ΠΛΟΚΑΜΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΑΓΚΑΛΙΣΜΟ

Πλοκάμια
στον εναγκαλισμό
του θανάτου
έριξα νερό
και στάχτη
στο κύμα
που με πέρνει

ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΩΝ ΑΒΥΣΣΩΝ

--Στα φρενοκομεία
οι ηλίθιοι
και οι αγαθιάρηδες--

Να μην υπάρχουν μάρτυρες
της εύθραυστης φυσικής ύπαρξης
μάρτυρες των αβύσσων

παχυλή βεβαιότητα ενός
ατέλειωτου χρόνου

keep smile

η φλυαρία των νεκρών
μας προσβάλλει όλους

Η ΤΡΙΤΗ ΚΑΛΗΜΕΡΑ

Πότε η μνήμη σου αστραποβολεί
στο μονότροπο πρωινό μου κωφεύοντας
με ατροφικά άκρα
γλώσσα
ανόητη
και όραση μεθυσμένου
αναγνωρίζω:
Η ισορροπία σου
σύμπαντος που ακροβατεί.
Η δεύτερη καλημέρα στον πόθο
Υπάρχει και τρίτη:
Στον κατακερματισμό.

27.02.08 

Στον Ν.Γ.Πεντζίκη

ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΑ ΣΤΟΥΣ ΓΚΡΕΜΟΥΣ

Οδύνη

και λογισμοί που ρέουν ακατάσχετα

στους γκρεμούς

3 το ξημέρωμα μόλις τελείωσε το bunker

ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

/όταν η πρωινή δρόσος

του Κυρίου μάζεψε δυνάμεις

για  τ’  αδέσποτα της πόλης

ΔΕΙΛΙΝΟ

|Δειλινό|Augusta|

ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΙ ΘΛΙΨΕΩΝ

Ίσως έχουμε ηττηθεί

ολοκληρωτικά/

στα άνθη

η θλίψη των χρωμάτων/

καρδιές λιμαίνονται

την αδιόρατη πλευρά

ΑΠΟΝΕΡΑ ΑΛΛΩΝ ΑΦΙΞΕΩΝ

                    ~

Τα συντρίμματα που δεχόμαστε

                          δεν είναι από δώ 
                          είναι απόνερα άλλων αφίξεων 
                          ανοίγει θησαυρός 
                          στην στιγμιαία αδράνειά του

σώματος

τελείται χαρά

-αμυδρώς-

στη συγκίνηση των κινήσεων

καθώς βούτηξαν

~άχραντο λευκό~

για τροφή

στους καθρέφτες τ’ ουρανού

                   ~