ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ

Ἐξαρθρώνονται οἱ πέτρες,

και τό σίδερο καταλύεται.

Ἐρημώνουνε οἱ κορφές ἀπ'τά κάστρα πού ἀφανίζονται,

ἀλλά τό χτισμένο φῶς,δέν ξεχτίζεται

ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ

ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ

ΤΡΙΑ ΦΥΛΛΑ,1981

ΤΑ ΠΕΛΜΑΤΑ

Ἢ εἶναι κραυγές μέσα στον ὓπνο

George Trakl

τα πέλματα

την αναίδεια της σάρκας
θα πνίξουν

όταν πάψει η συρρίκνωση των φωνών

και περάσουν όλοι οι ντελάληδες

καταμεσής της πλατείας

ΠΕΡΙΣΣΕΙΑ ΑΙΝΙΓΜΑΤΩΝ

Κύρτωσαν
δεν ακούγονται πλέον
ούτε στην  μανία των ανέμων
καθώς ξεχαρβαλώνουν  
τον διώροφο στεναγμό
κόβοντας τον στα τρία
και μοιράζοντας σε κάθε όροφο
τις πληγές

υπάρχει και περίσσεμα

ΚΡΥΒΕΙ Η ΕΚΔΟΧΗ

Ίσως μια άλλη 
εκδοχή
κρύβει

σιγά σιγά
ρέει η ιστορία

ΜΙΑ ΜΕΙΛΙΧΙΑ ΦΛΟΓΑ

Ὁ Θεός,μιὰ μειλίχια φλόγα,
μίλησε στὴν καρδιά του:
Ὧ ἂνθρωπε!

GEORGE TRAKL
ΠΟΙΗΜΑΤΑ,ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΘΑΝΑΣΗΣ ΛΑΜΠΡΟΥ,ΠΕΡΙΣΠΩΜΕΝΗ 2014

ΣΚΙΑΣ ΑΣΘΕΝΕΣΤΕΡΑ

Οὐκ ἔστι,φησί τις,οὐκ ἔστι τήν ἐνεστῶσαν ἡμέραν εὐσεβῶς διεξελθεῖν,

εἰμή αὐτήν  ἐσχάτην παντός τοῦ βίου λογίσηται.

Καί θαῦμα ὄντως,πῶς καί Ἕλληνες τοιοῦτον τι ἐφθέγξαντο,

επεί καί φιλοσοφίαν τοῦτο εἶναι ὁρίζονται,μελέτην θανάτου.

Ἁγ.Ἰωάννου τῆς Κλίμακος,Λόγος ΣΤ'

κς',Περί  μνήμης θανάτου

Το ΟΚΤΑΣΕΛΙΔΟ τοῦ Μπιλιέτου

τχ. 17 Ἀπρίλιος-Ἰούνιος 1998

ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ

                                                      Αργά κατανοούμε

διογκώνει η ανεπάρκεια
το ίδιο και η φθορά
στρίβει χωρίς σύνεση
το τεράστιο
οξύστομο γέλιο
συναντά
το μονοπάτι των δακρύων
πετρωμένο στην έξοδο της όρασης

ΜΥΣΤΙΚΑ ΑΝΟΙΞΗΣ

Λοιπόν
οι αισθήσεις κραδαίνουν
θηριώδη μυστικά
ολόκληρη άνοιξη πεινασμένη 
δειλιάζει μπροστά τους

ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ

Στήν οἰκουμένη γράφω γράμμα
-ποτὲ δὲν ἒλαβα δικό της-,
τ'ἁπλὰ ποὺ ἡ Φύση μοῦ'πε νέα,
ἡ τρυφερὴ Μεγαλειότης.

Τὸ μήνυμα θὰ παραλάβουν
χέρια σ'ἐμένα ἀμυδρά
χάριν Ἐκείνης,κρίνετέ με,
συμπατριῶτες,τρυφερά.

EMILY DICKINSON

από ΤΟ ΜΕΓΑ ΥΔΩΡ,,Μετάφραση Διονύση Καψάλη

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ

ΑΠΟΡΘΗΤΕΣ ΚΟΙΝΟΤΟΠΙΕΣ

Διάκοσμος
άκοσμου λύπης
καθώς προς τις απόρθητες
κοινοτοπίες
το πλησίασμα
τα λόγια μαραίνονται
σβήνουν οι άνανδρες επικύψεις
βαραίνει το σφοδρό δειλινό
στο έρμο το κύμα

ΠΤΩΣΗ

Μηδέ 
πίπτων 
ὑποχώρει 
τοῦ σκάμματος.

