Παρασκευή 17 Απριλίου 2015

Ο ΤΟΠΟΣ ΜΕ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ

Χάραζε.Πάνω απ' την κοιλάδα της Άρνης,στο ψηλό βουνό της Άνδρου,στο Πέταλο άρχιζαν να φτάνουν απ' το βοριά τα πρώτα σύννεφα.Όλη τη νύχτα βάσταξε η ξαστεριά.Ήταν πολύ.Εδώ ψηλά,στην καρδιά της Άνδρου,όλον τον καιρό έχει σύννεφο ακουμπισμένο πάνω στη γη.Όταν κυνηγημένοι απ' τον φόβο των κουρσάρων,οι νησιώτες άφησαν κάποτε τα παράλια και πήραν τα δύσκολα μονοπάτια των βουνών τους,εδώ,στον τόπο με τα σύννεφα είπαν να βρούνε καταφύγιο,να κάνουν τη νέα πατρίδα τους.
-Τι να την βγάλουμε τη νέα πατρίδα μας;
είπαν
 Και κοιτάζοντας το σύννεφο που τους τύλιγε,το πούσι που πια έμελλε μέσα του να ζούνε,
είπαν τη νέα πατρίδα τους Β ο υ ρ κ ω τ ή.Μάθανε από τότες στα παιδιά τους να το αγαπάνε το παραμύθι του τόπου τους:ένα σύννεφο ακουμπισμένο πάντα στο ψηλό βουνό του νησιού τους.
(ΗΛΙΑ ΒΕΝΈΖΗ,ΑΝΕΜΟΙ)

Πέμπτη 16 Απριλίου 2015

ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΒΡΑΧΩΝ


Σε κάποια οθόνη προβάλλονται σκηνές απ’τίς ζωές που έλειπα αφήνοντας μπάστακα μια αλλοπρόσαλλη ενοχή στα ονειρώδη συμβάντα ,τώρα αφήνω κάποιον άλλον να σηκώσει το άχθος των ημερών  εκείνον που απ’τά σύνορα του Κόριου δρασκέλισε την μεγαλειώδη νεότητα
Χαιρέκακη επιβίωση

Μας μαραίνεις μπροστά στα ποσοστά του παιδικού λιμού επί τοις εκατό προς όφελος ημών των προηγμένων.

Τετάρτη 15 Απριλίου 2015

ΟΜΙΛΗΜΑΤΑ Ν.Γ.ΠΕΝΤΖΙΚΗ

δεν αφίσταμαι πολύ από παντός είδους προδοσία



ας πάω να διάγω οιονδήποτε θέλω κολασμένο βίο μέχρι να επιστρέψω στον πηλό απ'όπου προήλθα

δεν χρήζει περισσότερου ενδιαφέροντος το άτομο μου


πιο κοντά στην αλήθεια,από το να προσέχουμε το πρόσωπο μας,είναι να θυμόμαστε τον πλησίον


(Ν.Γ.ΠΕΝΤΖΙΚΗΣ,ΟΜΙΛΗΜΑΤΑ)

Δευτέρα 13 Απριλίου 2015

ΧΡΟΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ

Κάθε στιγμή 
είναι 
η στιγμή της κρίσεως
ρίχνεις λίγο δηλητήριο 
στην απόγνωση
και η μέρα 
σου δίνει απλόχερα
την ανταμοιβή 
του θανατοποινίτη

λίγο κομμάτι ήλιο 
στον πρόσκαιρο ουρανό.

Κυριακή 12 Απριλίου 2015

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

ΣΧΕΔΙΟ ΡΑΛΛΗ ΚΟΨΙΔΗ
Έκλεισα τον ογκώδη τόμο του Τριωδίου
κουτσαίνοντας από εγκέφαλο
 διανύοντας τα τελευταία χιλιόμετρα της καιομένης καρδίας
δεν έμεινε παρά ένα κομμάτι θραυσμάτων απ' το τετέλεσται
 θα είχα απολέσει της απογνώσεως την ουσία
εάν δεν έφερα στη μνήμη τον αντάξιο εκείνο των παλαιών ασκητών
που έμεινε 
αίθριος υπό των αστέρων
υπομένοντας έως τέλους τις επιθέσεις του αντιδίκου
προσευχόμενος

Παρασκευή 10 Απριλίου 2015

Η ΟΛΟΣΩΜΗ ΣΩΤΗΡΙΑ

Και άνθισε η ερημιά 
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ Γ. ΒΑΡΛΑΜΟΥ
γύρω κόμπους-κόμπους
 απ' την ποικιλία των ανθών 
σηκώθηκε η ομορφιά περπατώντας
 διάνοιξε την κλεισμένη θύρα
 και το θηρίο σκορπίστηκε 
ως πρωινή δρόσος 
επάνω του τείχους
 τυλίχθηκε η ελπίδα
στην αδημονία του δένδρου
Στο Όρος σήμερα 
 προσέρχονται οι ταπεινές
 αποθέτοντας την αγνότητα
 στον ορθάνοιχτο τάφο.

