ΤΟΣΗ ΛΙΓΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑ

 

…Ποῦθε ἀποκτήσαμε τούτη τή γνώση,που σφηνώθηκε στῆς ζωῆς μας τἰς κλείδωσες

 πικρή-πικρή,

σκληρή-σκληρή,

πυκνωμένη θύμηση,ἀξημέρωτο χάραγμα,γέψη πικρή τῆς θάλασσας

καί τόση λίγη ἀθανασία;

 

Βακαλό Ἑλένη

 

 

ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ ΕΚ ΠΕΡΑΤΩΝ

Πίσω απ'το εκκλησάκι,σειρές τραπεζάκια που νωχελικα οι θαμώνες απολαμβάνουν την ακηδια τους,περνούν ομάδες παιδιών με αθλητικά ρούχα,ένα που προηγείται κρατάει μια μπάλα,μια πλανόδια με πολύχρωμα μπαλόνια που αιωρούνται διασχίζει την πλατεία.

Όλα αυτά ενώ συνεχίζεται η απόδοση των ύμνων του παρακλητικου κανόνα της Παναγίας απ' τα μεγάφωνα.Στο "Απόστολοι εκ περατων..."ο ιερέας, κάνει μετάνοιες κοιτώντας προς την είσοδο του ναισκου.Ενας μεσήλικας ανάμεσα στα δέντρα είναι ατημέλητος,με φθαρμένα ρούχα.Στεκεται με μεγάλη ευλάβεια ακίνητος, ευθυτενής.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΑΥΓΟΥΣΤΙΑΤΙΚΗ

 Παναγία μου, έλα πιο σιμά μου

Παναγία μου, έλα πιο σιμά μου.

Αφες τούς πεπλους κ'ελα πιο σιμά μου

ΤΑΚΗΣ ΠΑΠΑΤΣΩΝΗΣ

Η ΑΜΠΩΤΗ

 

Φτάνοντας το θέρος,κατά την ώρα του μεγάλου εσπερινού,ο  κόσμος τραβήχτηκε προς την στεριά κι η θάλασσα απόμεινε μακρυνή και αγκομαχούσε,κιτρίνιζαν τα σπαρτά στό διάραχο,κατάκοποι κατέβαιναν οι άγγελοι απ’τους θερισμούς  και τ’αλωνίσματα,ως κάτω βαθιά το ποτάμι,το φως το ιλαρό  περιδιάβαινε χαιδεύοντας την πυρωμένη γή και φτάναν γοερά απ’τον ασημένιο ουρανό οι πρώτοι εξαίσιοι ύμνοι της Παναγίας.

ΙΚΕΣΙΑ

 Μια Παναγία Ελεούσα με ακολουθεί κάθε βράδυ.

Να ένας δρόμος μου λέει.

Και τον φωτίζει.

ΠΑΥΛΕΑ ΡΩΞΑΝΗ,Από το βιβλίο Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΤΗΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΟΥΜΠΗΣ,2008

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΤΟΥ’ΚΛΕΨΑΝ ΤΟΝ ΙΣΚΙΟ

 

Θὰ σοῦ πάρουν τὸν ἲσκιο τῶν δέντρων,θὰ τὸν πάρουν

 θὰ σοῦ πάρουν τὸν ἲσκιο τῆς θάλασσας,θὰ τὸν πάρουν      

θὰ σοῦ πάρουν τὸν ἰσκιο τῆς καρδιάς,θὰ τὸν πάρουν

θὰ πάρουν τὸν ἲσκιο σου...        

Γ. ΣΕΦΕΡΗΣ ΠΟΙΗΜΑΤΑ-ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ ΙΚΑΡΟΣ                                                                 2014,σελ.388                                                                                                       

ΒΟΣΠΟΡΟΣ