Τετάρτη 15 Ιουνίου 2016
Σάββατο 4 Ιουνίου 2016
Τετάρτη 1 Ιουνίου 2016
ΑΚΡΩΡΕΙΑ ΩΚΕΑΝΕΙΟΣ
στον στενό χώρο που του έλαχε να ζεί
στον ωκεανό
στην ακρώρεια εκείνη του
φόβου στέκεται
κοιτώντας
κοιτώντας τον μέσα του άνθρωπο
που ίσταται στο κενό
τρόμος ενώπιον του χάους
κάθε πλάνη
ότι θάπτεται
ότι φεύγει
ότι έχει αρχή και θα έχει τέλος
οικειοποιείται
με τρόπο να αποφύγει το χάος
αγκαλιάζει την γνώμη του
ότι πιστεύει
ότι ζει
ότι είναι αναφαίρετο κτήμα
της βουλήσεώς του
όλα αυτά τα ψέματα
και τα πλάνα
που φεύγουν και αλλάζουν
όπως αλλάζει τον άνεμο
κάποιος ανεμοστρόβιλος
στον ωκεανό
στην ακρώρεια εκείνη του φόβου
ίσταται
ο ξένος
Σάββατο 21 Μαΐου 2016
Τετάρτη 18 Μαΐου 2016
ΕΥΡΥΧΩΡΙΑ
Δεν είμαι πια εκείνος,γίνομαι
Απ’την αρχή,ετοιμάζω τη γέννησή μου.
Ήμουνα χαμένος και βρέθηκα,
Σήκωσα το σώμα και πορεύτηκα.
Έμαθα να βλέπω και να κινούμαι,
Έμαθα να’μαι και να υπάρχω.
Μην ήμουνα τάχα και πριν,μη θάμαι
Και μετά,μες στον ακίνητο άπειρο χρόνο;
Μην είμαι πιότερο από σκιά το σώμα που την κάνει
Και τηνε ρίχνει πίσω του μες στο σκοτάδι;
Μην είμαι το φως που πέφτει και γεννά
Σκιά και σώμα και καθρεφτισμό;
Μην είμαι πιότερο από πρόσωπο είδωλο
Και καθρεφτίζομαι,γνωρίζω τον εαυτό μου,
Εκεί που όλα υπάρχουν είναι λαμπρά,
σπιθοβολούν μες στη βαθειά συνείδηση;
Κλείνω τα μάτια,γίνεται νύχτα,
Κινούμαι,κινείται η γη.
Τα’άστρα υποπτεύομαι πως έχουν το δικό μου φως.
ΓΙΩΡΓΟΣ
ΘΕΜΕΛΗΣ
Τρίτη 17 Μαΐου 2016
Η ΘΛΙΨΙΣ ΤΟΥ ΠΕΛΑΓΟΥ
Μόνον ένα κομμάτι ουρανού
κι η γης άφαντη
Το πέλαγος μακρύτερα
Κι η αύρα του ωκεανού
τριγύρω
Μόνον ένα κομμάτι ουρανού
Κατρακυλάει ο βράχος
Και συθέμελα
η ύπαρξη στενάζει
Μόνον ένα κομμάτι ουρανού
στην μοναξιά αντίβαρο
Η θλίψις του πελάγους
πέρα μακρυά
Κι η αύρα του ωκεανού
τριγύρω…
Σάββατο 7 Μαΐου 2016
Παρασκευή 6 Μαΐου 2016
Δευτέρα 25 Απριλίου 2016
Πέρασμα από Εσμεράλδα
Πρέπει να έχουμε
τα μάτια μας ανοιχτά
Θα μας ζητηθεί προορισμός,
Και διεύθυνση.
Μα μέσα στην οχλοβοή,
Ποιος θα θυμάται
τις αντιξοότητες της νιότης του
Και τον δυσεπίλυτο ήχο
του χρόνου τα μεσάνυχτα.
Γι’αυτό
από τώρα πρέπει να
ασκηθούμε
στην παρατήρηση του ορίζοντα
Και στην επαχθή διέλευση
όλων των αναβολών.
Σάββατο 9 Απριλίου 2016
Κυριακή 27 Μαρτίου 2016
ΟΝΕΙΡΟ ΕΝΟΣ ΟΝΕΙΡΟΥ
Στέκομαι αντίκρυ στην ανεμοζάλη
Που δέρνει αφρολουσμένο έν' ακρογιάλι,
Και μες στο χέρι το κλειστό
Λίγη άμμο ολόχρυση κρατώ-
Τι λίγη!κι όμως πως γλιστρά μου
Μές στο βυθό,απ'τα δάχτυλά μου
Σαν τα δάκρυά μου-τα δάκρυά μου!
Ω Θεέ μου!ας ήταν να μπορούσα
Σφιχτότερα να την κρατούσα!
Ω Θεέ μου!ούτ' ένα μόριο μόνο
Απ' τ' άσπλαχνο το κύμα δε γλυτώνω;
Νά'ναι όσα μοιάζουμε ή θωρούμε,τάχα
Ενός ονείρου τ' όνειρο μονάχα;
Που δέρνει αφρολουσμένο έν' ακρογιάλι,
Και μες στο χέρι το κλειστό
Λίγη άμμο ολόχρυση κρατώ-
Τι λίγη!κι όμως πως γλιστρά μου
Μές στο βυθό,απ'τα δάχτυλά μου
Σαν τα δάκρυά μου-τα δάκρυά μου!
Ω Θεέ μου!ας ήταν να μπορούσα
Σφιχτότερα να την κρατούσα!
Ω Θεέ μου!ούτ' ένα μόριο μόνο
Απ' τ' άσπλαχνο το κύμα δε γλυτώνω;
Νά'ναι όσα μοιάζουμε ή θωρούμε,τάχα
Ενός ονείρου τ' όνειρο μονάχα;
ΕΔΓΑΡ ΑΛΛΑΝ ΠΟΕ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
ΑΝΑΡΡΊΧΗΣΗ
Παλεύουν οι ψυχές μεταξύ τους η ένταση του άλγους αυξάνει,δυναμώνει. Από κει που τις τσακίζει ο αέρας γέρνουν, κάποιες φαγωνονται και πέφ...
-
Ὑπάρχουν ἂνθρωποι ποὺ «θεωροῦν» ὃτι ὁ ποιητὴς ἒχει φαντασία,εἶναι δηλαδή ἑνα σύννεφο ποὺ πιπαλᾶ πάνω σ’ἓνα ἂλλο σύννεφο.Ἡ ἀλήθεια εἶναι ...
-
Αἱ μὲν ἐντολαὶ τοῦ Κυρίου διδάσκουσιν ἠμᾶς τοῖς μέσοις εὐλόγως χρήσασθαι πράγμασιν.Ἡ δὲ εὒλογος τῶν μεσῶν χρῆσης τὴν τῆς ψυχῆς καθαίρει...