ορθοδοξία

Ανήκω εκεί που δεν ανήκω

Μου ανήκει ένα ακόμα όνειρο

Δεν μου ανήκει το αύριο

Ούτε το μεθαύριο

(το σήμερα μου ξέφυγε)

Ανήκω στο μη-οικείο

Δεν ανήκω εκεί που ανήκω

ΠΑΝΔΑΙΣΙΑ ΦΩΤΟΣ

Βουβή ανατένιση στο αιματώδες  μονοπάτι του δειλινού

(Houston,USA)

ΣΤΙΓΜΕΣ

όπου κι αν βάλω πλώρη εδώ αράζω,
το σκοτάδι με χρωστάει στο φώς

Η γή στη θάλασσα,
η φουρτούνα στη γαλήνη

Ω χαρά τραυματισμένη,
μιας στιγμής χωρητικότητα
που κλονίζει αιώνες

Θυμώνει ο ήλιος,

ο ίσκιος του αλυσοδεμένος

κυνηγάει τη θάλασσα

Σ'ένα πελώριο διάστημα χύνεται το φώς
Γεμίζει οράματα γλυπτά κι είδωλα φέγγους

Υπάρχει ένα στήθος που χωράει τα πάντα

ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ "ΟΙ ΚΛΕΨΥΔΡΕΣ ΤΟΥ ΑΓΝΩΣΤΟΥ"(ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΙ-1940)

ΑΠΑΙΤΗΤΑΙ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Ζήτησε ανάσα στην διαδρομή προς τον κύβο

κενό προς όλες τις διακλαδώσεις

διεκπεραίωνε 

(αντιστάσεις και σύρματα

τακτοποιούνταν κατά βάση από την νυχτερινή βάρδια)

πρωί πρωί συμπλήρωνε ατίμωση και λίγο βελτιωτικό για καλύτερη καύση

προχωρώντας  αργά στον απέριττο διαμελισμό

κορμοστασιά των αιώνων

Αμπόρετο μου στάθηκε

να φιλέψω την μνήμη

λίγο φώς

στα σκοτεινά

και ανήλιαγα μουντρούμια

όπου 

σταγόνες 

σταγόνες

η ντροπή και ο πόνος

διαλύουν την κορμοστασιά

των αιώνων

πήρα να διακονεύω

λοιπόν

σ’όποια μου έλαχε

συμφορά

και το πικρό απόστημα

της πληγής

άφρονα 

και ασίγαστα

να ρέει

κάτω απ’τις πέτρες

όπου φυλάει

λίγο αγνάντεμα φωτός

η μοίρα

η πέτρινη

η αλόγιστη.

ω,αμπόρετα 

να στύψω 

λίγο φώς

μου στάθηκε 

και να προσφέρω 

ως δώρο

την θολωμένη 

πανοπλία.

ΑΝΤΙΞΟΟΤΗΤΕΣ ΜΠΑΡΚΟΥ

ROTTERDAM

MISISSIPI RIVER

RIO DE JANEIRO

NEW ORLEANS