Κλίμαξ,Λόγος Δ΄,ξα΄

ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΣ ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΜΕΣΑ ΜΑΣ

Ὑπάρχει
 ἕνας  καθρέφτης 
μέσα μας,
εἶναι ὁ ἣλιος

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΡΑΝΤΑΡΗΣ

ΑΥΡΙΟ ΠΑΛΙ

Αύριο πάλι.Είναι ενδιαφέρον πώς αποχαιρετιόμαστε  κάθε μέρα από τη ζωή μας,λέμε και ακούμε,αύριο πάλι ,και μοιραία  μια απ'αυτές τις μέρες θα είναι η τελευταία για κάποιον,ή δεν θα υπάρχει πια αυτός στον οποίο το είπαμε,ή δεν θα  υπάρχουμε εμείς που το είπαμε.Θα δούμε αν στο σημερινό αύριο,αυτό που συνήθως λέμε επόμενη μέρα,όταν θα συναντηθούμε ξανά,θα είμαστε σε θέση να καταλάβουμε πόσο εξαιρετικό,πόσο θαυματουργό είναι να έχουμε πει αύριο πάλι και να βλέπουμε να εκπληρώνεται με βεβαιότητα κάτι που υπήρχε απλώς προβληματική πιθανότητα.

ΖΟΖΕ ΣΑΡΑΜΑΓΚΟΥ,ΠΕΡΙ ΦΩΤΙΣΕΩΣ  

ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΑΣ

Δέν πνίγεσαι μόνο στα κύματα.

Εἶναι πολλοί οἱ προορισμοί

πνιγμοῦ τῶν ναυαγῶν.

Ἕνας πνίγεται στο λόγο

ἄλλος στά ὄνειρα

ἄλλος στον ποταμό τῶν αναφιλητῶν.

Ὁ τραγικότερος πνιγμός

εἶναι μέσα στη σιωπή τοῦ Θεοῦ.

ΜΑΤΘΑΙΟΣ ΜΟΥΝΤΕΣ

ΠΕΡΙΚΛΕΙΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

                      ΧΡΙΣΤΟΣ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΑΚΗΣ

               ΞΕΝΟΣ ΕΙΜΙ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

 ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΥΠΩΘΗΤΩ, 2002

Τώρα ποὺ ὅλα τέλειωσαν θυμήσου

γιατὶ μόνο ἡ μνήμη σοῦ μένει

καὶ ἀτένισε  πάλι τὴν περίκλειστη θάλασσα

ἀπὸ τὴ μνήμη ἂλλο νόμισμα δὲν ἒχεις

γιὰ νὰ περάσεις ἀπέναντι.

LUCCA

ΣΧΕΤΙΚΟΤΗΤΑ

Πηγαίνουμε σε κόσμους
μεγάλης πυκνότητας
που εκτείνονται μακρυά
ως την βαθιά νεότητα
εκεί ο χρόνος βαρύς 
εγκλωβίζει κάθε υλικό
που αιωρείται:
προηγούμενων παραστάσεων 
αποκόμματα
λεπτότατα υλικά στερεάς ύλης
 των πιο αντιφατικών υλικών
μιας παλαιότερης
ζωής.

ΚΙΒΩΤΟΣ-ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ

Μέσα στὶς κρίσιμες ὧρες ποὺ περνᾶ ὁ κόσμος,ὃλοι ὃσοι πιστεύουν στὸ ὂνομα τοῦ Χριστοῦ,πρέπει νὰ σταθοῦν καλῶς.Νὰ θέσουν τὸ φῶς πάνω στὴ λυχνία.Νὰ μαρτυρήσουν τὴν ἀλήθεια,τὴν ὁδό καὶ τὴ ζωὴ ποὺ εἶναι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ.Καὶ τὸ φῶς αὐτὸ δὲν ὑπάρχει πουθενὰ ἀλλοῦ ἄπλετο καὶ καθαρὸ καὶ πλούσιο,ὃσο μέσα σὴν Ὀρθοδοξία.

ΔΕΔΕΜΕΝΟΙ Τῼ ΠΝΕΥΜΑΤΙ,ΚΙΒΩΤΟΣ,ΠΡΩΤΟ ΦΥΛΛΟ,ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 1952

ΑΝΟΙΓΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΟΤΗΤΑ

Τη νύχτα ανοίγομαι σε ολότητα

είναι η απώλεια;

όσο να πείς

η απουσία συνηθισμένων πραγμάτων

αφήνει ρωγμές

φαγωματιά στην στίλβη

του φωτός

ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΔΙΚΙΑ ΣΤΗ ΓΗ

Κάθε φορά πού γίνεται ἀδικία στή Γῆ,

στούς Οὐρανούς ὁ θόρυβος εἶναι μεγάλος.

Ἐκεῖ χαμογελώντας ἐρωτᾶ ὁ Ἀρχἀγγελος

πρός τί τό ξάφνιασμα.Τοῦ ἀπαντοῦν ἀπ'τό τάγμα:

"Τά τύμπανά μας ὑποφέρουν,δε μποροῦν

τό θόρυβο ν'αντέξουν..." "Ὧ παιδιά",

ἡ φωνή τους λέει τοῦ Ἀρχαγγέλου,

"θά ἦταν ἄδικο νά φράζαμε τό δρόμο

σ'αὐτά πού ὑπάρχουν,ἔτσι πρέπει,ἀλίμονο".

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

Η ΑΓΝΟΙΑ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

ΙΚΑΡΟΣ,1967