Τετάρτη 20 Μαΐου 2015
Τρίτη 19 Μαΐου 2015
ΟΜΒΡΟΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ
Εκείνη τη
μέρα είχαν ανοίξει οι ουρανοί,έτρεχαν χείμαρρος όγκοι νερού ενάντια στην κίνηση
των αυτοκινήτων,είχα βγει προς άγρα ελπίδας εν πλήρη απελπισία
κατευθυνόμενος-που αλλού-στο δοκιμαστήριο και μετά για παραλαβή των
εισιτηρίων,η αναγγελία της απουσίας του γέροντος με βρήκε πάνω απ’τον τάφο του
πατρός Ιερωνύμου,όπως στο παρελθόν μια λάμψη μέσα στο σκοτάδι,κατά παράξενο
βέβαια τρόπο επιστρέφοντας με γοργά βήματα,τσαλαβουτώντας στις λιμνούλες του
δρόμου είχε μπει μέσα μου μια αίσθηση Αναστάσεως,ήμουν ξεκρέμαστος,μπροστά ύψος
δυσθεώρητο,όπως όταν πάψουν οι βεβαιότητες ανθίζει σαν αγριόχορτο μέσα στο χώμα
η παραμυθία.
Δευτέρα 18 Μαΐου 2015
Παρασκευή 15 Μαΐου 2015
Τετάρτη 13 Μαΐου 2015
ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ
Η θάλασσα
χαμογελάει στα μάκρη.
Δόντια από αφρό
χείλη από ουράνια
-Α,τι πουλάς,θολή κοπέλα,
μ'υψωμένα τα στήθια στον αγέρα;
-Πουλάω,αφέντη,το νερό
της θάλασσας-
-Α τι έχεις,μαύρο παλικάρι,
μες'το αίμα σου ανακατωμένο;
-Έχω αφέντη,το νερό
της θάλασσας-
-Αυτά τα δάκρυα τ'αρμυρά
πούθε αναβράνε ω μάνα;
-Δακρύζω αφέντη,το νερό
της θάλασσας-
-Καρδιά μου,ετούτη η πίκρα,
τρανή,πούθε γεννιέται;
-Πικρό πολύ είναι το νερό
της θάλασσας!-
Η θάλασσα
χαμογελάει στα μάκρη.
Δόντια από αφρό
χείλη από ουράνια.
ΠΟΙΗΜΑ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ
ΣΤΙΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ
ΚΑΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ
ΝΑΥΤΙΚΩΝ
Τρίτη 12 Μαΐου 2015
Κυριακή 10 Μαΐου 2015
Σάββατο 9 Μαΐου 2015
ΟΡΘΡΟΣ
Μη φοβόσαστε που ξημερώνει,
έχουμε την καλή ελπίδα στην καρδιά μας.
Άς είναι οι δρόμοι έρημοι από ανθρώπους,
θ'ακουστούν όλες οι φωνές της ημέρας.
Μην αναστενάζεις που ο μόχθος έχει πολλές ώρες,
το κάθε βάρος τ'αλαφρώνει η συντροφιά,
ένα μάτι που προβάλλει απ'την συννεφιά,
η καλή ελπίδα πώχουμε στην καρδιά.
Ακούς πως πάλλεται σαν καμπάν'από φως,
διώχνωντας τα σκοτεινά φαντάσματα,
προσκαλώντας τον εργάτη στην οικοδομή,
η καλή ελπίδα πούναι στην καρδιά.
Τρέξτε πρόθυμα με το δίχτυ της ζωής,
στη θάλασσα με τις λαχτάρες που σιωπούν,
κάτι από τον ήλιο π'αναλειώνει στα νερά,
θ'ανέβει απάνω η ελπίδα της καρδιάς.
ΣΤΙΧΟΙ ΤΟΥ ΑΝΥΠΕΡΒΛΗΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ Ν.Γ.ΠΕΝΤΖΙΚΗ(ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΑΛΑΙΟΝΤΟΛΟΓΙΚΑ,ΑΣΕ,1988)
έχουμε την καλή ελπίδα στην καρδιά μας.
Άς είναι οι δρόμοι έρημοι από ανθρώπους,
θ'ακουστούν όλες οι φωνές της ημέρας.
Μην αναστενάζεις που ο μόχθος έχει πολλές ώρες,
το κάθε βάρος τ'αλαφρώνει η συντροφιά,
ένα μάτι που προβάλλει απ'την συννεφιά,
η καλή ελπίδα πώχουμε στην καρδιά.
Ακούς πως πάλλεται σαν καμπάν'από φως,
διώχνωντας τα σκοτεινά φαντάσματα,
προσκαλώντας τον εργάτη στην οικοδομή,
η καλή ελπίδα πούναι στην καρδιά.
