Δευτέρα 15 Αυγούστου 2016
Δευτέρα 1 Αυγούστου 2016
ΤΟ ΕΠΙΘΑΝΑΤΙΟ ΝΟΣΗΜΑ
Κάποιοι μαζεύονταν το σούρουπο στην πρύμνη
όταν ο ήλιος βουτούσε το αναίμακτο σώμα του
πέρα στο κύμα
και αντιδρούσαν παράξενα
βλέποντας τα όνειρα του ταξιδιού να σκορπίζουν
πίσω απ’τις σκιές
«κάποτε θα συναντηθούμε εκεί που δεν θα υπάρχει σκοτάδι»
είπε κάποιος
μα δεν τον άκουσε κανείς μές΄την απόκρυμνη σιωπή.
Τετάρτη 20 Ιουλίου 2016
Σάββατο 16 Ιουλίου 2016
Κυριακή 10 Ιουλίου 2016
Πέμπτη 7 Ιουλίου 2016
Σάββατο 2 Ιουλίου 2016
Δευτέρα 20 Ιουνίου 2016
ΚΑΘΩΣ ΤΟ ΣΩΜΑ
Φεγγοβόλος μέσ’την ατάραχη θλίψη, ο ποιητής γυρνοβολάει τις νύχτες, όπως
άλλωστε και όλοι οι προφήτες του καιρού του, κάτω απ’τ’άστρα και τη σιωπή, τη
σιωπή που συσσωρεύει σε τρομαχτική ένταση, όλους τους ήχους του κόσμου. Και
όταν αντικρίζει τα άνθη προσπερνά την
απόγνωση, το καιόμενο αυτό θυμιατήρι της ύπαρξης, για να πει «χρώματα είμαστε, τίποτα πιότερο» και
ύστερα «καθώς το σώμα μένει μόνο του φευγατίζοντας την επικατάρατη
συνείδηση», γνωρίζει την λεπίδα του κενού και ουρλιάζει. Τριγύρω το
αδίσταχτο σύμπαν και ο Χρόνος ο μέγας αρχιστράτηγος του θανάτου. Και γίνεται
ένας «αυξανόμενος νεκρός»… Μα η μητέρα εκκλησία τον εφοδιάζει με άλλη
όραση, την στιγμή ακριβώς που ανοίγει ο τάφος για να γίνει ένας νεκρός τότε
έρχεται και τον αρπάζει στις αγκάλες του ο Θεός.
Σάββατο 18 Ιουνίου 2016
ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΜΕΙΝΑΜΕ
Εμείς που μείναμε στο
χώμα το σκληρό
Για τους νεκρούς
θ’ανάψουμε λιβάνι
Κι όταν χαθεί μακριά
το καραβάνι
Του χάρου του μεγάλου
Πεχλιβάνη
Στη μνήμη τους θα
στήσουμε χορό.
Εμείς που μείναμε θα
τρώμε το πρωί
Μια φέτα από του ήλιου
το καρβέλι
Μέλι χρυσό σ’ατρύγητο
κουβέλι
Και δίχως πια του
φόβου το τριβέλι
Μπροστά θα προχωράμε
στη ζωή.
Εμείς που μείναμε θα
βγούμε μια βραδιά
Στην ερημιά να
σπείρουμε χορτάρι
Και πριν για πάντα η
νύχτα να μας πάρει
Θα κάνουμε τη γη προσκυνητάρι
Και κούνια για τ’αγέννητα παιδιά.
ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΤΣΟΣ
Τετάρτη 15 Ιουνίου 2016
Σάββατο 4 Ιουνίου 2016
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
ΟΙ ΧΑΡΑΔΡΕΣ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ
Σαν ήρθε η άνοιξη βάλανε οι άνθρωποι σε σιγαση τους ηχους και απ' τις εικόνες κράτησαν ότι τους έδενε με τη φύση όταν ήταν παιδιά: Τ...
-
Ὑπάρχουν ἂνθρωποι ποὺ «θεωροῦν» ὃτι ὁ ποιητὴς ἒχει φαντασία,εἶναι δηλαδή ἑνα σύννεφο ποὺ πιπαλᾶ πάνω σ’ἓνα ἂλλο σύννεφο.Ἡ ἀλήθεια εἶναι ...
-
Αἱ μὲν ἐντολαὶ τοῦ Κυρίου διδάσκουσιν ἠμᾶς τοῖς μέσοις εὐλόγως χρήσασθαι πράγμασιν.Ἡ δὲ εὒλογος τῶν μεσῶν χρῆσης τὴν τῆς ψυχῆς καθαίρει...