Ο ΔΙΚΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΣ

 

Τό σῶμα μου

αὐτό τό πλῆρες σύστημα

τό προικισμένο ἀπ’τήν ἀρχή

μέ τό δικό του θάνατο

 

ΝΙΚΟΣ ΧΟΥΛΙΑΡΑΣ

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ,ΝΕΦΕΛΗ - 1989

Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΚΑΤΑΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

 

Ὢ.Μαρία,θαυμαστή,καλή,πολύτιμη!

Εἰρήνη σ’ἐσένα καὶ σὲ ὃλους ποὺ εἶναι γύρω σου!

Εἲθε ἡ εἰρήνη σὲ ὃλο τὸν κόσμο νὰ γίνει τὸ ταχύτερο δυνατή πραγματικότητα.

 

Ἒγινε ἀφόρητο τὸ ψύχος τῆς σύγχρονης παγκόσμιας ζωῆς.Οἱ ἂνθρωποι ἀγάπησαν περισσότερο τὴν ἒχθρα,παρά τὴν ἀγάπη καὶ τὴν φιλία.Ὁ ρωσοιαπωνικός πόλεμος ὑπῆρξε ἡ εἰσαγωγή γιά τὰ ὂργια τοῦ αίώνα μας.Μόνο στὶς ἡμέρες τῆς πρώιμης παιδικῆς ἡλικίας αἰσθάνθηκα τὴν εἰρήνη,ἐνῶ τώρα εἶμαι ἢδη γέρος καὶ δὲν γνωρίζω εἰρηνικές ἡμέρες στὴ ζωή τῆς ἀνθρωπότητας.Ἡ κατάπτωση τῶν ἀνθρώπων εἶναι φοβερά χαμηλή,τόσο πολύ κατέχονται ὑπό τήν ἐπήρεια τῶν δαιμόνων.Ἡ κάθε νέα ἐπιστημονική ἀνακάλυψη ποὺ δίνεται Ἂνωθεν μὲ σκοπό νὰ θρέψει τὸ μεγάλο πλῆθος τῶν ἀνθρώπων,μετατρέπεται πρωτίστως σὲ βία,σὲ πόλεμο,σὲ ἐγκληματική έπιθυμία κατακυριεύσεως.Σὲ κανέναν δὲν ἐπιτρέπουν νὰ ζήσει μὲ εἰρήνη οἱ «ὑπεράνθρωποι» αὐτοί,ποὐ εἶναι σὲ θέση νὰ διδάξουν κακία ἀκόμη καὶ τὀν διάβολο.

Ἀρκετά ὃμως γι’αύτό.Ὃλοι τὸ γνωρίζουμε,ἀλλά ὁ διχασμός τῶν θελήσεων καἰ τῶν ἀντιλήψεων γιὰ τὶς πραγματικές ἀνάγκες τοῦ ἀνθρωπίνου πνεύματος παρεμποδίζει κάθε ἀγαθή δημιουργία.Μὶα ἀπό τὶς πλάνες τῆς ἐπικαιρότητας:τὰ γράμματα πηγαίνουν μὲ τὴν ταχύτητα σαλιγκαριοῦ,ἡ ἀλληλογραφία ἒγινε σχεδόν ἀδύνατη,τὰ γράμματα φθάνουν μετά ἀπό τόσες ἡμέρες συχνά ἑβδομάδες,ὃταν ἡ κατάσταση ἒχει ἢδη ἀλλάξει.Καὶ αύτό παντοῦ.Τὀ καθεστός τοῦ πολέμου διαπνέεται άπό καταχθόνιο ψύχος.Ὃλη ἡ ἰστορία τοῦ κόσμου μας εἶναι γεμάτη ἀδελφοκτονία.Φαίνεται ὃμως ὃτι παλαιότερα οὐδέποτε ὑπήρξαν τέτοια ἐγκλήματα,ὃπως τώρα.Οἱ ἂνθρωποι ἒγιναν  τόσο κακοί καὶ τὸ κακό εἰσχώρησε στὴν ἲδια τὴ φύση τους,ὣστενὰ μὴν αἰσθάνονται καθόλου τύψεις συνειδήσεως,ἂν καὶ διαπράττουν ἀτέλειωτους ἐκβιασμούς καὶ φόνους.Δὲν εἶναι ἂραγε αὐτό γιὰ τὸ ὁποῖο προφητεύει τὸ Εὐαγγέλιο,ὃλη ἡ Καινή Διαθήκη;