Τρέξτε πρόθυμα με το δίχτυ της ζωής,
στη θάλασσα με τις λαχτάρες που σιωπούν,
κάτι από τον ήλιο π'αναλειώνει στα νερά,
θ'ανέβει απάνω η ελπίδα της καρδιάς.
ΣΤΙΧΟΙ ΤΟΥ ΑΝΥΠΕΡΒΛΗΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ Ν.Γ.ΠΕΝΤΖΙΚΗ(ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΑΛΑΙΟΝΤΟΛΟΓΙΚΑ,ΑΣΕ,1988)
Πέμπτη 7 Μαΐου 2015
Δευτέρα 4 Μαΐου 2015
Κυριακή 3 Μαΐου 2015
ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ
Το μόνο πράγμα που παίρνει μαζί του πεθαίνοντας ο άνθρωπος είναι το μικρό εκείνο μέρος της περιουσίας του που ίσα ίσα δεν ενδιαφέρει κανέναν άλλο.Κάτι λίγες αισθήσεις ή στιγμές,δυο τρείς νότες κυμάτων,την ώρα που το μαλλί το παίρνει ο αέρας με τα γλυκά ψιθυρίσματα μες στο σκοτάδι,λίγες μέντες από δυό κοντά κοντά βαλμένες ανάσες,ένα τραγούδι βαρύθυμο σαν βράχος μαύρος,και το δάκρυ,το δάκρυ της μιας φοράς,το για πάντοτε.Όλα όσα μ'άλλα λόγια κάνουν την αληθινή του φωτογραφία,την καταδικασμένη να χαθεί και να μην επαναληφθεί ποτέ.
Αποδίδω μεγάλη σημασία σ'αυτό το έσχατο του εαυτού μας αντίτυπο.Που εαν συμβεί να διακρίνουμε πίσω του αφρισμένη τη θάλασσα ή λευκό το σπιτάκι,να μην προσπερνάμε,τάχατες οι ανώτεροι εμείς,παρά να γονυπετούμε και να κάνουμε το σταυρό μας με δέος.
(ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ)
Αποδίδω μεγάλη σημασία σ'αυτό το έσχατο του εαυτού μας αντίτυπο.Που εαν συμβεί να διακρίνουμε πίσω του αφρισμένη τη θάλασσα ή λευκό το σπιτάκι,να μην προσπερνάμε,τάχατες οι ανώτεροι εμείς,παρά να γονυπετούμε και να κάνουμε το σταυρό μας με δέος.
(ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ)
Σάββατο 2 Μαΐου 2015
ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ ΑΝΗΦΟΡΙΖΟΝΤΑΣ ΚΑΤΑΣΤΗΘΑ
Μόνος
μ' ένα δελτίο καιρού
μ' έναν πλήρη
οδηγό ταξιδιού
κάνεις ν' ανέβεις από τους
πρόποδες του ΑΝΑΣΤΕΝΑΓΜΟΥ
σκληρό βουνό
μ' απέριττες πλαγιές
που κλείνουν σε χαράδρα
αν δεν λιαστείς
στην απλωμένη πέτρα
θα αποκάμεις στην γρανιτένια του απόχη
και ο ύπνος θα'ρθεί
αθόρυβα πατώντας στις μύτες
σκορπώντας
το μπουκέτο των ονείρων
που τόσο πρόθυμα έφτιαξε η άνοιξη.
μ' ένα δελτίο καιρού
μ' έναν πλήρη
οδηγό ταξιδιού
κάνεις ν' ανέβεις από τους
πρόποδες του ΑΝΑΣΤΕΝΑΓΜΟΥ
σκληρό βουνό
μ' απέριττες πλαγιές
που κλείνουν σε χαράδρα
αν δεν λιαστείς
στην απλωμένη πέτρα
θα αποκάμεις στην γρανιτένια του απόχη
και ο ύπνος θα'ρθεί
αθόρυβα πατώντας στις μύτες
σκορπώντας
το μπουκέτο των ονείρων
που τόσο πρόθυμα έφτιαξε η άνοιξη.
Παρασκευή 1 Μαΐου 2015
Πέμπτη 30 Απριλίου 2015
ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ(Ν.Γ.ΠΕΝΤΖΙΚΗ)
(Λόγια ενός μονολόγου)
Πρέπει να βρούμε ένα τρόπο να επιμείνουμε στη ζωή,
να μην περιμένουμε να προσφερθεί η ευγενικιά πολιτισμένη
βοήθεια.Ψέμα είναι .Δεν μπορούμε να βασιστούμε παρά στη
δικιά μας μόνο την αρετή.Ποια όμως δύναμη απομένει
όταν το πλοίο από την κούραση έχει βυθιστεί.
