ΠΡΩΤΗ ΝΥΧΤΑ

Και πάντα σ’όλες μου τις φυγές

και σ’αυτές που μέλλονται

θα πεθαίνω το ίδιο την πρώτη νύχτα.

ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ,ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΔΕΛΦΗ ΤΟΥ ΤΖΕΝΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΓΚΑ

EΧΕΜΥΘΟ ΧΡΩΜΑ

Κατρακύλησε η νύχτα

Πίσω στην αιχμαλωσία
Στο φως του πρωινού

ΜΕΤΑΛΛΟ ΚΑΙ ΣΚΟΥΡΙΑ

O Θεός που περισώζει το μέταλλο
σώζει και τη σκουριά

ΠΟΙΗΣΗ, Ή ΑΛΛΙΩΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΑΛΥΣΗΣ

ἃμα νύχτα εἶναι ἐδῶ

φωτολάμπει ἐκεικάτου

Πίνδαρου θρήνοι.Μετάφραση Π.Λεκατσάς

Έκοβαν τις σκιές των πουλιών

κομμάτιαζαν το αέρινο πέταγμα

δίσεχτοι χρόνοι

στην οξείδωση παρέδιδαν τα κορμιά

ως τον αφανισμό

απέμενε ωστόσο  ζωντανό το ομοίωμα του θανάτου

που  σχεδόν ταύτιζε θύτες και θύματα

εχτός βεβαίως απ’την αλλιώτικη δύναμη του καταλύτη

Είπαν οι εναπομείναντες:¨ένα τίποτα είμαστε¨

ο φοβερός ουρανός

σαν βάραθρο στεκόταν από πάνω

και με χάλκινο ήχο

προμήνυε την αποκαλυπτική σιωπή τους

Έριξαν εν τω μεταξύ

σε βαλτώδη νεφέλωμα την άγκυρα

δεν ήθελαν στο εξής να ξοδεύονται

στην ανεπάρκεια της αθανασίας

¨Τί είναι σοφία;Νομίζεις θα σώσει με δαύτη ο ένας τον άλλον ;¨ κραύγαζαν                                                                                                 

γεμίζοντας το δωμάτιο με τις κομματιασμένες σκιές

Τίποτε θεϊκό

εναπομένον

μονάχα των αγγέλων οι φτερούγες που

ηλιοστάλαχτες κρέμονταν στο στερέωμα

και οι ποιητές

που τον τόπο είχαν πάρει

του προφήτη και του μάντη

ΠΛΟΚΑΜΙΑ ΣΤΟΝ ΕΝΑΓΚΑΛΙΣΜΟ

Πλοκάμια
στον εναγκαλισμό
του θανάτου
έριξα νερό
και στάχτη
στο κύμα
που με πέρνει

ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΩΝ ΑΒΥΣΣΩΝ

--Στα φρενοκομεία
οι ηλίθιοι
και οι αγαθιάρηδες--

Να μην υπάρχουν μάρτυρες
της εύθραυστης φυσικής ύπαρξης
μάρτυρες των αβύσσων

παχυλή βεβαιότητα ενός
ατέλειωτου χρόνου

keep smile

η φλυαρία των νεκρών
μας προσβάλλει όλους

Η ΤΡΙΤΗ ΚΑΛΗΜΕΡΑ

Πότε η μνήμη σου αστραποβολεί
στο μονότροπο πρωινό μου κωφεύοντας
με ατροφικά άκρα
γλώσσα
ανόητη
και όραση μεθυσμένου
αναγνωρίζω:
Η ισορροπία σου
σύμπαντος που ακροβατεί.
Η δεύτερη καλημέρα στον πόθο
Υπάρχει και τρίτη:
Στον κατακερματισμό.

27.02.08 

Στον Ν.Γ.Πεντζίκη

ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΑ ΣΤΟΥΣ ΓΚΡΕΜΟΥΣ

Οδύνη

και λογισμοί που ρέουν ακατάσχετα

στους γκρεμούς

3 το ξημέρωμα μόλις τελείωσε το bunker

ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

/όταν η πρωινή δρόσος

του Κυρίου μάζεψε δυνάμεις

για  τ’  αδέσποτα της πόλης

ΔΕΙΛΙΝΟ

|Δειλινό|Augusta|