Δὲν ἀποτελεῖ ἂραγε ὁ καιρός μας σαφές σημεῖο προσσεγγίσεως τοῦ ἀποκαλυπτικοῦ ὀλέθρου ὃλης τῆς γῆς;

Συγχώρησέ με,γράφω μὲ βαθειά θλίψη στὴν ψυχή μου.Μὴν τὸ ἐκλάβεις ὃμως ὡς ὑπέρμετρη ἀπαισιοδοξία.Ἂν σ’ἐκείνους ποὺ διψοῦν αἷμα δἐ ἐπιτραπεῖ νὰ φουντώσουν τὴ παγκόσμια φωτιά ,γιατί καἰ οἱ ἲδιοι δὲν θὰ διαφύγουν τὀν ὂλεθρο ,τότε ἀκόμη παραμένει δυνατή ἡ ἐλπίδα γιά μιὰ νὲα ἀναγέννηση...Ἢ μήπως αὐτό ἐκφράζει ὑπερβολική αἰσιοδοξία;Οὓτως ἢ ἂλλως παλαιότερα ἐκεῖνοι ποὺ γίνονταν πρωτεργάτες τοῦ πολέμου πέθαιναν σἐ πολυτελῆ κρεββάτια,ἀφήνοντας τοὐς στρατιῶτες νὰ πεθαίνουν στὸ πεδίο τῆς μάχης ,ἐνῶ τώρα δὲν γλυτώνουν ἀπό τὸ «ξεκαθάρισμα».Δἐν ὑπάρχει «θερμός πόλεμος»ἀλλά οὒτε καἰ εἰρήνη...

Λυπήθηκα διαβάζοντας τὸ γράμμα σου,ἀλλά μὴν παραδίνεσαι στἠν ἀκηδία.Μαζί φθάσαμε σέ πολύ σεβαστή ἡλικία  καἰ δἐν πρέπει νὰ ἐκπλητόμαστε  μὲ τὶς ἀρρώστες μας.Ὁ Καράμζιν  στόν καιρό του εἲπε,ὃτι τἀ γηρατειά εἶναι ἡ ἀδερφή τοῦ πόνου.Ὑπάρχει ὂμως καὶ στὰ γηρατειά ἡ θετική πλευρά:συσσορευμένη γνώση του Εἶναι.

Γράμμα 63

The Old Rectory

9 Ἰουλίου 1979

 

ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ,ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ – ΙΕΡΑ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΚΑΙ ΣΤΑΥΡΟΠΗΓΙΑΚΗ ΜΟΝΗ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ,ΕΣΣΕΞ ΑΓΓΛΙΑς,2009

 

 

ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΙ

 

...καὶ μέσα σ’αὐτό τὸ μεγαλεῖο γονάτισα μετά τρόμου καὶ ταπεινώσεως καὶ ἂρχισα νὰ προσεύχομαι.Αἰσθανόμουνα δὲ καὶ μία ἀκτίνα φωτεινὴ νὰ μὲ λούζει,νὰ μὲ κτυπάει.Ἀπό τὴν Παναγία ἐρχότανε κι ἐγὼ εἶχα σκύψει τὸ κεφάλι μου πολύ ταπεινά γιὰ τὴν ἀναξιότητά μου.Καὶ ἂρχισα νὰ φωνάζω.Καὶ ἒλεγα:ΑΣΠΙΛΕ-Ε-Ε,ΑΜΟΛΥΝΤΕ-Ε-Ε-Ε,ΑΧΡΑΝΤΕ-Ε,ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ,ΘΕΟΝΥΜΦΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ

Ἒτσι ἒλεγα τὴν εὐχή τῆς Παναγίας.

ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ

 

Ὁ ἃγιος Πορφύριος τιμᾶ τὴν Παναγία

ΕΚΔΟΣΕΙΣ Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ,ΜΗΛΕΣΙ 2016

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:ΠΕΡΑΣΜΑ ΑΠ'ΤΟΝ ΒΟΣΠΟΡΟ

ΟΛΊΣΘΗΣΗ

 Γλιστράω αργά

μα δεν φαίνεται

ΥΠΕΡΒΟΛΗ

 Πάντας ὑπερβάλλω τῆ ἁμαρτία

Παρακλητική,σελ.224