Πέμπτη 9 Απριλίου 2015

ΑΒΥΣΣΟΥ ΑΙΩΡΗΣΗ

Η πορεία 
ένα μισοτελειωμένο όνειρο
ένας γυμνός θάνατος 
που δεν τελείωσε ακόμα
στα ακριβά ευρήματα
 απόθεση κενού
δίχως σκέψη στο αχαλίνωτο τρεχαλητό
στους φόβους που πολλαπλασιάζονται
 κάθε βήμα  υποθήκη στην νιότη
διαπραγμάτευση σκληρή
 προσευχή αίματος


και όχι εξαΰλωση συναισθημάτων

Τετάρτη 8 Απριλίου 2015

ΚΑΙ Η ΗΛΙΚΙΑ ΥΠΟΚΕΙΤΑΙ ΣΕ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ

Ελεεινολογώ
 τις στοιβαγμένες χαρές
Την επιμέλεια των πωλητών
  στις βιτρίνες
Την προσχεδιασμένη
  διαχυτικότητα των συναισθημάτων
Τον κατ’επίφαση βηματισμό
  στο κέντρο της πόλης
Χαράζω την μέρα με ακρίβεια εγχειρήσεως

Ίχνη αίματος στις τομές του εγκεφάλου.

Δευτέρα 6 Απριλίου 2015

ΥΠΟΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΟΡΑΤΟ

Περί της συνεχούς αναμονής του Αοράτου δεν είχα ιδέα,αντικρίζοντας τον σιδερένιο κλωβό με τα φώτα καταιγιστικά να ακυρώνουν την μνήμη,χώθηκα κατά την συνήθεια μου στην καθημερινότητα με προσήλωση πριν με ξεχωρίσει το πλήθος,εκ των συνθηκών υποχρεούμαι να παλέψω ενάντια στον παλαιό άνθρωπο,να καλλιεργήσω την καρτερία σε συνθήκες άνυδρου τοπίου,είναι αυτή η συστολή της ύπαρξης από την απειλή της μονώσεως.

Σάββατο 4 Απριλίου 2015

ΟΙ ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΟΙ ΣΥΜΜΑΧΟΙ

ΑΓΓΙΖΩ    ΤΗΝ   ΠΕΙΝΑ
ΜΗΝ         ΔΙΑΤΑΡΑΧΘΕΙ
Η   ΗΣΥΧΙΑ
ΕΧΩ      ΠΟΛΛΟΥΣ      ΤΡΟΠΟΥΣ
ΝΑ    ΣΥΜΒΙΒΑΖΩ    ΤΟΥΣ   ΑΝΤΙΠΑΛΟΥΣ
ΠΡΙΝ      ΠΕΣΕΙ       Ο       ΗΛΙΟΣ
ΠΡΙΝ     ΜΑΣ     ΒΡΟΥΝ
ΟΙ ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΟΙ      ΣΥΜΜΑΧΟΙ
ΑΣ    ΠΕΙΝΑΣΟΥΜΕ     ΛΟΙΠΟΝ

Τετάρτη 1 Απριλίου 2015

ΔΙΑΦΥΛΑΞΗ ΧΩΡΟΥ

Στέκω στην άκρη του κήπου
-οι φύλακες άφαντοι- 
απορημένος με την σφοδρότητα του καιρού 
βήματα οδηγημένα 
μέσα στην θύελλα
ομιχλώδης ορίζοντας μετά την ιστορία
ο ήρωας ζητά ανάσες  
καθώς οδεύει προς το αμετάκλητο
ούτε οι δάφνες τον εμποδίζουν 
να κλάψει 
αντάμα με τους κακόμοιρους 
με τις ενοχές σαν όρνεα 
πάνω απ’τους ώμους
ανώφελο στο μυαλό 
το αίσθημα καθώς μ’εξισώνει
με τις σκιές 
και όντως πολύ σκοτάδι
εισέρχεται 
δια της εκδικήσεως 
ως ροπής προς τον άλλον
τόση η βιασύνη να επιδεικνύεις
ως κορώνα την μόνωση
απ'τον κόσμο
είχαμε φουντάρει
μέγα κατόρθωμα
η απόγνωση
στις ρωγμές
των απόκρυφων στεναγμών 
παρέλαση χορών μαρτύρων της αγάπης
έλεγα
γιατί συνήθως η ησυχία ερχόταν
με κάποια σφοδρότητα 
και είχα ελάχιστα ανταλλάγματα 
στη συνδιαλλαγή 
των παθών.

Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015

ΕΧΟΥΜΕ ΗΤΤΗΘΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ

Είχε αφηνιάσει το μέλλον
κρατώντας ίσα-ίσα
το πρόσχημα του τρόμου
χρησιμοποιούσε ασυνήθιστες λέξεις για να υποδηλώσει την μοίρα που έφτανε
όπως "άθροιση ιστοριών" ή "προδοσία"
σε πολύ μακρινές εικόνες και όνειρα που στριμώχτηκαν σαν γέρικα σκαριά
και ξύλα στο απώτερο παρελθόν
ήξερε να φυλάει τα ανεξήγητα παρείσακτα σύμβολα
που ξέρασε η ιστορία
σαν θέλησε και κείνη να βύζάξει όπου κοκκίνιζε χάραμα
και όπου λαμπύριζε το φως 

Κυριακή 29 Μαρτίου 2015

ΤΟ ΑΙΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΛΗΤΕΥΕΙ

H περίσσια 
      του αίματος 
στοχεύει
      απευθείας 
στη διαδοχή
     των εποχών 
απ’τη δίνη των τζιτζικιών
     ως την ανάπαυση του ελαιώνα,
       Αρδεύει τη συγγνώμη της προσευχής
και στα δυσνόητα πρωινά του χειμώνα 
      συλλαβίζει μετάνοια

                                     Και όλα αυτά μέσα
                                      στο σώμα.

Σάββατο 28 Μαρτίου 2015

ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΤΑΞΙΔΙΟΥ

Μαζεύοντας κάθε μέρα,
ικανότητες και αρετές 
να πως δημιουργήθηκε τούτος ο τεράστιος σωρός από άχρηστα υλικά,
την μεγάλη ώρα που κρέμονται όλα τα βλέμματα πάνω σου 
δεν έχεις βοήθεια από πουθενά
οι πόρτες ερμητικά κλειστές,
οι ζωές χτυπημένες από ένα ανεξήγητο σαράκι,
οδεύεις προς απόγνωση 
αν αποτύχεις να κρατήσεις το καλό σου όνομα,
εκτός αν δεις...
τι άφησε πίσω της η ιστορία,
αλυσίδες ατελείωτες προσώπων
που στην ακραία στιγμή της αγωνίας
αναζήτησαν καταφύγιο στην ιδέα τους
μα το μόνο που βρήκαν ήταν ένα πουλί
να χαιδεύει με την σκιά του το τζάμι
στην άκρη του ωκεανού

Παρασκευή 27 Μαρτίου 2015

ΟΛΟ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Πώς να συλλάβουμε τον λόγο,τον πολύ χαρακτηριστικό:¨Ποιήσομεν άνθρωπον¨ και όχι ¨πολλά ανθρώπινα όντα-ανθρώπους¨…Οφείλουμε να αποκτήσουμε τη συνείδηση ότι το ανθρώπινο ¨είναι¨ είναι ένα.Είναι μονάδα θρυμματισμένη τώρα από την πτώση,με συνέπεια να γίνουμε ένα πλήθος ατόμων και η φύση μας να κατακερματιστεί σε μικρά κομμάτια…(ΑΡΧ.ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ,ΟΙΚΟΔΟΜΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΝΑΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ,ΤΟΜΟΣ Α’σελ,357)

ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ

Ω,ποιητή
σ'ανήλιαγα υπόγεια
και σ'υπερώα
ποιός θα μετρήσει τη σκιά
το φως που στέρεψε
 ποιός θα ζυγίσει
η φωνή σου που διαλαλεί
τον μύθο και την αλήθεια
είναι βραχνή
ποιός να την πιστέψει.

Πέμπτη 26 Μαρτίου 2015

ΟΡΙΣΜΟΣ ΕΝΤΡΟΠΙΑΣ

Εκείνο το πρωί έβρεχε ασταμάτητα
ποταμοί υδάτων έτρεχαν πάνω απ’τους φακούς
έσταζαν οι άνθρωποι ντροπή και απορία
καθώς πέφταν οι σάρκες τους προς τη γη
από μια θανατηφόρα άσκηση της βαρύτητας
τα χείλη έχασκαν
και η θάλασσα ακόμα τυραννιόταν να σταθεί στο στερέωμα
ήταν η μέρα που απεκδυθήκαμε το βασιλικό  ιμάτιο
και βάλαμε σαν ανόητοι τα παλιόρουχα
της έσχατης κατάπτωσης.

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2015

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΩΣ ΦΩΣ

Ο λόγος των δευτερολέπτων στην ισορροπία της αίσθησης
υπάρχω γέφυρα της ηλεκτρομαγνητικής πανδαισίας
βγαίνοντας καθώς το φως διαλύεται
το αισθητό
το παρηγορητικό
το ανακριτικό
διαχωρίζω τα άχρηστα υλικά προς ανακύκλωση
ΤΙΚ-ΤΑΚ
αυλαία χρόνου
ο ουρανός γεμάτος χρονικότητα
απειρίζουσα

απειροφορούσα    
     07.52    12-3-2012

ΥΠΟΓΡΑΦΗ

Παραλία Ασπροπύργου,σε μια θαυμάσια φθινοπωρινή λιακάδα  Για μένα, ότι φέρει την υπογραφή μου ισοδυναμεί με απόδειξη  ΗΛΙΑΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΥΤΟ...