίς ἐλπίδα νὰ σωθεῖ ἀπό τὸν καταποντισμό.Αὐτό κάνει τὴν ἀνθρωπιά της.

ΣΕΦΕΡΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ,ΜΕΡΕΣ 17.06.1946