Σταχτής,μαβής ουρανός πέφτει
στην πράσινη,κίτρινη θάλασσα πάνω
και η στεργιά που αποκόβει
τη φορά των κυμάτων με τον άσπρον αφρό
ούτε απόμακρα δεν φαίνεται σα σύνορο γαλάζιο.
Όταν χωρίσει η ξασπρισμένη μαβιά λωρίδα
της δεύτερης αυγής που παραδέρνουμε στο σκοτεινό στερέωμα
ελπίδα δεν απόμένει καμιά.
Όμως για τη ζωή δεν πρέπει να μιλάμε
δεν μας είναι άλλο για να διαλέξουμε
αν η ελπίδα δεν υπάρχει,η θέληση είναι η ζωή
πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να επιμείνουμε στη ζωή.
Είναι ένας ναυαγός που συλλογίζεται:Πολύ τον βασανίζει
το
ρύπος,από τα βρώμικα νερά,που πέφτει απάνω του.
(Ν.Γ.ΠΕΝΤΖΙΚΗ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΑΛΑΙΟΝΤΟΛΟΓΙΚΑ,ΑΣΕ 1988)
Δευτέρα 27 Απριλίου 2015
Παρασκευή 24 Απριλίου 2015
ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΜΕΣ'ΤΗ ΝΥΧΤΑ
Κάθε που νύχτωνε
είχα συνήθεια να τοποθετώ στο τραπέζι
τη μάσκα ως φανό
στην φτωχική παρουσία σου
και όταν στη μέση της καταιγίδας χανόσουν
έκρυβα το πρόσωπο μην αισχυνθεί ο απών.
είχα συνήθεια να τοποθετώ στο τραπέζι
τη μάσκα ως φανό
στην φτωχική παρουσία σου
και όταν στη μέση της καταιγίδας χανόσουν
έκρυβα το πρόσωπο μην αισχυνθεί ο απών.
Πέμπτη 23 Απριλίου 2015
ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ
Αν έχεις δεμένα τα όρια σου
Σφίξε στην παλάμη το απρόσβλητο κενό
Και πέρνα με βιασύνη την κεντρική είσοδο
Στόχευσε δίχως περιστροφές στο νου
Που λατρεύει την ελευθερία
Στα λασπόνερα της οιμωγής
Προσπέρασε το εμπόδιο της θύμησης και του πόνου
Αν τα όρια σου μένουν
ακόμη δεμένα
Προς επίσχεση των σειρήνων
Ο νους θα σου ανταποδώσει το θράσος.
ΛΟΓΟΙ Ν.Γ.ΠΕΝΤΖΙΚΗ
ΣΧΕΔΙΟ ΡΑΛΛΗ ΚΟΨΙΔΗ |
(Σχετικα με την ανάγνωση ιερών και κοσμικών κειμένων,συζήτηση του Γιώργου Δανιήλ με τον Ν.Γ.Πεντζίκη.ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΣΥΝΑΞΗ,ΤΕΥΧΟΣ 27)
Τρίτη 21 Απριλίου 2015
ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΑ ΗΧΩΝ
Μονάζων
κρεμασμένος στα
βάραθρα της ερημιάς
με λέξεις που
βογκούν
πόνο
στάλες παρουσίας
φωτός στα
κουρέλια της σιωπής
κρεμασμένος στα
βάραθρα της ερημιάς
με λέξεις που
βογκούν
πόνο
στάλες παρουσίας
φωτός στα
κουρέλια της σιωπής
Κυριακή 19 Απριλίου 2015
ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ
Άκου
Τα
γρυλίσματα των χοίρων μέσα στην θεϊκή πραγματικότητα
Τον
ατελείωτο ορυμαγδό των ηλεκτρονίων σε παρατάξεις
διόδων
Που κραδαίνουν την μοναδικότητά μου ως αγοραίο
υποκείμενο
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
ΥΠΟΓΡΑΦΗ
Παραλία Ασπροπύργου,σε μια θαυμάσια φθινοπωρινή λιακάδα Για μένα, ότι φέρει την υπογραφή μου ισοδυναμεί με απόδειξη ΗΛΙΑΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΥΤΟ...
-
Σαν ήρθε η άνοιξη βάλανε οι άνθρωποι σε σιγαση τους ηχους και απ' τις εικόνες κράτησαν ότι τους έδενε με τη φύση όταν ήταν παιδιά: Τ...
-
Το βιβλίο τούτο γραμμένο με το ιδιαίτερο ύφος του συγγραφέα και διανθισμένο με πολλές ζωγραφιές του ίδιου είναι ένας πεντακάθαρος ήχος β...