FATA MORGANA

Η ΘΗΡΙΩΔΗΣ ΑΔΡΑΝΕΙΑ

Θα σκύψουν οι ήρωες το κεφάλι

δεν θα πουν τίποτα

για την απραγία μας

η παρουσία τους θα πυρακτώνει το μέταλλο των πόνων

στον δρόμο λίγοι μικροί

ανθόκηποι θα οδηγούν την ανάλαφρη σκιά τους

και καθώς οι άκρες των δακτύλων θα ακουμπούν

την ανεξίτηλη εικόνα

το ραγισμένο προσωπείο

θα πέσει με πάταγο

τότε θα αντικρίσουμε την μορφή τους

χωρίς την  αιδώ των αριθμών

και το βλέμμα τους θα μας κρίνει

με περισσότερη συγκατάβαση.

ΙΚΕΤΗΡΙΑ ΚΡΑΥΓΗ

Ικετήριος κραυγή χρονίζουσα
μέσα σε ιλύ απογνώσεως
Υπομένω
κάπου η ύλη βουλιάζει
ή,τί είναι ύλη;
ένα καπρίτσιο του χώρου ίσως;
εκεί που μια ολόκληρη ανθρωπότητα
χτίζει πολιτισμό και αλαζονεία

ΤΑ ΑΔΙΑΒΡΟΧΑ ΣΥΝΟΡΑ

Η έμπονη γύμνωση

Παμφώτιδα περιδιάβαση

      στην κάμψη των σκιών

Πλαγιάζοντας με τον πανάρχαιο κροκόδειλο
διέσχισα την ενηλικίωση στα ποδοβολητά

που όλη νύχτα παραμέριζαν

τα αδιάβροχα σύνορα. 

ΕΝ ΟΛΙΓΟΙΣ

Φαίνεται τελικά πως η ποίηση

είναι η ευγενέστερη μορφή αποτυχίας

που μας μεταθέτει σχεδόν μεροληπτικά

σ'εκείνη την απέραντη ελευθερία

του εν ζωή ναυαγημένου.

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ

ΕΝΤΥΠΩΣΗ

Αχ ναι!πετούσαν έρημα των πουλιών τα σμήνη

κι όταν αποχάθηκαν

η καθαρότητα τ 'ουρανού δεν κηλιδώθηκε

απο ίχνη.

Να παγιδεύεις το αόρατο στην ορατότητα.

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ

ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ ΔΕΣΜΙΟΙ

Το προσωπείο

 

και η δύναμη κονιορτός

που σκέπαζε η αλμύρα

επομένη του ταξιδιού

αγκύλωνε τις αντιστάσεις του ονείρου

παρασύροντας άχρηστα πλέον

 αντικείμενα στο διάβα του

με την δυσνόητη παρηγοριά

και την ελπίδα  

δεινώς

και αμετάκλητα

δέσμιων  

ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΑΝΑΚΩΧΗ

Έκανα να φύγω
μα το κουρέλι που έσερνα
πιάστηκε στην πόρτα
δεν είχα δύναμη να πάρω ένα τσεκούρι
ή έστω με μια απόχη 
να πετάξω τα νεκρά συναισθήματα

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ

Θα υπάρξει μια μέρα

ένα πρωινό

και θα έχουμε μόνο

αυτό που είμαστε

Edgar Maldonado Bayley

http://trenopoiisis.blogspot.com/2017/05/edgar-maldonado-bayley.html

Η ΑΙΩΝΙΑ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ

                   1                     

                       

           στη γιορτή είναι απών             

χορεύει τις λέξεις μία μία

γιατί καμιά δεν του κάνει

θέλει να είναι προφήτης 

και είναι προφήτης

φτύνει στα μούτρα σας

την ίδια του την ύπαρξη

2

κυκλοφορεί με παπούτσια ορειβασίας

έχει κάτι κοφτερά χαλίκια η πόλη

ανυπόδητη η τρέλα του

3

εκμηδενίζεται

αλλά αυτή η εκμηδένιση είναι ζωηφόρα

εάν το επιδιώξει

4

γνωρίζει την μέθοδο

που θεραπεύει την μερική

ανυπαρξία

δεν παραθέτει βιβλιογραφία

για να τον νοιώθετε επαρκή

5

εργάζεται ποιήση 

ως τη διεργασία για να βγεί

κάποτε γυμνός στο δρόμο

αυτή είναι και η μοναδική φιλοδοξία του ποιητή

στην γύμνωση

προυποτίθεται η μύηση

6

το πολύ,του είναι λιγοστό

το λιγοστό τον τρέφει

στο τίποτα αναπαύεται

7

έγινε ποιητής στα 17 του

χωρίς καν να το θέλει

ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΣΩΠΟΥ

τις ωφέλεια εν τω αίματί μου,

εν τω καταβαίνειν με εις διαφθοράν;

(ψαλμου 29)

Είχαν κλείσει όλες τις πόρτες ερμητικά,
κάτι σκυλιά τριγύριζαν απ'έξω πεινασμένα,
είχαν φύγει όλοι,
μα αν έρχονταν κάποιος λίγο νωρίτερα
θα έβρισκε όλα τα φώτα ανοιχτά
κορμιά να λικνίζονται
στον ήχο των οργάνων 
και τα πρόσωπα όλα κολλημένα
ανάποδα,έτσι ώστε κανένα του άλλου το πρόσωπο 
να μην μπορεί να δει.