Το ιδεώδες της νεωτερικότητας είναι να μετατρέψει ολόκληρη την κοινωνία σε
Σύστημα. Ο λόγος είναι ότι στο νεωτερικό φαντασιακό η μηχανή έγινε υποκατάστατο
του δούλου. Ο δυτικός άνθρωπος ποτέ δεν μπόρεσε να χειραφετηθεί από την ανάγκη του δούλου. Γι’αυτό άλλωστε και
καθιέρωσε την προσαγόρευση όλων των «κυρίων». Ταύτισε το Άτομο με τον Κύριο. Η
μετατροπή της κοινωνίας σε μηχανή φαινόταν να δίνει σάρκα και οστά στο όνειρο
του νεωτερικού ατόμου να αποκτήσει τον μηχανικό σούπερ δούλο, ο οποίος θα κάνει
όλες τις επαχθείς εργασίες. Παρά τα μυθολογούμενα για την «αθρησκευτικότητα»
του ο νεωτερικός άνθρωπος είναι βαθύτατα θρησκευτικός. Η νεωτερικότητα έχει το
ισχυρότερο και ίσως το πιο πλήρες σύστημα θρησκείας που έχει φανεί στην
ιστορία. Με βαθιά πίστη. Τεράστιο,αλλά προπαντώς,εκπληκτικού κύρους ιερατείο.Πάνδημη
δημόσια λατρεία. Το ξαναείπαμε:η νεωτερική θρησκεία είναι ο τεχνολογικός
μεσσιανισμός. Η πίστη ότι η επιστήμη και η τεχνολογία θα λύσουν όλα τα
προβλήματα και θα φέρουν στον άνθρωπο την ευτυχία.
Θεόδωρος
Ι. Ζιάκας,Πέρα από το άτομο,εκδ.ΑΡΜΟΣ,σελ.355
