ΣΚΑΛΑ

 Τούτος ο κόσμος μοιάζει

με σκάλα.

Κάθε σκαλί της

όταν τ' ανέβεις

 χαλιεται  πέφτει.

|Με τι μοιάζει τούτος ο κόσμος|

Νίκος Καρούζος

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΗ Η ΟΡΑΣΗ

 Πόσο μεγάλο το φεγγάρι απόψε.

Σε λίγο η όραση δεν θα είναι αρκετή

Όλη η πρύμη στεφανωμένη απ' το λιόγερμα

Πολλά μικρά φανάρια καρφωμένα ενδιάμεσα και πάνω στα γκρίζα σώματα των πλοιων

Στα κρενια πάνω στα ρελια της μπουμας σε σειρά τα θαλασσοπούλια 

Ανάβουν οι προβολείς

Σκέδαση του φωτός στην απόλυτη σιωπή του ουρανού

Κύριε σώσε με

Δεν είναι αρκετή η όραση για την ομορφιά που μου'χεις χαρισάμενη

ΕΥΦΡΑΥΣΤΗ ΣΑΡΚΑ

 Στέκομαι για λίγο.Ησυχια.Το Κύκνος παιρνει πετρέλαια κοντά σε μας.Ακουγεται μεσοστροφη ΜΕΚ.Το φως του φεγγαριού πλημμυρίζει το νερό με ένα απαλό στραφταλισμα.Η δύση έχει συμβει πίσω μας στα βουνά. Εύθραυστη σάρκα.

ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΝΕΟΥ ΕΤΟΥΣ

 Το ζητούμενο την νέα χρονιά, είναι να ζήσουμε το πένθος καθαρό, απαλλαγμένο από οποιαδήποτε απελπισία, δειλία ή απέχθεια για το απτό γεγονός της ύπαρξης.

Να είμαστε πρόθυμοι να πεθαίνουμε κάθε στιγμή και αυτό να αναγεννά και να δυναμώνει μέσα μας την ελπίδα-την αχόρταγη πείνα για την ζωή.Αμην.

ΑΡΓΥΡΟ ΦΩΣ

 Αργυρό φως που περιπτυσεται τους νευρώνες του κήτους

ΣΥΡΡΊΚΝΩΣΗ

 Τούτη την ώρα  συρρικνώνεται η ύπαρξη, κάτω απ'το βάρος τόσης θλίψης.

ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ

 Ο κόσμος δοκιμάζει,στην εποχή μας,να δεί κατά πόσο μπορεί να παραμείνει πολιτισμένος χωρίς τον Χριστιανισμό.Το πείραμα αυτό θα αποτύχει.εμεις όμως πρέπει να παραμείνουμε υπομονετικοί ως την κατάρρευση του και ν'αξιοποιουμε τον χρόνο: πρέπει νά διατηρούμε την Πίστη ζωντανή μέσα στους σκοτεινούς αιώνες που έρχονται,να προσβλέπουμε στην ανανέωση καί την ανοικοδόμηση του πολιτισμού και στην σωτηρία του από την αυτοκτονία.

T.S.Eliot,Selected Essays 1917-1932,"Thoughts after Lambeth"Harcourt 1932(μετάφραση Αντη Ροδίτη) 

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΘΆΝΑΤΟΣ

Τι είναι θάνατος;

"Ο θάνατος είναι φόβος

δεν είναι θάνατος"

Ν.Καρουζος.

(Περιοδικό η Λέξη)
 

ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ

 

Δεν θέλω νά πῶ ὃτι άλογάριαστα στέλνει ὁ Θεός τίς ζημιές,ἀλλά ὃτι ὁποιαδήποτε ζημιά,εἶναι ἀνεπαρκής,ἂντικρυς στό μέγεθος τοῦ θραύσαντος τίς πύλες τοῦ Ἃδη ζωηφόρου Σταυροῦ.

Ν.Γ.Πεντζίκη,Ομιλήματα,σπόγγος και λόγος-Εκδόσεις Ακρίτα

-

 

ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΙΜΗΜΑ

 

Ήμουν μόνος στο φυλάκιο.Δεν είχα ασφάλεια,έννοιωθα πως κάθε ώρα κινδυνεύω από αόρατα πυρά.Παγωνιά.Γύρω ήταν αδύνατον να δω από καποια μέτρα μακρυα.Υπήρχε πυκνή ομίχλη.

Ήταν στον όρχο;Ήταν στα ΤΟΛ;

Ένοιωθα μόνος.

Μονάχα μια βεβαιότητα,παράξενα στεριωμένη μέσα μου:

Να φυλάω τον τόπο,χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις και με κάθε τίμημα.   

 

 

ΑΙΘΑΛΗ

 Μυθεύματα είμαστε

πολιορκημένα απ' την ίδια μας την ύπαρξη

δεν διεκδικούμε ζωή 

δεν έχουμε την δύναμη να πούμε 

ως εδώ

μας θερμαίνει η αιθάλη απ' τα προώρως

χαμένα οράματα

Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΦΑΓΗ ΣΤΟ ΥΠΕΡΩΟ

 

Το αίμα χύνεται πάντα στον ενεστώτα

Γιάννης Στίγκας

Τα ίχνη απ’ τις σταγόνες

Διασκορπισμένα

Πάνω στα πλακάκια και πάνω στους αρμούς

Απ’ το ταβάνι;

Απ’ το υπερώο του υπογείου;

Από πιό ύψος προκλήθηκε

Τούτη η μεγάλη

Σφαγή;